چاپ دوم کتاب «مارکسیسم و نقد ادبی» منتشر شد
اثر ادبی نه چندان با آنچه میگوید، که با آنچه نمیگوید به ایداولوژی مربوط میشود. سکوتهای معنادار، و غیبتها در متن همه نشان از آن دارند که مولف قادر به گفتن آنها نیست و دقیقا از همین بابت است که متنها به هیچ روی کامل نیستند.
نقد مارکسیستی، ادبیات را بر پایه شرایط تاریخی پدید آورده آن تحلیل میکند؛ به همین سان برای شناخت این نقد آگاهی از شرایط تاریخی آن ضرورت دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، انتشارات بوتیمار کتاب «مارکسیسم و نقد ادبی» نوشته تری ایگلتون و برگردان اکبر معصوم بیگی را در چاپ دوم منتشر کرد.
این کتاب دارای ۴ فصل ادبیات و تاریخ، شکل و محتوا، نویسنده و تعهد، پدید آورنده همچون تولید کننده است که به شمارگان هزار نسخه در ۱۲۰صفحه و قیمت ۹۷۰۰تومان وارد بازار کتاب شد.
«کالین مک کیب» درباره تری ایگلتون گفته است: «وی در میان منتقدان ادبی آن پرنده نادر است: نویسندهای واقعی»
تری ایگلتون به نسل منتقدان پاس - لوکاچ تعلق دارد. به این معنا که بهترین و زبدهترین عناصر نقد مارکس و انگلس، پولخانف، لنین، تروتسکی، لوکاچ، برشت، بنیامین و آدورنو را گرفته و با(فراسچری) هگلی(اگر مجاز باشیم این اصطلاح را درباره متفکر غیر هگلی به کار ببریم) از این همه برگذشته و با برآمیختن این عناصر با ساختارگرایی آلتوسر و به ویژه همکار او، پیر ماشری و بنمایههای نقد پساساختار گرایی و نقد فمینسیمی، نقد تازهای پدید آورده که خود آن را نقد سیاسی میخواند.
ایگلتون برای آن که بتواند غایت نقد ادبی مارکسیستی را روشن کند، به رویکردهای متفاوت نظریه پردازان مارکسیست متوسل میشود. به عقیده ایگلتون، هدف نقد مارکسیستی توضیح اثر ادبی و توجه به شکلها، سبکها و معانی اثر ادبی است. اهالی منتقد این سنت، شکلها و معانی ادبی را به منزله فرآوردههای تاریخی ویژه درمییابند و درصددند تا از خلال آثار ادبی به فهمی انقلابی از تاریخ دست یابند.
یادداشت مترجم:
گرچه از نخستین چاپ مارکسیسم و نقد ادبی بیش از ۲۰ سال می گذرد، چنانکه نویسنده خود در ویراست تازه کتاب میگوید، از آنجا که مارکسیسم و نقد ادبی در فضای شاداب، پر تب و تاب و پر امید سالهای دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی و در اوج(چپ نو) به قلم آمده است، طبیعی است که در فضای تیره و تاره ظهور(راست جدید) در دهه ۸۰ در پی آمدن آن فروپاشی شوروی و نیز در جو خوش باشی خیامی، شیدایی - افسردگی و آخرالزمانی دوره موسوم به(پست مدرن) در دهه ۹۰ و سالهای آغازین دهه ۲۰۰۰اندکی خوش بینانه و بیاندازه امیدوارانه بنماید.