رئیس کمیسیون مالی، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری شورای شهر قزوین:
آنقدر چوب لای چرخ سرمایه‌گذار می‌گذاریم که سرمایه‌گذار فرار را به قرار ترجیح می دهد
رئیس کمیسیون مالی، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری شورای شهر قزوین گفت: آنقدر چوب لای چرخ سرمایه‌گذار می‌گذاریم که سرمایه‌گذار فرار را به قرار ترجیح داده و به استان‌های شمالی مهاجرت می کند و این آسیب بزرگی برای استان است.
به گزارش خبرنگار ایلنا در قزوین، ولی چگینی در حاشیه تصویب لایحه افزایش بهای خدمات بهره‌برداری از معابر و فضاهای عمومی، این مصوبه را مصادف با فراری دادن سرمایه‌گذاران از قزوین دانست و گفت: آنقدر چوب لای چرخ سرمایه‌گذار می‌گذاریم که سرمایه‌گذار فرار را به قرار ترجیح داده و به استان‌های شمالی مهاجرت می کند و این آسیب بزرگی برای استان است.
چگینی بیان کرد: با این مصوبه به نظر خودمان در حال قدم برداشتن در جهت کاهش بهای تمام شده ساختمان هستیم درحالیکه با رأی‌مان ناخودآگاه موجب افزایش بهای ساختمان می‌شویم و سنگینی بار آن را به دوش مردم می‌افکنیم.
وی گفت: در دنیا برای سرمایه‌گذاران فرش قرمز پهن می‌کنند، اما در شهر ما هنوز ذهنیت برخی در مورد سرمایه‌گذاران نسبت به ۲۰ سال پیش تفاوتی نکرده است.
رئیس کمیسیون مالی شورا اظهار داشت: نتیجه فراری دادن سرمایه‌گذاران از شهر این شده که ما یک مرکز تجاری شایسته، یک هتل آبرومند و اماکن تفریحی مناسب برای ارائه به مسافران و گردشگران نداریم.
این عضو شورای شهر قزوین نگاه‌های سخت‌گیرانه به سرمایه‌گذاران به ویژه فعالان حوزه ساخت‌وساز را فاقد عاقبتی خوش برای آینده شهر دانست و ادامه داد: سرمایه‌گذار قزوینی به دلیل بی‌مهری مسئولین به شهرهای دیگر فرار می‌کند.
او اشغال معبر در اثر ساخت و ساز را امری طبیعی دانست و گفت: براساس قانون نیز تعرفه این موضوع مشخص شده لذا با توجه به افزایش بیش از حد آن و نارضایتی سازندگان مسکن بهتر است این رقم متناسب با تورم افزایش یابد و رقم نهایی آن کاهش پیدا کند.
مهری‌سادات تقوی اما این مصوبه را مصوبه خوبی دانست و گفت: با این مصوبه فقط صدای بساز و بفروش‌ها درآمده وگرنه مردم اعتراضی ندارند.
فصیحی‌رامندی هم بین صحبت‌های چگینی گریز زد که صحبت‌های چگینی نطق است و دستور جلسه نیست.
چگینی اما بین صحبت‌های پرحرارت خود با تأکید بر اینکه روی صحبت من خانم تقوی نیست، همچنان فریاد می‌زد: کسی که حقوق ۱۰ میلیون تومانی دریافت می‌کند، چند سال باید برای خانه‌دار شدن صبر و تلاش کند؟ این امثال ما هستیم که خانه‌دار شدن مردم را به تعویق می‌اندازیم.
این یک بُرش کوچک از فصای جلسات شورای شهر است. جلسه بین افرادی که خود را نمایندگان مردم می‌دانند درحالیکه گاه ادراکشان از منافع مردم بسیار متفاوت و فاصله‌دار است.
در حالیکه یک نفر از اعضای شورا در اعتراض به تصویب این لایحه حنجره چاک می‌دهد و آن را مغایر با منافع عمومی شهر می‌داد برخی دیگر از اعضا سکوت اختیار کرده و برخی با خونسردی تمام به عدم اعتراض مردم اشاره می‌کردند.
در نهایت دو گروه اعضای معترض و ساکت شورا نتوانستند یکدیگر را متقاعد کنند با این‌حال لایحه مذکور تصویب شد و در انتها مشخص نشد که بالاخره این لایحه با منافع مردم هم‌راستاست یا در تضاد است؟و گاه ریشه مشکلات مردم در همین نکته است. در تصور محافظت از منافع مردم.
این ویژگی بسیاری از مدیران و صاحبان مسئولیت است که بر سر موضوعی پافشاری می‌کنند و حاضر به کوتاه آمدن و پذیرش هیچگونه ادله‌ای مغایر با نظر خود نیستند و گمان می‌کنند که حرکتشان در جهت منفعت مردم است حال آنکه اصل منفعت درست تشخیص داده نشده است و چه درد بزرگی است این عدم ادراک مردم و منافعشان.
