سارا سالار مشغول نگارش یک رمان جدید است

نویسنده‌ی دو رمان «احتمالا گم شده‌ام» و «هست یا نیست» از نگارش رمانی جدید با محوریت نوجوانان خبر داد.

سارا سالار در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره‌ی انگیزه‌ی نگارشی حول محور نوجوانان گفت: راوی این داستان یک پسر ۱۵-۱۴ ساله است که دوران بلوغ را می‌گذراند. باتوجه به اینکه نسل نوجوان امروز در راه رشد معمولا با تناقضات فراوانی روبرو هستند، مثل انواع مختلف واکنش و رفتارهایی که در خانه، مدرسه، جمع دوستان و… به‌ناچار از خود نشان می‌دهند، خیلی دوست داشتم به این مسئله بپردازم و دغدغه‌های این نسل را در قالب داستان مطرح کنم. درنهایت همین تناقضات اجباری هستند که باعثمی‌شود که آن‌ها در آینده انسان‌های متناقضی شوند.

او در ادامه افزود: هنوز نامی که برای داستان درنظر گرفته شده قطعی نیست و احتمال خیلی زیاد تغییر خواهد کرد. به همین دلیل ترجیح می‌دهم نامی که فعلا برای رمان انتخاب شده به صورت رسمی عنوان نشود. باتوجه به میزان مسیری که نگارش داستان طی کرده امیدوارم تا سه ماه دیگر و در زمان نمایشگاه در دسترس کتابخوانان قرار بگیرد، اما به دلیل مشخص نبودن مدت زمان مورد نیاز برای طی روال قانونی چاپ و دریافت مجوز ممکن است کتاب مدتی بعد از زمان پیش‌بینی شده منتشر شود.

این نویسنده که دو اثر گذشته‌اش پا را از مرزهای ایران فرا نهاده‌ و به زبان‌های آلمانی، ایتالیایی و… هم ترجمه شده‌اند، در رابطه با میزان جهانی شدن ادبیات داستانی ایران گفت: نویسندگان ایرانی همیشه لزوم و نیاز تعامل با ادبیات جهان را احساس می‌کرده و می‌کنند. اما مسئله این است که بسیاری از کارهای داستانی فارسی تک بعدی هستند و عموما نمی‌تواند با دنیای خارج ارتباط برقرار کند. البته خود من هم از این قضیه مثتثنی نیستم، چراکه اغلب ما به دلیل نوع زندگی‌های بسته و عدم داشتن تجریبات مختلف ذهنی‌نویس و درون‌گرا هستیم پس وقتی داستانی می‌نویسیم خیلی سخت است که آدم‌هایی از فرهنگ دیگر با آن ارتباط برقرار کنند. برای بهتر شدن بده‌بستان ادبی با جهان باید کمی از این درون‌گرایی و ذهینت‌محوری آثارمان کم کنیم.

سالار ادامه داد: شاید نتوانیم کاملا از این دید ذهنی صرف جدا شویم اما با کسب تجریبات متفاوت و سفر به مکان‌های مختلف یا… می‌شود از تک‌بعدی بودن فاصله گرفت و عینیت را هم به داستان اضافه کنیم تا کشش و تعلیق بیشتری به آن بدهیم. البته چندوقتی می‌شود که توجه به عینیت‌گرایی و چندبعدی بودن داستان‌ها بیشتر شده اما باز هم جای کار دارد تا ادبیات ما جهانی‌تر شود.

خالق رمان «احتمالا گم شده‌ام» سپس در پاسخ به این سوال که با توجه به تجربه‌ای که در زمینه ترجمه‌ی آثارش به زبان‌های دیگر دارد، ملحق شدن به قانون کپی رایت را چقدر در بهبود تعامل ادبیات ایران مهم ارزیابی می‌کند، گفت: درست است که شاید برای ترجمه‌ی آثار فارسی به زبان‌های دیگر ملحق نبودن ایران به قانون کپی رایت مانع چندانی به وجود نیاورد، اما به هرحال هرچقدر انتشار کتاب و فضای ادبیات کشور قانونی‌تر باشد راحت‌تر می‌توان در سطح جهانی خودی‌نشان داد. هرچند بحثکپی‌رایت در ایران اینقدر شده که شاید نتوان یک نظر قطعی درباره‌ی آن داد. براساس تجربه‌ی شخصی دیدم که ناشران بین‌المللی برای گرفتن حق ترجمه و چاپ یک کتاب فارسی به صورت کاملا قانونی اقدام به خرید حق چاپ کردند. خوشبختانه آژانس ادبی غزال که به عنوان واسط میان ناشران ایرانی وخارجی عمل می‌کند تا حدودی این خلا را پرکرده اما برای ماندگار شدن در ادبیات جهان و گسترش ارتباط با خوانندگان جهانی بهتر است که عرف‌های بین‌المللی را بپذیریم.