سمیع آذر در نشست مینیمالیسم در دنیای مُد:
دنیای مُد از امواج هنر معاصر الهام می‌گیرد
یك پارچگی و شالوده‌ای یكدست بودن اشیاء مینیمال از دیگر مسائل زیباشناختی این جریان هنری است. توجه به ماده یا متریال، رویكرد صنعتی و فرایند تولید صنعتی در شی هنری، در كنار عنصر تکرار یا سریالیزم از دیگر اركان ساختاری هنر مینیمالیستی هستند.
ایلنا: علیرضا سمیع آذر در نشست مینیمالیسم در دنیای مُد با ارزیابی ظهور پدیده مُد، همزمان با رویكردهای جدید در عالم هنر، عرصه مُد را از مشتقات هنر معاصر به ویژه جریان هنری مینیمالیسم می‌داند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست مینیمالیسم در دنیای مد با سخنرانی علیرضا سمیع آذر پژوهشگر و نویسنده كتاب «انقلاب مفهومی» با حضور جمعی از هنرجویان و علاقمندان هنر در آموزشگاه تخصصی ایده(هنر، دیزاین، تبلیغات) برگزار شد. در این نشست این منتقد هنری به معرفی مباحث مینمالیسم كاربردی و ظهور كلاسیسیزم جدید در هنر و تاثیر آن بر دنیای مُد در دهه‌های اخیر پرداخت.
در ابتدای این نشست سمیع آذر با معرفی پنج ركن اصلی زیبایی شناسی هنر مینیمالیستی گفت: كمینه‌گرایی یكی از دستاوردهای تئوریك هنر مینمال است، اگرچه این جریان هنری را منحصراً در حیطه كمینه‌گرایی بررسی كردن، سوءتفاهمی بیش نیست. همچنین یك پارچگی و شالوده‌ای یكدست بودن اشیاء مینیمال از دیگر مسائل زیباشناختی این جریان هنری است. توجه به ماده یا متریال، رویكرد صنعتی و فرایند تولید صنعتی در شی هنری، در كنار عنصر تکرار یا سریالیزم از دیگر اركان ساختاری هنر مینیمالیستی هستند.
وی ادامه داد: در دنیای مُد كه همزمان در دهه 60 میلادی پای گرفت، نگاه به هنر مینیمال با رویكرد مسائل زیباشناختی این هنر همراه بود، نگاه كمینه‌گرا به لباس، حذف اضافات و تزئینات، نگاه یك پارچه و یكدست به لباس و نشان دادن خصلت مواد بکار رفته در آن، نگاه صنعتی به روند تولید لباس از دستاوردهای زیباشناختی مینمالیستی بودند كه دنیای مُد به آن رویكرد نشان داد.
مدیر اسبق موزه هنرهای معاصر در ادامه با اشاره به ظهور نوعی رویكرد كلاسیسیزم در دهه 60 میلادی گفت: در این سال‌ها نوعی رویكرد كلاسیك جدید در دنیای مُد مطرح شد که با سادگی، وقار، خلوص‌گرایی و پرهیز از تزئینات همراه بود. این نگاه عمدتاً با نفوذ هنر با عالم طراحی لباس مطرح شد. ضمن اینكه تكنولوژی، رقابت در طرح لباس را به رقابت در پارچه كشاند. افزوده شدن اشیایی صنعتی به لباس كه كاربردی نبودند؛ در كنار محدودیت برش‌ها و رنگ در لباس و همچنین پرهیز از خطوط منحنی و استفاده از خطوط مستقیم رویكردهای دنیای مُد در بهره‌گیری از دغدغه‌های هنر مینیمال هستند.
سمیع‌آذر در ادامه به نفوذ دو رویكرد و تفكر ژاپنی و آمریكایی، به دنیای مُد اشاره كرد و افزود: در مُد ژاپنی نگاه خلوص‌گرایانه و كمینه‌گرا در طرح «كیمونو» دیده می‌شد. این لباس بدون اجزا و یك پارچه الهام بخش طراحی مُد در غرب شد که بعدها متفاوت با طرح ژاپنی‌اش به سوی تك رنگ شدن و حذف تزئینات رفت. این موارد از تاثیرات ژاپنی در آمیختگی با هنر مینیمال است.
