در نشست نقد و برسی فیلم قاعده تصادف اعلام شد:
پشت هر تصادفی قاعدهای وجود دارد
همیشه برای فیلمهایم مخاطبی را درنظر میگیرم که هنر سینما را دوست دارد و به دنبال کارهای تکراری در سینما نمیرود زیرا معتقدم هر کسی بخشی از شخصیت خود را در فیلمها دنبال میکند.
ایلنا: نشست پرسش و پاسخ فیلم «قاعده تصادف» درحالی برگزار شد که بهنام بهزادی معتقد بود پشت هر تصادفی یک قاعدهای وجود دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بهنام بهزادی(کارگردان فیلم «قاعده تصادف») در نشست نقد و بررسی این فیلم گفت: شعفانگیزترین زمان برای من موقعی است که فیلم برای اولین بار نمایش داده میشود و من میتوانم در مورد آن با مخاطبان عزیز صحبت کنم.
وی در ادامه افزود: مخاطبان این فیلم اهالی هستند که به سینما علاقمندند و سینما را یک هنر میدانند نه لزوما یک سرگرمی.
بهزادی در مورد ایده اولیه این فیلم توضیح داد: زمانی که فیلم «تنها دوبارزندگی میکنیم» را میساختم این ایده که فیلمی درباره جوانان بسازم همیشه در ذهنم بود. کار را شروع کردم و متوجه شدم اتفاقاتی در مورد نسلی که قرار است درباره آنها فیلم بسازم افتاده است به همین د لیل از ۵۰۰ نفر از جوانان و والدینشان تحقیق کردم. این تحقیقات تا جایی ادامه داشت که فکر کردم الان دیگر میتوانم در مورد آنها فیلم بسازم.
وی با بیان اینکه همانطور که میدانید پروسه فیلمهای من طولانی است، گفت: همیشه برای فیلمهایم مخاطبی را درنظر میگیرم که هنر سینما را دوست دارد و به دنبال کارهای تکراری در سینما نمیرود زیرا معتقدم هر کسی بخشی از شخصیت خود را در فیلمها دنبال میکند.
بهزادی در پاسخ به این سوال که اصرار شما برای پلان سکانسها چه بوده است، گفت: پلان سکانس بخشی از فرم کلی است که از ابتدا در سناریو و ساختار کلی فیلم در نظر گرفته بودم و بخش عجیبی نبوده که بگویم بعدا به فیلم اضافه کردم ضمن اینکه تصورم بر این است که ریتم در فیلم امری است نسبی و آدمهای مختلف در شرایط مختلف در یک اثر ثابت نظرات متفاوتی دارند و چون خودم این بخش را هیچگاه جدا نکردم بنابراین تصوری هم ندارم.
بهزادی در مورد نقش خانواده نیز گفت: این فیلم به آسیبشناسی روابط خانوادگی پرداخته است و قصد نابودی خانواده را نداشته است بلکه تلاش میکند تا فرزندان و خانوادهها درک متقابل از هم داشته باشند و بتوانند در روابط به هم کمک کنند.
وی همچنین در مورد بداهه گویی توضیح داد: در تمرینات این بداهه گوییها وجود داشت و مواردی کم و زیاد میشد اما زمان فیلمبرداری موردی اضافه نشد.
بهزادی در پاسخ به این سوال که آیا با ساختن این فلیم درک نسل چهارم رامی خواستید نشان دهید، گفت: بهتر است بگوییم نگاهی به گوشهای از فرزندان نسل چهارم میباشد. تنها تلاش کردم نمونهای از روابط نسل چهارم را نشان دهم و آنچه در توان داشتم برای نشان دادن اینکار بکا گرفتم.
وی ادامه داد: من در این فیلم میخواستم بگویم که پشت هر تصادفی یک قاعدهای وجود دارد.
