زمینهای کشاورزان را به مزایده گذاشتهاند؛
شالیکاران: آب منطقهای ما را فریب داد/ فرماندار رودبار برایمان کاری نکرد+فیلم
کشاورزان رودباری که با داشتن سند و نَسَق سالیان سال در شالیزارها با تولید به امنیت غذایی کمک کردهاند امروز از آب منطقهای گیلان که 1300 متر از این زمینها را به اسم بستر در طرفین "سفیدرود" به نام خود سند زده رنج میبرند و خواستار رسیدن به حق خود هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، آب منطقهای گیلان بدون اطلاع کشاورزان شهرستان رودبار زمین های شان را در دو شهر رستمآباد، توتکابن و روستای جوبن به نام بستر رودخانه "سفید رود" به نام خود سند زده است.
یکی از این شالیکاران در این باره به ایلنا، گفت: سال ۴۱ اصلاح اراضی انجام شد و اعلام کردند هر کس بر روی زمینی کشت و نشاء کرده از این ببعد صاحب زمین است، پدران و مادران ما اینجا کار کرده و ما را بزرگ کردند، انتظار داریم دولت جمهوری اسلامی به درد مردم بیچاره برسد، خیلی از مالکین نسق و سند مالکیت دارند.
وی با اشاره به اینکه این موضوع توسط نماینده مردم شهرستان رودبار در مجلس هم در حال پیگیری است، ادامه داد: از قوه قضاییه میخواهیم به مشکل ما رسیدگی کند، ما با نظام مشکل نداریم، فقط میخواهیم حرفمان شنیده شود؛ چرا که این زمینها دسترنج ما هستند.
به گفته این کشاورز در حواشی سد منجیل و رودبار ساختمانهای اداری وجود دارد، همانگونه که حریم را برای این ساختمان ها در نظر گرفتهاند برای زمین های کشاورزان هم به همان شکل در نظر گرفته شود.
وی عنوان کرد: شغل دولتی که نداریم و فقط سر همین زمینهای کشاورزی کار میکنیم؛ اما همین کار را هم میخواهند از ما بگیرند.
این کشاورز رستم آبادی با بیان اینکه فقط نماینده مجلس و امام جمعه پیگیر حق ما هستند، گفت: هیچ کس به فکر ما نیست، فرماندار هم گفته: آب منطقهای حکم واحد دارد.
بستر یک و نیم کیلومتری برای سفید رود زیر سئوال بردن پایههای علم آب است
محمداسماعیل حجت یکی دیگر از این کشاورزان گفت: خود من در حوزه آب کار میکنم، برچه اساسی یک و نیم کیلومتر بهعنوان بستر رودخانه "سفید رود" در نظر گرفته شده است؟ باید براساس کارشناسی اقدام به گرفتن سند میشد.
وی ادامه داد: با ایجاد سدهای مختلف در بالادست و اجرای طرحهای آبخیزداری، حقآبه و دبی قبلی به ما تعلق نمیگیرد، در این شرایط هم آمدهاند یک و نیم کیلومتر برای حریم رودخانه در نظر گرفته اند که از نظر علمی و کارشناسی کاملا اشتباه است؛ نمیتوانیم به هشتاد سال گذشته بازگردیم و بگوییم "سفید رود" هر لحظه ممکن است طغیان کند، اگر احتمال چنین اتفاقی وجود دارد پس هزینههای ساخت سد و آبخیزداری برای چه بود؟ با این کار، پایههای علم آب زیر سئوال رفته است.
چرا یک مسئول با دو خط کاغذبازی با زندگی ما بازی میکند
آرمین رضایی جوان کشاورزی که از شرایط موجود بسیار گلایه مند است، گفت: کشاورز زادهام، با مشقت و هزینه فراوان چند هکتار زمینی که داشتیم را آباد کردم؛ متاسفانه آب منطقهای از سال ۸۵ شروع به گرفتن زمینها از اشخاص کرده و آنها را به اشخاص غیرکشاورز و غیربومی واگذار کردهاند.