وی ادامه داد: اما در فرهنگ آمریكایی ایده كاركردی بودن لباس تاثیر فراونی بر دنیای مُد گذاشت. اینكه لباسی تولید شود كه جنبه عملكردی آن را بیشتر كند. لباسی كه هم مناسب كار و هم میهمانی، هم برای حضور در اجتماع و هم لباس استراحت باشد؛ لباسی فاقد طبقه اجتماعی و تعلق جنسیتی؛ بهترین نمود این رویكرد كاركردگرایی در لباس «جین» متجلی و نمود عینی پیدا كرد.
این پژوهشگر و محقق هنری با اشاره به تولید انبوه لباس و زمینه‌های تجاری دنیای مُد گفت: رویكرد به تولید انبوه لباسی یکسان در ابتدا در لباس‌های یونیفرم نظامی دیده می شد. لباس‌هایی كه فقط با تغییر نشانه‌هایی تغییر می‌كرد و جملگی نظامیان از بالاترین تا پایین‌ترین درجه را شامل می‌شد. این مسئله سپس در لباس‌های ورزشی متجلی شد که فقط رنگ‌ها لباس اعضای تیم‌های مختلف را تغییر می‌دادند. اما تولید صنعتی لباس «آماده برای پوشیدن» به یكباره پدیده مُد را به موضوعی جهانی بدل كرد که از حیث طرح در امتداد یونیفرم سازی لباس‌های نظامی و ورزشی بود.
در ادامه، سمیع‌آذر به معرفی هنرمندان تاثیرگذار بر دنیای مُد از دریچه نگاه مینیمالیستی پرداخت و با ارائه تصاویری از آثار این طراحان، به معرفی رویكردها و تاثیرات این طراحان بر عالم مُد پرداخت.
این نویسنده و محقق هنری كه در كتاب «انقلاب مفهومی» به جریان هنرمینیمال و تاثیر آن بر دنیای مُد پرداخته، در ادامه این نشست به معرفی، «گابریل كوكوشانل» پرداخت. وی این طراح مُد فرانسوی را بخاطر رویكردهایش در پرهیز از رنگ‌های تاثیرگذار، ارائه لباس به شكل استوانه چسبان، حذف اضافات و همچنین رویكرد به رنگ سیاه، از بنیان‌گذاران مُد بر مبانی هنر مینیمال معرفی كرد.
وی همچنین به معرفی کارهای طراح ایتالیایی «جورجیو آرمانی» پرداخت كه در دهه 70 میلادی با رویكرد زیبایی‌شناختی مینیمالیستی و ایده تولید انبوه لباس آماده برای پوشیدن، با شعار "ساده، گیرا، پیچیده"، موضوع طراحی مُد را به یک موج فراگیر جهانی بدل كرد.
همچنین «كلوین كلین» و تاثیر او بویژه در ارائه لباس جین و عبور از مسئله تمایز طبقات اجتماعی و جنسیتی، و معرفی طراحان دهه 90 میلادی كه مسئله مینیمال والا را مطرح كردند؛ از جمله، «یوجی یاماموتو»، «هلموت لنگ»، «مارتین مارجیلا»، «حسین چالایان» و «الکساندر مک کویین» از دیگر بخش‌هایی بود كه این نویسنده و محقق هنری درباره آنها توضیحاتی ارائه داد.
وی در این ارتباط به تفاوت‌های نگرش مینیمالیسم والا در دهه‌های 60 و 70 با مینیمالیسم پیشرو و فوتوریستی در دو دهه اخیر پرداخته و نمونه‌هایی از این تحول را معرفی و تشریح کرد.
این نشست با طرح سوالاتی از سوی هنرجویان و علاقمندان پایان یافت.
آموزشگاه تخصصی ایده که کلاس‌ها و ورک شاپ‌های مستمری در حوزه‌های هنر، دیزاین و تبلیغات برگزار می‌کند در خیابان خردمند شمالی، خیابان هجدهم،پلاک 26 واقع است.
