کامران پارسی‌نژاد:
رسانه ملی آگاهانه یا ناآگاهانه، مردم را از فضای فرهنگی دور می‌کند
کاهش بودجه فرهنگ و هنر بی‌شک تأثیرات مخربی خواهد داشت / یکی از مشکلات؛ نظارت نکردن بر عملکرد ارگان‌هایی است که در زمینه فرهنگ بودجه دولتی دارند / برای تخصیص بودجه بایداز کار‌شناسان خبره استفاده شود.
در حوزه سینما بودجه‌های سنگینی هزینه می‌شود که خروجی مناسبی ندارد. در سطح جهانی فیلم‌های ما تأثیرگذار نیست. سیاه‌نمایی‌ها، تنها فیلم‌هایی بوده که از سینمای ایران در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفته. تصویرگری مسائل اجتماعی ما نتوانسته در جهان جایگاهی کسب کند.
کامران پارسی‌نژاد(نویسنده و پژوهشگر) در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ در رابطه با بودجه فرهنگی گفت: به طور کلی بودجه فرهنگی در چند سال اخیر کاهش پیدا کرده است. این نشان می‌دهد که مسئولین متوجه نقش محوری که تولید کتاب، در سطح فرهنگ ایفا می‌کند؛ نیستند.
او ادامه داد: تولید کتاب و آثار فاخر می‌تواند مهم‌ترین تأثیر را بر پیشرفت فرهنگی بگذارد. در کشورهای غربی سرمایه‌های زیادی در این زمینه مصرف می‌کنند.
این نویسنده در رابطه «ادبیات استعمار نو» بیان کرد: غرب با صرف هزینه‌های سنگین، داستان تولید می‌کنند و به وسیله این داستان‌ها جریان‌سازی می‌کنند. ما درمقابل ادبیات استعمار نو، پایگاه مقاومتی و هیچ قدرتی نداریم، تنها با صرف هزینه است که می‌توانیم با آن مقابله کنیم. در سطح داخلی با هدف و برنامه‌ریزی‌های فرهنگی و پرداخت هزینه، می‌توانیم از بحران‌های سیاسی و اجتماعی و بروز خشونت جلوگیری کنیم. کاهش بودجه فرهنگ و هنر بی‌شک تأثیرات مخربی خواهد داشت. باتوجه به اوضاع جامعه باید بیشتر به مسائل فرهنگی بپردازیم.
پارسی‌نژاد با اشاره به اینکه شاهد اختلاف بودجه زیادی هستیم؛ بیان کرد: بودجه بخش‌های ورزشی و سینمایی، قابل مقایسه با بودجه تولید کتاب نیست. بسیاری از این بخش‌ها، با توجه به هزینه‌های کلانی که صرف شده؛ بازدهی مناسب نداشته. خرج این پول‌های تأثیری بر تحولات فرهنگی ما نمی‌گذارد. اگر این هزینه به محقق و پژوهنده برای انجام تحقیقات پرداخت شود، خروجی مناسبی خواهد داشت و این خروجی به هیچ وجه قابل مقایسه با خروجی یک بازیگر یا فوتبالیست نیست.
او در رابطه با نهاد‌ها و سازمان‌هایی که از بودجه فرهنگ و هنر تغذیه می‌کنند و خروجی قابل توجهی ندارند؛ گفت: یکی از مشکلات؛ نظارت نکردن بر عملکرد ارگان‌هایی است که در زمینه فرهنگ بودجه دولتی دارند. باید نظارت دقیق بر عملکرد آن‌ها صورت گیرد. باید از تأثیری که این نهاد‌ها بر فرهنگ می‌گذارند مطلع بود. باید عملکرد آن‌ها مورد آسیب‌شناسی قرار بگیرد. این نهاد‌ها با هم هماهنگ نیستند و از کارهای هم بی‌خبرند. یک نهاد با صرف بودجه، کاری را انجام می‌دهد و نهادی دیگر دوباره همان کار را انجام می‌دهد. باید با هم همسو باشند. اگر روی این سازمان‌ها آسیب‌شناسی صورت بگیرد، نهادهایی که تأثیری روی پیشبرد فرهنگ و هنر نداشته‌اند مشخص می‌شوند. بودجه آن‌ها باید به سمت دولت برگردد تا در کارهایی که خروجی مناسب دارند هزینه شود.
این نویسنده با اشاره به اینکه ما در دستگاه‌های دولتی آسیب‌شناسی نداریم؛ بیان کرد: قبل از اینکه در حوزه‌ای بودجه‌ای صرف شود، باید از کار‌شناسان خبره و اساتید دانشگاه استفاده کنند.
او گفت: صدا و سیما آگاهانه یا ناآگاهانه، مردم را از فضای فرهنگی دور می‌کند. با توجه به نقد‌هایی که بر این سازمان شده هنوز هیچ تحول عظیمی در آن به وجود نیامده است. رسانه ملی فضایی برای مردم درست کرده که آن‌ها را به سمت ماهواره سوق می‌دهد.
این نویسنده در پایان بیان کرد: باید اول محتوای فیلمی که قرار است ساخته شود را بررسی کنند و بعد از بودجه آن را تعیین کنند. متأسفانه اول بودجه‌های کلان را هزینه می‌کنند و بعد آن را بررسی می‌کنند. به اعتقاد من این کار درستی نیست.