وی ادامه داد: این کارها در شأن دولت جمهوری اسلامی نیست؛ با اخذ سند کیلومتری، امروز آنها سوارهاند و ما پیاده؛ چون با سند مالکیت به من کشاورز ارجحیت دارند؛ زمین من را هکتاری ۲۵ میلیون تومان به مزایده داخلی گذاشتند و برای 3 هکتار باید ۷۵ میلیون تومان پول بدهم؛ چرا یک مسئول با دو خط کاغذبازی با زندگی من بازی میکند؟
این جوان کشاورز تاکید کرد: ما نمیخواهیم مسئولین، کشاورزی را ترویج دهند؛ این خان و خانبازی که حاکم شده در شأن مردم ما نیست، مردم ما نوکر بیجیره و مواجب مسئولین شدهاند.
وی ادامه داد: دریا 60 متر حریم دارد؛ چطور برای رود 1300 متر بستر در نظر گرفتهاند؛ محصول سال گذشتهام هنوز در انتظار فروش است؛ از کجا برای پس گرفتن زمینم 75 میلیون تومان هزینه کنم.
رضایی با گلایه از اینکه اینگونه رفتارها با کشاورزان به دور از انصاف است، عنوان کرد: مسئولینی که ادعای انقلابی بودن دارند؛ کجا به سفارش رهبری گوش کردند؛ رهبری فرمودهاند مهار تورم و رشد تولید؛ اینها تولید را مهار و تورم را حمایت میکنند.
وی ادامه داد: مسئولی که با دو خط نوشته زمین را به مزایده میگذارید و زمینی که من برایش زحمت کشیدهام را به فرد دیگری میدهید؛ باید بدانید سکوت در برابر ظلم، عین ظلم است، در هیچ کجای ایران 1300 متر را برای رودخانه بستر تعیین نمیکنند؛ اینجا کلمبیا نیست و مسئولین ما هم الچاپو نیستند که مال ما را به چپاول ببرند؛ کارد به استخوان رسیده است.
چطور روی سند ما سند صادر شده است
یکی دیگر از کشاورزان با بیان اینکه متولد سال 1326 هستم و از بچگی کشاورزی کردهام، گفت: 1.7 هکتار زمین دارم که از آن امرار معاش میکنیم؛ ما همان زحمتکشانی هستیم که از آب و خاک دفاع کردیم؛ در حال حاضر هم سر زمینها زحمت میکشیم.
وی ادامه داد: من نَسَق دارم، برای خرید و ثبت زمینم هزینه پرداخت کردهام؛ چطور روی سند من مجدد سند صادر شده است.
این کشاورز پیر عنوان کرد: هر وقت دولت از ما چیزی خواست گفتیم چشم؛ اما امروز استانداری و فرمانداری هیچ کاری برای ما نکردهاند؛ میخواهم بگویم نیازی نداریم دست ما را بگیرید و کمک کنید؛ همین که پایمان را نگیرید تا بتوانیم راه برویم کافی است.
یکی دیگر از کشاورزان هم با بیان اینکه در دفاع مقدس از خون خود گذشته تا میهن را حفظ کنیم، گفت: امروز هم خونمان را پای برنجزار میریزیم، برنجزار شرف و ناموس ما است، تا پای خون ایستادهایم و نمیگذاریم برنجزارها و زمینهای آباء و اجدادی ما که در آن متولد شدهایم به دست دیگری بیفتد.
وی ادامه داد: از زمانی که کشاورزی با گاو نر انجام میشد تا امروز که با کمباین و دستگاههای جدید انجام میشود در این زمینها کار کردهایم و از این خاک دست نمیکشیم.
این کشاورز با اشاره به اینکه ضمن زحمت کشیدن، زمینها را خریداری کردیم؛ تصریح کرد: این یک عمل صهیونیستی است؛ افرادی که از قانون سوء استفاده میکنند، میخواهند کشاورزی را نابود کنند ضد ایران هستند؛ اینها به معنای نابودی کشاورزان زحمت کش است.
