مراسم رونمایی از كتاب «برای تاریخ می‌گویم»/۲
ملاک رفیقدوست توانایی افراد بود، نه گرایش‌های فکری
احمدپور: در سبک مدیریتی رفیقدوست طیف‌های مختلفی جا داشتند و بدون در نظر گرفتن چپ و راست بودن، از توانایی‌های افراد استفاده می‌کرد. افرادی مثل حجاریان، دادمان، علیزاده، ملک‌زاده و... مثال این است که همه امکان کار کردن با او را داشتند.
ایلنا: مراسم رونمایی از کتاب «برای تاریخ می‌گویم» شامل خاطرات محسن رفیقدوست عصر دیروز (یکشنبه 15 بهمن‌ماه) در حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «هدایت‌الله بهبودی» (مسئول دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری) در این مراسم گفت: گویش و طرز بیان خاطرات این کتاب بدون تعارف اصل مطلب را به مردم می‌گوید. صارحتی که در این کتاب است مردم را به حقیقت آن دوران نزدیک می‌کند. نگاه به سختی‌ها و نگاه به مدیریت در دوران نخست پیروزی انقلاب و دفاع مقدس را به خوبی تشریح شده است و مهم‌تر از آن به ما نشان می‌دهد که از آن بحران‌ها چطور عبور کرده‌ایم.
محمود لولاچیان به عنوان سخنران بعدی این مراسم با یادآوری ابعاد مختلف فعالیت‌های رفیقدوست گفت: دوستی من با رفیقدوست قبل از پیروزی انقلاب و از طریق شهید حاج‌طرخانی شکل گرفت و این ارتباط در زمان ورود امام خمینی به ایران و دفاع مقدس ادامه پیدا کرد.
او ضمن اشاره به فعالیت‌های خیریه رفیقدوست افزود: برخی‌ها مثل رفیقدوست همواره در کار خیر با شدت وارد می‌شوند و آن را به پیش می‌برند و وجود خود را به وجودی موثر در این راه مبدل می‌کنند که این موضوع طبیعتا از عهده همه بر نمی‌آید. من در این مدت آشنایی‌ام با او کمتر دیدیم که کسی مانند او با خلوص نیت وارد فعالیت‌های خیریه شود. وجود ایشان مغتنم است و باید از او بسیار بیشتر از این استفاده کرد.
داوود احمدی‌نژاد سخنران دیگر این مراسم بود. در مورد آقای رفیقدوست فقط یک مثال می‌زنم، او برای انقلاب مثل سید قوام بود. سید قوام یک روحانی بود که به افراد مشکل‌دار پاکتی می‌داد و می‌گفت تا زمانی که از این پول استفاده می‌کنید قول بدهید که کار خلاف نمی‌کنید. ایشان به واسطه نفس گرم و توکلیشان تمام مشکلات لجستیکی سپاه را در زمان جنگ حل می‌کرد، اما اینکه چه کسی این پاکت را به او داده بود، تنها خدا می‌داند.
حجت‌الاسلام والمسلمین دین‌پرور (رئیس بنیاد نهج‌البلاغه) به عنوان سخنران بعدی این مراسم در سخنانی گفت: آشنایی من با آقای رفیقدوست به سال‌های بعد از انقلاب و سپاه باز می‌گردد. اراده و گوهر وجودی رفیقدوست برای انقلاب اسلامی بسیار مهم و تاثیر گذار است و شک ندارم که خداوند به او چنین قدرتی را اعطا کرده است.
او ادامه داد: من در زمان جنگ دیدم که ایشان با اینکه وزیر سپاه بود، برای درآوردن هاورکرافتی که گیر کرده بود مثل کارگرها به رزمندگان کمک می‌کرد. ایشان علاوه بر این به زبان عربی تسلط داشت و این مسئله باعث شده بود در خیلی از جاها مشکلات را حل کند.
او در مورد کارهای خیر رفیقدوست هم گفت: رفیقدوست 140 داماد دارد و در کنار فعالیت‌های رزمی خود یک حرکت خدماتی و خیر را نیز به پیش برده که البته تا امروز نیز ادامه داشته است.
محمود احمدپور (مشاور عالی شهردار تهران) هم در سخنانی دوران فعالیت رفیقدوست را 4 بخش دانست و گفت: در زمان مبارزات پیش از انقلاب، زمان خدمت در سپاه، بنیاد مستضعفان و دوران ورود به فعالیت‌های اجتماعی بخش‌های مختلف حضور اوست.
او ادامه داد: بدون شک مهمترین ویژگی رفیقدوست نه تنها کمک به پشتیبانی سپاه بلکه پشتیبانی او و فضای بازی که برای خدمت ایجاد می‌کرد. در سبک مدیریتی ایشان طیف‌های مختلفی جا داشتند و بدون در نظر گرفتن چپ و راست بودن، از توانایی‌های افراد استفاده می‌کرد. افرادی مثل حجاریان، دادمان، علیزاده، ملک‌زاده و... مثال این است که همه امکان کار کردن با او را داشتند.
