بازرس انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان:
انجمن‌ها قصد رویارویی با اتحادیه را ندارند
اعضای اتحادیه و انجمن‌ها تفاوت در نیازها و دغدغه‌ها را به خوبی درک نمی‌کنند و گمان می‌برند این تفاوت‌ها ناشی از تفاوت در منافع است و منافع حوزه‌های مختلف با هم تداخل دارند و حتی مخل و مضر یکدیگر هستند.
اتحادیه ناشران و کتابفروشان تنها نهاد صنفی صنعت نشر نیست و موازی با فعالیت‌های این اتحادیه، انجمن‌های فرهنگی متفاوتی در حوزه‌های مختلف نشر درحال انجام وظایف صنفی هستند. به نظر می‌رسد تعامل و همکاری مناسبی میان اتحادیه و انجمن‌ها و همچنین این انجمن‌ها با یکدیگر شکل نمی‌گیرد و همین مسئله بر بازدهی و توانایی‌های این نهاد صنفی تاثیر گذاشته‌اند.
محمد مجری‌سازان‌طوسی(عضو و بازرس انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان) از چرایی عدم شکل‌گیری تعاملی سازنده میان انجمن‌ها و اتحادیه صحبت کرد.
او در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: زمانی که از تشکل‌ها و انجمن‌ها حرف می‌زنیم اول باید در نظر بگیریم که هرکدام از این انجمن‌ها بر اساس چه نیاز و دلیلی ایجاد شده‌اند. صنعت نشر بر خلاق سایر صنایع حوزه‌های کاری متعدد و مختلفی دارد که عموما هم نیازها و مشکلات مختص به خودشان را دارند. به عنوان مثال ناشران کودک و نوجوان با مسائل و دغدغه‌هایی رویرو هستند که ناشران دانشگاهی یا آموزشی اصلا با آن‌ها مواجه نمی‌شوند. به دلیل همین گوناگونی نیازها است که می‌بینیم تشکلات متعددی در صنعت نشر شکل گرفته است.
وی ادامه داد: اتحادیه وظیفه دارد مسائلی را که به کل اعضا و تمام فعالین حوزه نشر مربوط می‌شود را پوشش بدهد، یه عنوان مثال مسئله‌ای همچون معافیت مالیاتی باید از سوی اتحادیه و برای تمام اعضا پیگیری و حل بشود. متاسفانه به خیلی از موارد به صورت جدا و تفکیک شده نگاه نمی‌شود و نیازهای متفاوت حوزه‌های مختلف از سوی انجمن‌ها و اتحادیه معمولا به درستی درک نمی‌شود.
طوسی در رابطه با چرایی این عدم درک متقابل از نیازهای متفاوت ناشران حوزه‌های مختلف گفت: اعضای اتحادیه و انجمن‌ها این تفاوت در نیازها و دغدغه‌ها را به خوبی درک نمی‌کنند و گمان می‌برند این تفاوت‌ها ناشی از تفاوت در منافع است و منافع حوزه‌های مختلف با هم تداخل دارند و حتی مخل و مضر یکدیگر هستند.
این فعال صنعت نشر با اشاره به مشترک بودن هدف نهایی تمامی نهادهای صنفی و انجمن‌ها گفت: انجمن‌های مختلف و اتحادیه نباید فکر کنند که هدف‌ها و منافعشان روبروی یکدیگر قرار گرفته چراکه منافع تمامی انجمن‌ها و تشکل‌های حوزه نشر مشترک است و تلاش‌های انجمن‌ها هم باید همسو با یکدیگر و حتی به نوعی مکمل و تقویت کننده همدیگر باشد. مثلا وقتی می‌خواهیم درمورد عادت به مطالعه کار کنیم مطمئنا باید اصل برنامه‌ریزی‌ها از انجمن ناشران کودک و نوجوان صورت بگیرد و موردی دیگر بهتر است انجمن ناشران آموزشی یا ناشران بین‌اللملی وارد گود شوند.
طوسی در رابطه با نقش اتحادیه در شکل گیری هماهنگی و تعامل میان انجمن‌های صنعت نشر و پاسخ به این سوال که آیا انجمن‌ها با اتحادیه همکاری لازم را در خصوص پیشبرد حل مسائل ناشران صورت می‌دهند، گفت: اتحادیه شرکت مادر است و می‌تواند نقش زیادی در برقراری تعامل میان اعضا و انجمن‌های مختلف بازی کند. در دوره‌های گذشته هم با درصدهای کم و زیاد تلاش‌هایی در این‌باره انجام شده و مکاتبات فراوانی برای برگزاری جلسات هم‌اندیشی میان اتحادیه و انجمن‌ها برگزار شده است اما اینکه چقدر جدی بوده‌اند یا چقدر به نتیجه رسیده‌اند خودش جای بحثو بررسی دارد.
وی در ادامه افزود: البته از نقش وزارت ارشاد در نزدیک با دور کردن نهادهای صنفی صنعت نشر نباید گذشت چراکه این وزرات‌خانه می‌تواند همگرایی و همکاری خوبی در صنعت نشر به وجود بیاورد.
طوسی در پایان گفت: خوشبختانه از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در سال گذشته حرکت‌هایی برای تجمیع نظرات انجمن‌های مختلف حوزه نشر انجام شده است تا اختلافات در نیازها به اختلافات در منافع تعبیر نشود، اینکه چقدر توانایی داشته‌ایم به خودمان یعنی اعضای انجمن‌ها و اتحادیه برمی‌گردد.