وی تاکید کرد: همه اسناد و مدارک من در دفتر رسمی گیلان بایگانی و موجود است؛ آیا این دفاتر اسناد رسمی و برای همین دولت نیست که امروز به ما ظلم میکنند.
یکی دیگر از شالیکاران هم گفت: نسق کمتر از سند نیست، آب منطقهای چطور برای خود سند صادر کرده است.
حاضرم جانم را بگذارم اما یک وجب از ملکم را نمیدهم
نرگس یکی از بانوان شالیکار هم با تاکید بر داشتن سند گفت: پدرم و کشاورزان با دست پینه بسته و نان جو این زمینها را آباد کردهاند؛ ما خون دل خوردیم، چرا دولت این زمینها را به نام خود سند زده است.
وی ادامه داد: دولت جمهوری اسلامی پشتیبان مستضعفین است؛ مگر این کشاورزان مستضعف نیستند؛ با پول بازنشستگی توان تامین خورد و خوراک را نداریم و این زمینها کمک حال ما هستند؛ ما ملت نجیب و شریف ایران هستیم، چرا دولت با ما این کار را میکند؛ چرا به ملت زحمتکش بها نمیدهند.
این بانوی کشاورز بیان کرد: حاضرم جانم را بگذارم اما یک وجب از ملکم را ندهم؛ حتی اگر طرف مقابل دولت باشد.
یکی دیگر از کشاورزان که 70 سال سن دارد؛ گفت: برای همین پل راهآهن در سالهای گذشته از مالکین زمین خریداری شده؛ این نشان میدهد مالکیت کشاورزان به رسمیت شناخته شده؛ چطور در یک بازه زمانی مالک هستیم و امروز نیستیم.
یکی دیگر از شالیکاران توتکابن هم گفت: آب منطقهای ما را فریب داد و به ما اعلام کرد زمینها را اجاره کنیم، این کار را کردیم و بعد از چند سال زمین را از ما گرفت و به دست غیربومیها داد؛ مسئولین و فرماندار هم هیچ حمایتی از ما نمیکنند و به حرف کشاورزان گوش نمیدهند.
ابطال سند بدون تشریفات نمیشود
یکی دیگر از کشاورزان هم گفت: از مسئولین استان ناامید شده و از مسئولین رده بالای کشوری، رئیس جمهور، رهبری و دستگاه قضا درخواست رسیدگی داریم.
شالیکار دیگری هم با اشاره به اینکه آب منطقهای در این موضوع سه تخلف دینی، قانونی و حقوقی داشته است، گفت: از نظر دینی و اخلاق اسلامی مالکیت به رسمیت شناخته میشود، از نظر قانونی هم این اقدام تصویب مجلس نبوده و صرفا بخشنامه و آییننامه بوده و با آن نمیتوان چنین کاری کرد؛ هرکسی این اقدام را کرده ضد نظام است و مردم را برابر نظام قرار داده است.
وی ادامه داد: ابطال سند تشریفات دارد و باید در دادگاه صالح و با حضور طرفین باشد؛ اما اینجا صرفا با اطلاعیه کذب و پنهان سند زدهاند و به دور از اطلاع مردم بوده است.
با سند زدن از کشاورزان دزدی شده است
یکی دیگر از برنجکاران هم گفت: وقتی کار و برنجزار داریم چرا از شغلمان دست بکشیم و آن را دودستی تقدیم کنیم؛ جانمان را برای این کار میگذاریم و از دولتمردان انتظار داریم مردم را حمایت کنند و غم مردم رو بخورند.
کشاورز دیگری هم که در زمینها حاضر بود گفت: سند مالکیت و نَسَق داریم و اینها تصرف عدوانی کردند، این کار آب منطقهای بزرگترین خیانت در ایران است که آمدهاند از کشاورزان دزدی کنند؛ هیچ جای کشور چنین اقدامی تاکنون صورت نگرفته است.
گزارشگر: سید مصطفی جعفری
خبرنگار: طاهره سادات موسوی
تصویربردار: علیرضا نصری
تدوینگر: امیرحسین شکوری