روزگار سخت کارگران فصلی در بندرعباس/ جدال با گرما و هوای شرجی برای یک لقمه نان

به گزارش خبرنگار ایلنا از بندرعباس، هوای شرجی شهر بندرعباس در طول سال به ویژه فصل طولانی تابستان که با گرمای طاقت فرسا گره خورده در ماه‌های تیر و مرداد و شهریور به اوج می‌رسد و این روزها، بسیار آزار دهنده است. اما عده‌ای کارگر مهاجر و فصلی به دلیل قرار گرفتن در دهک‌های پایین جامعه و عدم کار و منبع درآمد در شهر و روستای محل سکونت‌شان، یکه و تنها بار و بندیل بسته، راهی این شهر ساحلی می‌شوند تا بتوانند با حقوق ناچیز در گرمای بالای 50 درجه لقمه ای نان به دست بیاورند.

این کارگران توان پرداخت اجاره بالای مسکن را ندارند. از این رو ظهر برای در امان ماندن از گرمای سخت و شب‌های شرجی به سایه درختان حاشیه خیابان‌ها پناه می‌برند که البته با وجود رطوبت بالا شرایط برای نفس کشیدن هم سخت می‌شود تا چه رسد به استراحت و خوابیدن.

در شهری که نام قطب تجاری و اقتصاد و بیشترین سهم صادرات و واردات کشور را یدک می‌کشد و چندین بنگاه‌ها و صنایع بزرگ در غرب بندرعباس فعال است، حاشیه خیابان‌هایش مملو از کارگران بی سرپناه فصلی است.

قریب به چهار سال است که پس از مطالبه‌ و پیگیری‌های مکرر رسانه‌ها، مسئولان وعده دادند در قالب طرح ساماندهی کارگران فصلی، مکانی با عنوان استراحتگاه کارگری در ضلع جنوب غرب پارک جنگلی(خلیج فارس) راه اندازی کنند؛ وعده‌ای که متاسفانه تاکنون به سرانجام نرسیده است.

حسین جوان 25 ساله که از خردادماه برای کار از منطقه رمشک شهرستان قلعه گنج در جنوب کرمان به بندرعباس سفر کرده به خبرنگار ایلنا می گوید: چند سالی است پدرم به دلیل بیماری و عدم توان مالی برای تامین هزینه درمانش، فوت کرده‌ و سرپرستی مادر، خواهران و برادران خردسالم  را بر عهده دارم و نان آور خانواده شده‌ام.

وی ادامه می دهد: با توجه به نبود کار در شهرستان قلعه کنج و فقر مالی خانواده مجبور م در برخی از فصول سال به بندرعباس برای کارگری بیایم و شب‌ها نیز در همین محوطه در کنار پارک جنگلی استراحت کنم. اما چه استراحتی، از یک سو هجوم حشرات و از سویی دیگر گرما و رطوبت بالا نفس کشیدن را برایم سخت می‌کند.

غلام یکی دیگر از کارگران مهاجری است که از روستای «چگرد» بخش جگله هاشم شهرستان دلگان استان سیستان و بلوچستان برای کارگری به بندرعباس مهاجرت کرده است.

وی می‌گوید: چند روزی می‌شود که از روستای خودمان به این شهر آمده‌ام. هر روز کار پیدا نمی‌شود و با توجه به گرانی، هرچه هم کار می‌کنم خرج خورد و خوراکم می‌شود در حالی که همسرم تازه زایمان کرده و بچه‌مان شیرخشک می‌خورد؛ برای تامین هزینه شیرخشک و پوشاک بچه‌ام درمانده‌ام.

پیرمردی که همه وی را ملا صدا می‌زنند نیز از روستای «مارز» در فاصله 90 کیلومتری شهرستان قلعه گنج در جنوب کرمان به بندرعباس آمده و به دلیل داشتن بیماری آسم در این هوای شرجی حال چندان مساعدی نداشت، به خبرنگار ایلنا می‌گوید: علاوه بر همسرم، سرپرستی زن و سه فرزند خردسال یتیم پسرم که فوت کرده نیز با من است. آه در بساط ندارم و از روی فقر و بدبختی مجبور شده‌ام برای کارگری به بندرعباس بیایم.

وی ادامه می‌دهد: از گرمای هوا بدنم تاول زده و اگر در روستای خودمان کار بود مجبور به تحمل این همه سختی نبودم.

