در مراسم تولد داوری مطرح شد:
داوری هرگز مرعوب مکاتب غربی نشد
در این مراسم سید محمدخاتمی، علی اکبر ولایتی، حدادعادل، محمد رجبی، سیدمحمدصادق خرازی، سیدمصطفی محقق داماد، احمد مسجدجامعی، عبدالحسین خسروپناه، علی‌اصغر مصلح، بهاالدین خرمشاهی، شهرام پازوکی، بیژن عبدالکریمی و سعید آبادی حضور داشتند.
ایلنا: مراسم سالروز هشتادسالگی استاد رضا داوری اردکانی، فیلسوف با سابقه‌ی کشورمان، شب گذشته(16 تیرماه) با حضور اساتید فلسفه و شخصیت‌های فرهنگی مختلف برگزار شد و سخنرانان در تجلیل از فعالیت‌های موثر این چهره‌ی شاخص در حوزه‌ی فلسفه و فرهنگ به ایراد سخن پرداختند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ در ابتدای مراسم، پیام سیدحسین نصر(استاد فلسفه اسلامی و استاد دانشگاه جرج واشنگتن آمریکا) توسط محمدرضا اسدزاده دبیر این همایش قرائت شد. در این پیام آمده است: «در سال 1337 که تدریس در گروه فلسفه را در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران آغاز کردم با جوانی مواجه شدم که دانشجوی دکتری در رشته فلسفه بود و مدیر گروه محترم دکتر یحیی مهدوی از او تعریف می‌کرد. آن جوان دکتر رضا داوری بود که اکنون بیش از پنجاه سال از آشنایی بنده با این دانشمند و متفکر پر ارج می‌گذرد. در طی این نیم قرن دکتر داوری خدمات فراوانی در رشته فلسفه و سوق دادن جوانان متفکر کشور عزیزمان به راه درست اندیشیدن انجام داده است و پیشتاز میدان بحث جدی فلسفی و طرح سوالات واقعی در امور گوناگون بوده است. از درگاه پروردگار متعال برای این متفکر پرارج ایران معاصر طلب سلامتی کرده و امیدوارم سالیان دراز افاضه علمی ایشان استمرار یابد.»
در ادامه این مراسم، محمد رجبی(رییس کتابخانه مجلس شورای اسلامی) ضمن رعایت شرط شاگردی نزد استاد داوری گفت: ایشان به معنای عمیق کلمه، انسان متفکری‌ست. حتی اگر تفکر را از دیدگاه ارسطویی مورد نظر قرار دهیم، کمتر کسی را می‌شود سراغ داشت که توانایی معلوم کردم مجهولات و نشان دادن حقیقت به مردم را داشته باشد. چنین افرادی نه تنها در کشور ما، بلکه در جهان کماند.
وی ضمن بیان این مطلب که داوری با دل و از روی دل‌آگاهی سخن می‌گوید، اظهار داشت: وی هرآنچه که یافته، بدون هیچ تکلفی به قلم آورده است. به عبارت دیگر نوشتار ایشان عین گفتار ایشان است و گفتار ایشان عین رفتارشان. این قلم کسی‌ت که با دل می‌نویسد و آثارش به قدری دلنشین هستند که با وجود بحران‌های بازار کاغذ و نشر، آثار ایشان همچنان در حال تجدید چاپ است.
وی ادامه داد: با اینکه ایشان همواره با مرگ‌آگاهی زندگی کرده است، خوشبختانه شاهد بوده‌ایم که در طول این سال‌ها چون چشمه جوشان به تولید آثار برجسته پرداخته. در مقابل؛ بی‌شمارند کسانی که ریش‌های نداشته، از سرزمین خود کننده شدند و...
علی‌اکبر ولایتی، سخنران بعدی این مراسم، ضمن به تصویر کشیدن اسلایدهایی، مساله‌ی انتقال علم از ایران و جهان اسلام به غرب را مورد ارزیابی قرار داد. وی در این‌باره گفت: از نیمه‌ی قرن دوم تا انتهای قرن چهارم، هزار و 200 عنوان کتاب از زبان یونانی و سانسکریت به زبان عربی ترجمه شد و پس از یک دوره‌ی تاریخی، 5هزار کتاب از زبان عربی به زبان لاتین ترجمه شده است این نشان می‌دهد که دانشمندان و اندیشمندان جهان اسلام، تا چه حد بر جریان علم در غرب تاثیرگذار بوده‌اند.
