اکبر اکسیر:
دولت‌ها بجای پرداختن به پسرخاله‌ها؛ دست شاعران جوان را بگیرند
شاعران ما انسان‌هایی پاک و وطن‌دوست هستند. انصاف نیست که کار‌هایشان در خارج از کشور به چاپ برسد و در کشور خودشان غریب باشند / شعر امروز کوتاه و ساده شده. دیگر در برج عاج روشنفکری نیست.
اکبر اکسیر، شاعر معاصر با بیان اینکه مجموعه شعرهای طنز «ما کو تا اونا شیم» در آستانه چاپ سوم قرار دارد؛ اظهار داشت: کتاب‌های «مالاریا» و «ملخ‌های حاصلخیز» تاکنون به چاپ‌های چهارم و پنجم رسیده‌اند.
وی به خبرنگار ایلنا گفت: این اولین کتاب اوست که بدون هیچ ممیزی از اداره کتاب بازگشت و منتشر شد و در عرض یک هفته به چاپ دوم رسید.
وی افزود: درحال حاضر مشغول کار روی یادداشت‌هایی بر نقد شعر شهرستان هستم. این کار فقط روی شعر شهرستان‌ها صورت می‌گیرد. روی شعر آن‌ها مطالعه و تحقیق می‌شود.
به گفته این شاعر؛ کتاب «زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند» به چاپ دهم رسیده است که از سوی انتشارات ابتکار نو اواخر این ماه منتشر می‌شود.
این شاعر با اشاره به اینکه این شعر‌ها اشعاری هستند تحت عنوان «فرانو»؛ اظهار داشت: اشعار من ساده، ملموس و عینی، با طنزی نهان است که به محیط زیست و انسان شهرنشین اشاره دارد و با زبانی ساده بیان می‌شود.
اکسیر در رابطه با تغییر وضعیت ممیزی‌ها و مجوز‌ها در دولت جدید، گفت: من در دولت‌های قبل، هر کتابم که برای ارشاد می‌رفت با ممیزی‌های زیادی روبه رو می‌شد و به اصلاحیه و حتی در مواردی به حذف منجر می‌شد. اما کتاب «ما کو تا اونا شیم» که دارای ۶۲ شعر بود به مناسبت تولد ۶۲ سالگی‌ام، بدون هیچ اعمال ممیزی از اداره کتاب برگشت!
وی افزود: می‌توانم اذعان کنم که دولت جدید، در زمینه ممیزی یک رویه بسیار عادلانه‌ای را در پیش گرفته است. با جستجوهایی که کردم به این رسیدم که اگر کتاب من طنز است، برای ملاحظه، آن را به دست یک شاعر طنز‌پرداز می‌سپارند. اینکه کار را به دست کاردان می‌سپرند سیاست بسیار خوبی است. اشعار من برای بازبینی به یک شعر‌شناس منصف و فنی و خیلی کار‌شناس سپرده شد و بدون آنکه مسئله‌ای پیش بیاید خیلی آزادانه مجموعه اشعار توانست مجوز بگیرد و به دست مخاطبان برسد.
اکسیر ادامه داد: بعد از پنج کتاب، این اولین کاری بود که بدون اینکه ممیزی روی آن صورت بگیرد؛ منتشر شد. با اینکه تمام اشعار این کتاب هم دارای تم اجتماعی است. فکر می‌کنم در وزارت ارشاد با سعهٔ صدر با مسائل برخورد می‌کنند و امیدوارم این اتفاق در رابطه با تمام نویسندگان به خصوص شاعران معاصر که خانه‌نشین شده‌اند نیز صورت بگیرد. این شاعران انسان‌های خائنی نیستند. بلکه همه خادمان این ملک و دوستدار مملک خود هستند. امیدوارم این شاعران بتوانند آثار چاپ شده خود را ببینند. وزارت ارشاد آن‌ها را دعوت کند و ازشان استقبال و حمایت کند. باید کتاب‌های این شاعران بزرگ که بازمانده آخرین نسل‌های شعر هستند را به چاپ برسانند.