برای ساماندهی کارگران فصلی، شهرداری و اداره کار همکاری نمی‌کنند

اسماعیل حاجی زاده دبیر اجرایی خانه کارگر هرمزگان در این باره در گفت و گو با خبرنگار ایلنا، اظهار کرد: برای ساماندهی کارگران فصلی، شهرداری بندرعباس و اداره  کل کار همکاری نمی‌کنند.

حاجی زاده می‌افزاید: از سال 97 برای ساماندهی کارگران فصلی یا همان کارگران مهاجری که از استان‌ها یا شهرهای همجوار به بندرعباس می آیند، در حال رایزنی و پیگیری هستیم تا مکانی یا همان «ایست پارک» که در شهرهای دیگر نیز هست راه اندازی کنیم اما متاسفانه مدیران شهرداری و اداره کل کار با ما همکاری نمی‌کنند.

وی ادامه می‌دهد: تاکنون 13 جلسه در فرمانداری بندرعباس با حضور مدیران شهرداری، مسکن و شهرسازی، اماکن و دیگر ادارات مرتبط با این موضوع برگزار شد و متاسفانه به نتیجه‌ای نرسید تا اینکه دادستان وقت (آقای قهرمانی) به این موضوع ورود کردند و در شورای تامین استان مصوب شد که مکانی و زمینی در اختیار خانه کارگر قرارداده شود تا اقدام به احداث این محل کنیم،حتی شورای تامین مصوبه ای را صادر کرد اما متاسفانه باز هم مسکن و شهرسازی و شهرداری همکاری نکردند.بالاخره با پیگیری هایی که ما و دادستان وقت انجام دادیم، شهرداری زمینی در اختیار ما گذاشت که ما کار را آغاز کردیم و به همین زودی برای کارگران فصلی خبرهای خوبی داریم. کارها تمام شده و به زودی افتتاح می کنیم. 

دبیر اجرایی خانه کارگر هرمزگان با بیان اینکه کارگران فصلی در نقاط مختلف شهر بندرعباس جمع می شوند، خاطرنشان می کند: تنها موفق شدیم در یک مکان، محلی را برای اسکان کارگران فصلی احداث کنیم. 

حاجی زاده اضافه می کند: پس از احداث، چنین مکان هایی مدیریت، هزینه و نگهداری می خواهد.

وی با اشاره به طراحی اپلیکیشنی برای کارگران، می گوید: با این برنامه هر کارگری که می‌خواهد بیاید کار کرده یا استراحت کند ساماندهی می‌شود و به وسیله کارت ملی و آن اپلیکیشنی که ما داریم شناسایی می شود.

دبیر اجرایی خانه کارگر استان تصریح می کند: در احداث این مکان، به جز یک خیر که ما را کمک کرد هیچ ارگانی حتی یک ریال هم کمک نکرد ما خودمان با هزینه خانه کارگر و دوستانمان یک سری کمک‌هایی را گرفتیم.

وی با انتقاد از برخی مسئولان، عنوان می کند: برخی ادارات کمکی به ما نکردند، حتی سنگ اندازی هم کردند حتی شرط هم گذاشتند که چنانچه می خواهید با شما همراهی کنیم باید فلانی نباشد یا این نباشد. من خواهش می کنم اگر کمکی نمی کنید برای گره گشایی کاری حداقل مزاحمت ایجاد نکنید دخالت نکنید. 

حاجی زاده ادامه می دهد:  متاسفانه کارگران فصلی در نقاط مختلف شهر بندرعباس در شرایط نامناسب به سر می برند. در خیابان حمام می کنند سرویس بهداشتی و خوابشان همین جاست. فرماندار وقت، دادستان وقت، رئیس کل دادگستری و شهردار نوبانی، کمک‌هایی کردند که با این کمک‌ها بالاخره در یک قسمت شهر سرپناهی برای کارگران فصلی احداث شد.

وی گفت: اگر شهرداری مکانی هایی را در اختیار ما قرار دهد، بزودی در سه نقطه شهر دیگر،چنین مکانی را احداث خواهیم کرد.

اجرایی شدن طرح ساماندهی کارگران فصلی و ایجاد استراحتگاه کارگری ضروری به نظر می رسد.می‌طلبد که متولیان ساماندهی کارگران مهاجر و فصلی هرچه زودتر برای این رفع این چالش، چاره اندیشی کنند.