وی با اشاره به شخصیت و فعالیت‌های داوری اردکانی افزود: ایشان نسبت به فرهنگ خودی ایرانی و اسلامی، به عنوان یک مدافع عمل کرده و در مقابل هجمه‌های فرهنگی، سینه سپر کرده‌اند. داوری همچنین تلاش کرده است تا ملت ما هویت ملی و دینی خود را بشناسند. این حرکت یک مبنای علمی دارد.
سیدمحمدصادق خرازی نیز ضمن حضور در جایگاه، به ذکر خاطره‌ی اولین باری که نام داوری اردکانی را شنیده، گفت: شهید مطهری بسیار از سلامت فکری و نیک سرشتی ایشان تعریف می‌کردند و اصرار داشتند که ایشان باید در قم برنامه داشته باشند. من آن زمان نوجوان بودم و نام داوری را در خانه‌‌ی خودمان شنیدم.
وی با اشاره به این مطلب که بعدها در آمریکا با ایشان آشنا شده و تا به امروز این آشنایی ادامه دارد، افزود: فیلسوف کسیست که به یک یا چند نظریه یا مکتب اشراف داشته باشد و بتواند از آنها دفاع کرد، و یا به دیگران بفهماند. حاملان فلسفه و تفکر از تاریخ علم حمایت و پشتیبانی کرده‌اند و حکمت افرادی چون جناب داوری در این دایره از شخصیتها، قابل تحسین است.
خرازی ادامه داد: نکته‌ی مهم این است که جناب داوری و چهره‌هایی از این دست، با شناخت از مکاتب فلسفی، هرگز مرعوب آنها نشده‌اند و اصالت اندیشه و حکمت دینی خود را حفظ کرده‌اند.
عبدالحسین خسروپناه نیز ضمن بیان این مطلب که اهل فلسفه به چهار گروه تقسیم می‌شوند، گفت: برخی مورخ فیلسو‌ف‌اند، برخی فیلسوف شناسند؛ یعنی تعلیمات صاحب نظران را تکرار می‌کنند، برخی فلسفه شناسند و برخی اهل تفکر فلسفی. به اعتقاد من جناب داوری در دسته‌ی چهارم تقسیم‌بندی می‌شوند.
وی ادامه داد: نگرش فلسفی به علوم انسانی، یکی از حساسیت‌های همیشگی ایشان بوده است. داوی همواره طرح سوال کده، زیرا بخش عمده‌ای از فلسفه؛ سوال است. چه بسا اندیشمندانی که به خاطر روشن نبودن سوال، دچار سردرگمی شدهاند.
در بخش دیگری از این برنامه، بهاالدین خرمشاهی (شاهر و قرآن پژوه) ضمن اشاره به خاطره‌ی سالهای 43-44؛ آن زمان که خرمشاهی در اداره‌ای واژه‌نویسی می‌کرده، شعری را در وصف ایشان قرائت کردند. او در این بخش گفت: حتی اگر شعر من، مدحی باشد در مورد جناب داوری اردکانی، ابایی ندارم.
همچنین عبدالجواد موسوی، شاعر دیگری بود که در بخش دیگری از مراسم، دو قطعه شعر در قالب غزل و نیمایی به داوری ادرکانی تقدیم کرد.
در این بخش، داوری اردکانی به صحنه رفت و به ایراد سخن پرداخت. متن این سخنرانی متعاقبا به شکل کامل منعکس خواهد شد.
در این مراسم نیز ضمن تجلیل از رضا داوری اردکانی، فیلسوف نام‌آشنای کشور، کتابی از ایشان تحت عنوان «شعر و همزبانی» رونمایی شد.
در بخش پایانی این مراسم، سیدمحمد خاتمی که سرزده و در اواخر برنامه به سالن وارد شده بود، به اصرار حضار در جایگاه حاضر شد و ضمن اشاره به مطالب مطرح شده در مراسم، گفت: ما از جناب داوری اردکانی آموختیم که اگر سیاست را از تفکر دور کنیم ارزش‌های انسانی از بین می‌رود. داوری از جمله افرادی‌ست که همواره پرسش‌های زمانه را مطرح کرده. او حرمت و وجوه انسان را در سخن تجلی داد و نحوه‌ی تکلم به کلمه و کلام را آموخت.
خاتمی با اشاره به شان و جایگاه استاد اردکانی ادامه داد: بزرگی ایشان وقتی تجلی پیدا می‌کند که با نجابت و صبوری همراه می‌شود و این نجابت را از خانواده، پدر و مادر و بخصوص مادر خود به ارث برده است.