وی با بیان اینکه ویترین کشور ما هرگز با چند اثر و نمونه شعر اینور و آنور نمی‌شود؛ افزود: شاعران ما انسان‌هایی پاک و وطن‌دوست هستند. انصاف نیست که کار‌هایشان در خارج از کشور به چاپ برسد و در کشور خودشان غریب باشند. دولت باید به همهٔ آثار ایرانی چه در شعر و چه در نثر فرصتی بدهد تا از این فضای انسانی بهره‌مند شوند و حرمت و احترام دولت روحانی افزون شود. اداره کتاب با این کار و با جلب اعتماد اهل قلم می‌تواند از ۳۰ سال گذشته خود اعاده حیثیت کند و گذشته ابری خود را آفتابی کند.
اکسیر ادامه داد: اگر می‌خواهند ادبیات ما تکانی بخورد و شاعران برگردند، توجه به این امر ضروری است. امیدوارم روزی کتابفروشی‌ها مثل شب چهارشنبه سوری پر از شور و شوق ببینیم. از دولت تقاضا می‌کنم که به همه این فرصت را بدهد که بتوانند کتاب خود را منتشر کنند و همچنین آثار را برای بازبینی به دست افراد کار‌شناس و منصف بدهند چراکه این افراد خوب می‌دانند هنرمند روی یک اثر چه زحماتی را در کنج عزلت کشیده و با چه مشکلاتی ازجمله تنهایی و فقر دست و پنجه نرم کرده تا توانسته یک شاهکار ادبی بیافریند.
این شاعر و طنز‌پرداز در رابطه با شعر معاصر این روزهای ایران گفت: وقتی صحبت از شعر معاصر می‌کنیم به شعر سپید می‌رسیم و به گونه‌ای می‌توان گفت دوران شعر سپید هم سرآمده و شعر معاصر ما شعر «امروز» نام گرفته. از شعر معاصر به شعر امروز آمدیم. شعر امروز کوتاه و ساده شده است. دگیر در برج عاج روشنفکری نیست. دیگر دارای پیچیدگی‌های آنچنانی نیست. شعر ساده و کوتاه در حال حاضر خیلی زیاد است.
وی افزود: در چهارگوشه ایران دیگر از شعرهای بلند که دارای استعاره و ایهام‌های فراوان بود، خبری نیست و در کافه‌های روشنفکری تفسیر نمی‌شود. شعر امروز ایران یک پوسته‌ای برای عموم و هسته‌ای برای خواص دارد. شعر شکفته و پرشور جوانان که مرکزیت آن در شهرستان‌هاست. شعر امروز از زبان کودک درون جاری می‌شود. این زبان خطی را که در جامعه دیده؛ مثل زندگی شهری و محیط زیست را با زبانی ساده و با چینشی مهندسانه دنبال می‌کند.
به گفته اکبر اکسیر؛ بی‌علاقگی مخاطب به شعر را باید در بحران توزیع و نشر جستجو کنیم.
این شاعر گفت: دولت‌ها و نهادهای فرهنگی به‌جای پرداختن به پسرخاله‌ها بهتر است که دست شاعران جوان را بگیرند تا استعدادهای خود را نشان دهند. من استعدادهای بزرگی در شاعران جوان می‌بنیم. نمونه شعر‌ها در شهرستان‌ها و مناطق محروم نشان دهنده شاعرانی است که اگر درمعرض دید قرار بگیرند؛ می‌توانند از بهترین‌ها باشند.
وی با اشاره به اینکه در صدا و سیما برنامه ادبی نداریم؛ اظهار داشت: برنامهٔ مشاعره‌ای که پخش می‌شود تنها برای دلخوش‌کنک مردم است. باید برنامه‌های جدی‌تری بگذارند. شاعران جوان و منتقدان حرفه‌ای شعر را دعوت کنند و اشعار شاعران را نقد کنند. باید برنامه‌های ادبی بسازند. همچنین دولت باید از ناشران شهرستانی حمایت کند. همیشه اظهار امیدواری کرده‌ام که وضع شعر ایران عالی است و شاعران جوان بسیار خوبی داریم.
اکسر در پایان سخنان خود افزود: امیدوارم از پیشکسوتان شعر ما مثل: احمدرضا احمدی، محمدعلی سپانلو، رضا برآهنی، مفتون امینی و… حمایت شود. باید بدانند که این عزیزان بازمانده‌های شعر ایران هستند و اگر آن‌ها نبودند نسل جوان ما هرگز نمی‌توانست چنین شاعرانی داشته باشد.