احمدپور تصریح کرد: در این فضای بسته سیاسی هم باید به همین موضوع توجه شود که افراد بدون در نظر گرفتن گرایش‌های سیاسی مورد استفاده قرار گیرند و توانایی‌های فردی آن‌ها مورد توجه باشد. ما در حضور آقای رفیقدوست هر چیزی را می‌گفتیم و هر انتقادی را مطرح می‌کردیم. یادم هست که با آقای حجاریان پیش ایشان می‌رفیتم و انتقادی‌ترین و بدترین انتقادها را به زبان می‌آوردیم، درست برخلاف امروز که مدیران اجازه صحبت و انتقاد به کسی نمی‌دهند.
اسدالله بادامچیان هم در مراسم رونمایی از مجموعه خاطرات محسن رفیقدوست با عنوان «برای تاریخ می‌گویم»، به سابقه مبارزاتی رفیقدوست در قبل از انقلاب اشاره و عنوان کرد: من سابقه آشنایی 50 ساله با ایشان دارم و بیان 50 سال خاطره کار آسانی نیست.رفیقدوست در مبارزات قیام مردم علیه رژیم پهلوی در سال 42 و همچنین در 15 خرداد این سال در مبارزات علیه طاغوت شرکت داشت. به دلیل همین سابقه مبارزاتی و فعالیت‌های او در قبل از انقلاب و در زمان جنگ تحمیلی سبب شده است تا خاطرات بی‌نظیری برای مردم داشته باشد.
او به سابقه مبارزاتی رفیقدوست در زمان پهلوی اشاره کرد و گفت: رفیقدوست یکی از مبارزان مسلح در زمان شهید اندرزگو بود. سابقه طولانی مبارزاتی وی و همچنین نقش او در زندان‌های رژیم پهلوی سبب شده است تا خاطرات او خاطرات نابی باشد. آن زمان در زندان‌های طاغوت جریان‌های انحرافی زیادی در لباس مجاهدین خلق و فداییان خلق حاکمیت می‌کردند. یکی از چهره‌هایی که این حاکمیت را برهم زد و به عنوان یکی از اشخاص مقاوم در برابر این حاکمیت ایستاد، رفیقدوست بود؛ به همین خاطر او را می‌توان اسطوره مقاومت در زندان‌های شاه دانست.
بادامچیان در ادامه به نقش رفیقدوست بعد از انقلاب اشاره کرد و یادآور شد: در جریان کمیته استقبال امام از فرودگاه تا بهشت زهرا(س) که 33 کیلومتر بود، عکس رفیقدوست به یادگار مانده است. به نظرم اگر ایشان نباشد، دیگر کسی نمی‌تواند جایش را پر کند.
سعید علامیان (نویسنده کتاب خاطران رفیقدوست) به عنوان سخنران بعدی این مراسم از محسن رفیقدوست به عنوان اولین فرمانده سپاه یاد کرد که فرماندهی قبل از او نبوده است و در واقع سپاه را تشکیل داده است.
او مراحل طرح سوالات را از رفیقدوست برای جمع‌آوری کتاب را با مطالعه کتاب‌های مختلف همراه دانست و گفت: در این بین کتاب خاطرات آیت‌الله رفسنجانی از منابعی بود که از بخش‌های مربوط به آقای رفیقدوست اطلاعاتی را بای سوال از ایشان جمع‌آوری کردم.
علامیان ابراز امیدواری کرد تالیف این کتاب بتواند راه را برای جمع‌آوری و انتشار خاطرات سایر بزرگان نیز فراهم کند و از درج آن‌ها دریغی نشود.
آخرین سخنران این مراسم نیز محسن رفیقدوست بود. او با اشاره به اراداتش به حضرت امام (ره) اظهار داشت: امام خمینی ولایت تکمیلی داشت و من همان اعتقادی که راجع به امام دارم راجع به حضرت آقا هم دارم. من با خودم بنا گذاشتم هر جا صحبتی می‌کنم گریزی به ولایت بزنم.
او رمز موفقیت خود را حضور افراد بزرگ در کنار خود دانست و گفت: در این سال‌ها همکارانی مثل دکتر حجاریان، احمدپور، لاریجانی و مرتضی رفیقدوست در کنار من بود‌ه‌اند و از حضور آن‌ها استفاده کرده‌ام.
رفیقدوست در ادامه شعری در رثای ولایت خواند و افزود: ملت مصر یک سر و گردن از سایر اعراب بالاتر هستند. اگر می‌بینید این ملت مصر بعد از دو سال انقلاب روز گذشته 60 کشته و 400 زخمی داده‌اند فقط یک دلیل دارد و آن هم نداشتن ولی فقیه است.
او افزود: باید قدر ولایت را بدانیم و بدانیم مسیر این انقلاب به انقلاب امام زمان (عج) می‌رسد. اما غیر از آن سرنوشتی بدتر از سرنوشت مصر و تونس خواهیم داشت.
