در پی اعلام قیمت ۶۰ هزار تومانی کاغذ ازسوی رضوانی؛
تیمورزاده: قیمت تمام شده کاغذ بیش از ۸۵ هزار تومان است
اعلام قیمت 60 هزار تومانی كاغذ برای دلار د ۱۲۰۰ تومانی درست بود، اما امروز دلار بیش از ۲۴۰۰ تومان است. باید از آقای رضوانی پرسید که با چه حساب و کتابی این رقم را به دست آورده؟ وقتی مسئول کارگروه بررسی راه‌های تأمین کاغذ ناشران چنین اظهارات خامی مطرح می‌کند، چطور می‌توان به بهبود بازار دل خوش کرد؟
ایلنا: روزهای گذشته داریوش رضوانی؛ مسئول کارگروه بررسی راه‌های تامین کاغذ مورد نیاز ناشران و چاپخانه‌داران در وزارت ارشاد؛ در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود که براساس ارزیابی‌های کار‌شناسان ما و گفته‌های خود صنف چاپ و نشر، حتی اگر ارز به صورت آزاد مبادله شود، هر بند کاغذ تحریر ۷۰ گرمی باید حداکثر ۶۰ هزار تومان فروخته شود؛ نه رقم فعلی.
به گزارش خبرنگار ایلنا، فرهاد تیمورزاده؛ مدیر انتشارات تیمورزاده؛ دربارهٔ این اظهار نظر و قیمت مطرح شده گفت: با روشی ساده، می‌توان قیمت تمام شده کاغذ در بازار تهران را محاسبه کرد. برای هر تن کاغذ تحریر که از کشور اندونزی به ایران وارد می‌شود باید مبلغی حدود ۱۰۰۰ دلار پرداخت کرد. این قیمت اولیه‌ای است که در بندر برای یک تن کاغذ پرداخت می‌شود، یعنی هر کیلوگرم کاغذ معادل یک دلار. البته هزینه‌های مختلفی به این قیمت افزوده می‌شود.
تیمورزاده در ادامه وزن هر بند کاغذ تحریر هفتاد گرمی با ابعاد ۷۰ در ۱۰۰ را ۵/۲۴ کیلوگرم دانست، یعنی بهای هر بند معادل ۵/۲۴ دلار که با دلار آزاد (۲۴۵۰ تومان) ، هر بند کاغذ تحریر ۶۰ هزار تومان قیمت خواهد داشت. حدود ۶۰ هزار تومان = ۲۴۵۰۰× ۵/۲۴
او ادامه داد: اولین هزینه‌ای که به این قیمت اضافه می‌شود، هزینهٔ استریپ، دموراژ، بیمه، حمل و نقل و بازرسی است. معادل هر کیلوگرم ۴۰۰ تومان است. حدود ۱۰ هزار تومان = ۴۰۰۰× ۵/۲۴. تا اینجا جمع بهای تمام شده کاغذ در تهران حدود ۷۰ هزار تومان خواهد شد.
مدیر انتشارات تیمورزاده تاکید کرد: در ادامه حدود ۵ درصد مالیات بر درآمد و حدود ۵ درصد هزینه بیمهٔ تأمین اجتماعی جمعاً ۱۰ درصد، موارد دیگر هزینه‌هایی است که واردکنندگان به بهای کاغذ می‌افزایند. با لحاظ کردن این ارقام در قیمت قبلی، این کاغذ ارزشی نزدیک به ۷۷ هزار تومان خواهد یافت. این مرحله جایی است که کاغذ در اختیار واردکننده کاغذ در تهران است و با سودی حدود ۱۰ درصد کاغذ به بهای حدود ۸۵ هزار تومان در اختیار خرده‌فروشان قرار خواهد گرفت. در اینجا نیز سود کاغذفروش و هزینه بنگاه و حمل و نقل و تخلیه در چاپخانه به بهای کاغذ برای ناشر و هر خریداری اضافه خواهد شد.
فرهاد تیمورزاده اعلام این ارقام را از جانب مسئولان، نشانهٔ بی‌خبری آن‌ها و عدم کار‌شناسی و مشاوره با اهل فن یا حتی واردکننده کاغذ دانست و گفت: اعلام این قیمت برای زمانی که دلار حدود ۱۲۰۰ تومان بود درست بود، اما امروز دلار بیش از ۲۴۰۰ تومان قیمت دارد. باید از آقای رضوانی پرسید که با چه حساب و کتابی این رقم را به دست آورده‌اند؟ وقتی مسئول کارگروه بررسی راه‌های تأمین کاغذ ناشران چنین اظهارات خامی مطرح می‌کنند که کوچک‌ترین نگاه کار‌شناسی و فنی در آن وجود ندارد، چطور می‌توان به ایجاد بهبود در این بازار دل خوش کرد؟
این فعال صنعت نشر ادامه داد: طبق شنیده‌ها از سویی هم اکنون کارخانه کاغذ پارس بهای پایه ۷۰ هزار تومان برای کاغذ خود درنظر گرفته است، در چنین شرایطی چگونه می‌توان بهای کمتر از ۶۰ هزار تومان برای کاغذ وارداتی را با ارز آزاد انتظار داشت؟ در صورتی که دولت نخواهد برای کاغذ، ارز مرجع را درنظر بگیرد، باید با این بهای ارز آزاد، بهایی حدود ۹۰ هزار تومان را برای کاغذ تحریر ۷۰ در ۱۰۰، هفتاد گرمی درنظر داشت.
تیمورزاده در پایان گفت: لازم است یادآوری کنم که در روزنامهٔ کیهان، شماره ۲۰۲۱۲، شنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۱، صفحه ۱۳ به نقل از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:
«به دنبال تاکید رهبر معظم انقلاب در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مبنی بر عدم افزایش قیمت کتاب، دولت فورا نسبت به تامین ارز دولتی برای واردات کاغذ اقدام کرد.» حال باید از ایشان پرسید که: اگر تأکید مقام معظم رهبری نبود، الآن کاغذ در چه وضعی قرار داشت؟ نتیجهٔ این اقدام و تأمین ارز دولتی چه شد؟ منظور ایشان کدام ارز دولتی بود؟ ایشان در ادامهٔ آن مصاحبه فرموده بودند: «ضمن آنکه بر اساس هماهنگی انجام شده با وزیر صنعت، معدن و تجارت قرار است برای رفع مشکل گرانی کاغذ کارخانجات تولیدی در داخل کشور نیز تقویت شود تا بخشی از کاغذ از طریق تولیدات داخلی تأمین شود.» سؤال دیگری که مطرح می‌شود این است که چگونه کارخانه‌های تولیدی کاغذ داخلی را تقویت کردید؟ و آثار این تقویت در کجا خود را نمایان خواهد ساخت؟