بهزادی در مورد انتخاب جعفری به عنوان فیلمبردار نیز گفت: آقای جعفری را از قبل میشناختم ضمن اینکه ایشان در جشنواره فیلم «پرویز» به کارگردانی مجید برزگر را هم دارند. کارهای قبلی ایشان را دیده بودم احساس کردمبه روحیه من نزدیک است و میتوانم با او کار کنم.
وی در ادامه گفت: کند و تند شدن ریتم فیلم به عواملی بستگی دارد. سعی کردیم در اینکار نوپردازی را به سمت رئالیسم ببریم.
این کارگردان در مورد اینکه فیلم میزانسین تئاتری داشت، گفت: هر فیلمی یک فرم و ساختار کلی دارد که اجزاء آن از هم تبعیت میکنند برای من هم طبیعی بود زمانیکه درباره تئاتر حرف میزنیم انگارههایی از آن در ذهن تداعی شود. مگر میشود در فضای هنر تئاتر باشیم اما رگههایی از تئاتر در کارمان نباشد این چیزی بود که خودم دوست داشتم در فیلم وجود داشته باشد ضمن اینکه سعی کردم از امکانات سینما به خوبی استفاده کنم و خوشحالم از اینکه رایحهای از تئاتر در فیلم به مشام برسد. تئاتر را بسیار دوست دارم و بیشتر بازیگران این فلیم خواستگاهشان از تئاتر است.
در ادامه این جلسه امین جعفری (فیلمبردار) گفت: ایده دوربین روی دست از آقای بهزادی بود ضمن اینکه فضای فیلم طوری بود که پلان سکانس بودن را میطلبید. باید توجه داشت که برای نگاه ناظر داشتن دو دنبال کردن سوژهها نمیتوان دوربین را روی سه پایه نگه داشت و کار را دنبال کرد.
وی ادامه داد: البته باید بگویم پخش ما در اینجا خوب نیود رنگ و نورها بهم ریخته بود و تصاویر روشن بود.
اشکان خطیبی بازیگر این فیلم نیز گفت: از گروه بازیگری این فیلم عذرخواهی میکنم که تنها ما سه نفر این بالا پاسخ گو هستیم در واقع ما نماینده آنها هستیم و در اینجا باید بگویم شخصیتها توسط تک تک این بازیگرها شکل گرفته است.
وی ادامه داد: آدم خوش شانسی هستم که آقای بهزادی من را برای این نقش انتخاب کردند. زمانی که این نقش به من پیشنهاد شد من سر تمرین تئاتر بودم اما با کمال میل پذیرفتم در واقع اگر ایشان میگفتند الان در مسابقه دو ماراتن شرکت کن من اینکار را انجام میدادم.
مارتین شعبانپور بازیگر و آهنگساز این فیلم نیز گفت: نقش چیزی است که خودم هستم و چیزی به آن اضافه نکردهام. بیشتر زحمات بر دوش آقای بهزادی بود که فضا را برای بازیگران صمیمی کرده بودند.
وی در مورد موسیقی فیلم توضیح داد: چون داستان این کار در مورد اجرای تئاتر بود موسیقی تنها زمانی بود که گروه سر تمرین بودند و چیزی اضافهتر از ان نداشت و به اندازه نیاز فیلم بود.
مهرداد صدیقیان از دیگر بازیگران فیلم که در جلسه حضور داشت، گفت: عموما نقشهایم مثبت بوده است و تنها در چند سریال اخیر نقش منفی داشتم. در اینکار ما یک گروه بازیگر بودیم که باهم همکاری میکردیم. البته در اینجا بیشتر از محمدرضا غفاری تشکر میکنم زیرا در این فیلم به من خیلی کمک کرد.
امیر جعفری دیگر بازیگر این فیلم در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه توانستید با دخترتان در این فیلم ارتباط برقرار کنید، گفت: تا ان اندازه که میتوان تمام یارانهام را به او ببخشم.
وی در ادامه افزود: حضور آقای بهزادی برای پذیرفتن این نقش برای من کافی بود.