نمایشگاه نقاشی‌های «علیرضا آدم بکان» در گالری اثر افتتاح شد
نمایشگاه نقاشی‌های علیرضا آدم بکان با عنوان «شمایل‌های من شماره ۳» دهم آذرماه در گالری اثر افتتاح شد.
ایلنا: علیرضا آدم بکان در نقاشی‌های تازه‌اش نماد‌ها و تجربیات حسی، اجتماعی و فرهنگی خود را با تکنیک ترکیب مواد برروی مقوا و بکارگیری لایه‌هایی از رنگ‌های تند و قوی، همچون لایه‌های تخریب و ساخت دوباره فضاهای شهری، بیانگرانه به تصویرکشیده است.
به گزارش ایلنا، در این مجموعه، هنرمند دغدغه همیشگی خود را که تغییر معماری شهری وفضای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و مذهبی است با آثاری تازه در سومین ارائه به شکل مجموعه‌ای بر مقوا به نمایش درآورده است، او در مورد مجموعه «شمایل‌های من» گفت: این مجموعه از سال ۱۳۷۵ شروع شده است، محوریت موضوع آن در مورد فضاهای شهری و اتفاقاتی است که روزانه در شهر برایم رخ می‌دهد، ممکن است این حوادث برای خودم افتاده باشد و یا اتفاقاتی باشد که در اطرافم در شهر رخ داده است.
اودر مورد مجموعه آثار قبلی‌اش اضافه کرد: یکی از تفاوت این مجموعه با مجموعه آثار قبلی به روز بودن آن است، در گذشته ایده‌ای در ذهنم بوده و آن را اجرا می‌کردم اما در این آثار مانند کسی که هنگام شب خاطرات کل روز خود را می‌نویسد، اتفاقات روزانه اطرافم را به تصویر کشیده‌ام. از دیگر تفاوت‌ها می‌توان به فضای شهری اشاره داشت که این فضا در آثار قبلی با کوچه‌های قدیمی تهران شروع شد اما کم کم با گذشت زمان فضا‌ها تغییر کردند و فیگور‌ها نیزبه آن راه یافتند.
فیگور‌ها در آثار آدم بکان مخدوش شده‌اند و چهره مشخصی ندارند و به نوعی بدنبال هویت گمشده خود هستند، او در این رابطه گفت: وقتی ساختار معماری تغییر می‌کند، همین اتفاق در شخصیت انسان‌ها رخ می‌دهد. ساختمان یک معنای کلی است، برای مثال زندگی در خانه قدیمی حیاط دار با زندگی در آپارتمانی با وی‌ترین شیشه‌ای یا فلزی متفاوت است نه از لحاظ معنای زندگی بلکه از نظر کیفیت و کمیت آنکه مربوط به ساختار زندگی می‌شود.
او معتقد است نوع نگاه افراد با توجه به نوع زندگیشان متفاوت است و اتفاقات اجتماعی، اقتصادی و نوع معماری شهری و مذهبی می‌تواند این فرآیند را تغییر دهد و باعث می‌شود که انسان با آن همزاد پنداری کند و یا تضاد پیدا کرده که در هر صورت کنشی با آن ایجاد می‌کند.
با آنکه هنرمند در فضای آثارش از رنگ‌های تند و شاد بهره گرفته است اما فضای حاکم بر آثارش شاد نیست و استفاده از رنگ‌های تند و شاد دلیل بر اکسپرسیو بودن کار است، در واقع در این آثار رنگ‌ها خود مفهوم پیدا کرده و معنا گرا شده‌اند و‌گاه خود رنگ المان اصلی کار شده است.
مریم مجد استاد دانشگاه و مدیر گالری اثر در یادداشتی در بروشور نمایشگاه «شمایل‌های من شماره ۳» آورده است: علیرضا آدم بکان نقاشی می‌کند. طبیعت می‌کشد، شهر می‌کشد و حکایت‌های هفتاد و دو تن و پنج تن را می‌کشد. همه را با ضربات تند و رنگ‌های شدید و خطوط پر هیجان می‌کشد. همه را با حس به قلیان آمده در دل طبیعت، در دل شهر و در دل خود می‌کشد. هیجان دارد از آنچه در شهر می‌گذرد. از آنچه در کودکی دیده و شنیده و به جان گرفته و امروز زندگیشان می‌کند. از دغدغه‌های کودکیش که در بافت اجتماعی و شهری سنتی قدیم و مراسم مذهبی شکل گرفته و در بافت اجتماعی و شهری جدید و نسخه امروزین زندگی تجلی یافته است.
کشیدن شهر هفده سال پیش آغاز شد. کوچه‌های قدیمی تهران بدون مردمانش. پس از مدتی شهر متوقف ماند. چند سال بعد وارد فضای مردمان شهر شد. وارد خانه‌ها، رفتار و زندگیشان، پس از چندی کشیدن مردمان هم متوقف ماند. تا هشت سال پیش که این بار مردمان به شهرهای او آمدند و شهر تغییر کرده بود و همچنان تغییر می‌کرد. عمارت‌هایی بدون ارتباط با هم مصالح و وقایعی بی‌ارتباط با هم. هویت چند تکه محله‌ها و هیجانات وقایع شهر. شهر تهران. با همه شمایل‌هایش، برج میلاد، برج آزادی، میدان انقلاب. تاکید بر اینکه اینجا تهران است. پایتخت. پایتخت در حال تغییر. تغییر در شکل معماری و تغییر در بافت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مذهبی شهر.
«شمایل‌های من شماره ۳» هشتمین نمایش انفرادی این نقاش جوان به حساب می‌آید.
آدم بکان در بالغ بر ۴۰ نمایشگاه گروهی حضور موثر داشته است که در میان آن‌ها نمایشگاه ۱۰۰۱ رنگ هنر معاصر ایران در نیویورک امریکا در سال ۱۳۸۸ و آرت اسپیس لندن ۱۳۸۶ دیده می‌شود در سال‌های اخیر در آرت فرهای بین المللی معتبری در اروپا و منطقه خاورمیانه درخشیده است. آثار وی در آرت فر بین المللی استامبول در دو سال پیاپی ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ دریچه‌ای تازه از نقاشی معاصر ایران را به تماشا گذاشته است.
این نمایشگاه تا چهارم دی ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، خیابان بر فروشان، پلاک ۱۶دایر است. علاقمندان می‌توانند روزهای یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت ۱۱ تا ۲۰ و جمعه‌ها از ساعت ۱۶ تا ۲۰ از این آثار دیدن نمایند، گالری شنبه‌ها تعطیل است.
