بررسی تولد ژانر «داستان شعر» در آثار بیژن نجدی
نوشتههای بیژن نجدی به «شعر» نزدیکتر هستند تا انعکاس صرف وقایع عینی، حرف زدن در لفافه و آراستن کلام به پیرایههای گونهگون همراه با عاطفه و احساسی سرشار نسبت به پیرامون انسان، تماما ویژگی آثار بیژن نجدی هستند.
ایلنا: داستان «تاقچههای پر از دندان» از مجموعه داستان «دوباره از همان خیابانها» نوشته بیژن نجدی در فرهنگسرای فردوس با حضور جعفر توزنده جانی کارشناس ادبی و اعضای این برنامه خوانش و سپس مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای فردوس، هفتاد و چهارمین نشست از سلسله نشستهای «با هم بخوانیم» داستان «تاقچههای پر از دندان» نوشته بیژن نجدی را مورد نقد و بررسی قرار داد.
توزنده جانی در خصوص آثار نجدی گفت: نوشتههای بیژن نجدی به «شعر» نزدیکتر هستند تا انعکاس صرف وقایع عینی، حرف زدن در لفافه و آراستن کلام به پیرایههای گونهگون همراه با عاطفه و احساسی سرشار نسبت به پیرامون انسان، تماما ویژگی آثار بیژن نجدی هستند. خصایصی که باعث شد تا بسیاری از جوانان علاقهمند به وی که طبق عادت ما ایرانیها بعد از مرگ او با زندگی و آثارش آشنا شده بودند؛ لقب «بنیانگذار داستان – شعر» به او بدهند، عنوانی که به دور از غلط یا درست بودن معنا و مضمونش در درون خود حاوی پیامی است که تولد ژانری نو به نام «داستان، شعر» را خبر میدهد.
وی افزود: «داستان- شعر» که به عقیده برخی با آثار بیژن نجدی آغاز شد؛ میتوانست گونهای جدید باشد در ساحت ادبیات و شاید اگر نجدی در دوران حیات خود توانسته بود آثارش را چاپ کند، امروز حیاتی داشت و نویسندگانی به سبک وی مینوشتند؛ اما افسوس که نجدی زود درگذشت و از این حیث یکی از استثناها در بین کسانی است که بعد از مرگ به شهرت میرسند. او شاعر غریبی بود که تنها بعد از مرگش، فضای نشر کتاب ایران در آستانه حکومت اصلاحات مجالی برای انتشار آثارش پدید آورد.
این کارشناس ادبی بیان داشت: از تمام اینها، آنچه سرنوشت بیژن نجدی را متمایز میکند، چاپ تعداد زیادی از آثار او پس از مرگ وی است، آثاری که حجم قابلتوجهی از آثار نجدی را تشکیل میدهند و به خصوص در مورد مجموعههای شعر وی، عدم حضور مولف باعث شده که مجموعهای ناهماهنگ و ناموزون به عنوان مجموعه شعری از بیژن نجدی به مخاطبان عرضه شود. کتاب «نیامدی اسم آب یادم رفت» از همین دست مجموعهها است که پس از مرگ شاعر گردآوری شده است.
توزنده جانی در خصوص داستان «تاقچههای پر از دندان» یادآور شد: این داستان روایت دکتر دندانسازی است که سالها منتظر برگشتن دوستی به نام فردوس است. دوستی که چهل و سه سال قبل یک شب ماشین جمسی او را با خود میبرد، و حالا فقط یک دست دندان که برای او ساخته روی تاقچه دندان ساز وجود دارد و به او یاد آوری میکند که مال چه کسی است.
توزنده جانی خاطر نشان کرد: داستان مستقیم اشاره به وقایع کودتای۲۸ مرداد تا دوران انقلاب داردکه برای راوی که یک دندان ساز است اتفاق افتاده است و بیژن نجدی با نثر شاعرانه زندگی مردی را روایت میکند که نمیتواند به سادگی از زیر بار گذشته خلاص شود و آنچه بر او و اطرافیانش گذشته همواره مقابل دیدش است.
هفتاد و چهارمین برنامه «با هم بخوانیم» فرهنگسرای فردوس با حضور علاقمندان به کتاب و کتابخوانی ساعت ۱۸ به کار خود پایان داد.
.....................................