سیاه جامگان، باشگاهی خصوصی با استانداردهای بین المللی

روزهایی نه چندان دور دعوا بر سر مالکیت باشگاه ابومسلم نقل رایج محافل مشهد وچشمان نگران فوتبال دوستان منتظر نتیجه این دعوا و ختم به خیر شدن آن بود. پادرمیانی‌های اندک انجام شده نیز نتیجه نمی‌داد و هیچ کدام از طرفین دعوا حاضر نبود قدمی به عقب برود. محمدرضا عباسی که این جدال را بیهوده می‌دید و صرف وقت در این دعوا را بی‌ثمر می‌پنداشت تصمیم گرفت طرحی نو در اندازد.

باشگاه سیاه جامگان ابومسلم خراسان متولد شد. ساختاری جدید و سازمانی جدید با مدیریت محمدرضا عباسی شروعی از نقطه صفر بود. از پایین‌ترین سطح ممکن مسابقات فوتبال در ایران سیاه جامگان شروع کرد.

برخلاف باشگاه قبلی ساختار مالکیت و سازمان باشگاه جدید شفاف بود و از آن مهم‌تر دارای برنامه استراتژیک برای حضور هدفمند در مسابقات بود.

دارا بودن برنامه استراتزیک و پایبندی به اصول حرفه‌ای از نکات بارز فعالیت سیاه جامگان در فوتبال ایران است نتیجه این فعالیت حرفه‌ای ایجاد یک تیم یکدست و بدون حاشیه در سال‌های حضور در لیگ‌های دو و یک ایران است.

در این سال‌ها نیمکت سیاه جامگان یکی از باثبات‌ترین تیم‌های مربیگری در تاریخ فوتبال ایران را شاهد بود. نحوه مدیریت و عملکرد سرمربی با دانش و بی‌حاشیه سیاه جامگان در این سال‌ها باعث شد که کوچک‌ترین اثری از آفت بزرگ این روزهای فوتبال ایران یعنی بازیکن سالاری در تیم دیده نشود.

میانگین پایین سنی تیم و انگیزه بالای بازیکنان دانش فنی مربیان و برنامه‌ریزی کادر مدیریت باعث شد سیاه جامگان دوران رشد تا بلوغ را به سرعت طی کند.

فصل ۹۳ -۹۲ در حالی پایان یافت که سیاه جامگان با حداقل امتیاز از کورس رقابت با همشهری متمول خود جاماند. اما این امر باعث از بین رفتن انگیزه نشد و هیچ گسستی در برنامههای باشگاه بوجود نیامد. و نتیجه فعالیت‌های سال‌های قبل سرانجام به بار نشست و در فصل ۹۳-۹۴ سیاه جامگان زود‌تر از برنامه پیش بینی شده خود توانست جواز حضور در بالا‌ترین سطح فوتبال ایران را دریافت کند.

روز انتهایی لیگ در حضور بیش از بیست هزار طرفدار فوتبال در مشهد ابومسلم مجددا متولد شد. نامی که می‌رفت در سایه دعواهای مدیریتی از سپهر فوتبال ایران پاک شود مجددا زنده شد. کشاندن مردم به استادیوم با پول و امتیاز و جایزه امکان پدیر نیست. هوادار فوتبال با عشق به تماشای فوتبال می‌نشیند ملوان در شمال سپاهان در اصفهان فولاد در اهواز نساجی در قائم شهر و تراکتورسازی در تبریز و... این نام‌ها می‌توانند هواداران را به ورزشگاه بکشانند و حالا دوباره ابوسملم به فضای فوتبال ایران برگشته است تیمی که به شهادت ایام بعد از سرخابی‌های پایتخت بیشترین سرمایه اجتماعی را دارد.

برای ورزش بی‌رمق خراسان رضوی ظهور مجدد ابومسلم می‌تواند به مثابه لوکوموتیو و محرک سایر شاخه‌ها باشد. تا اینجای کار را محمدرضا عباسی یکه و تنها آمده اما برای حضور در لیگ بر‌تر و از همه مهم‌تر بقای در ان می‌بایست به کمکش برویم و تن‌هایش نگداریم. یک نگاه گدرا به تیمهای حاضر در لیگ بر‌تر ایران نشان می‌دهد که تعداد تیم‌های خصوصی واقعا معدود و انگشت شمار است و در پشت تیم‌های موفق سازمان‌های اقتصادی بزرگی وجود دارند مانند آنچه که در تراکتورسازی و سپاهان و دوب آهن و فولاد می‌بینیم.

لذا حمایت از سیاه جامگان ابومسلم نخست باید توسط مسئولین استان انجام شود و در ثانی صاحبان سرمایه با توجه به سرمایه اجتماعی بزرگ ایجاد شده می‌تواندد ضمن حمایت از باشگاه به اهداف اقتصادی خود نیز برسند. سیاه جامگان تا اینجای کار نشان داده که کار خود را در زمین و نیمکت و مدیریت خوب بلد است کاش از این به بعد سایر عوامل موثر در موفقیت‌های آتی نیز نشان دهند که کار خود را خوب بلدند.

سهیل داورپناه، عضو هیئت مدیره باشگاه سیاه جامگان ابومسلم خراسان