بهانه‌های مخالفان قانون كار حاصلی جز بیكاری كارگران نداشته است

وزیر كار دولت‌های هاشمی و خاتمی با اشاره به ارسال لایحه اصلاح قانون كار توسط دولت دهم به مجلس، به استدلال‌های مخافان قانون كار برای تغییر این قانون در دوران شانزده ساله وزارتش پرداخت و گفت: زمانی آمدند گفتند برای ایجاد اشتغال لازم است تغییراتی در قانون کار ایجاد کنیم،‌‌ همان موقع گفتند اگر قانون کار در مناطق آزاد و کیش و قشم اجرا نشود دو میلیون شغل ایجاد می‌کنیم، در حالی که یک چهارم این ادعا را هم نتوانستند تأمین کنند. دوباره گفتند اگر کارگاه‌های زیر پنج نفر را از شمول قانون کار خارج کنیم پنج میلیون شغل ایجاد خواهد شد، اما ما غیر از بیکاری چیزی ندیدیم.

به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین کمالی كه در جمع تشکل‌های کارگری و جمعی از مردم نیشابور سخن می‌گفت، با اشاره به سخنان اخیر نایب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس كه اعلام کرده بود «بیش از دو سوم صنایع کشور تعطیلند»، اظهار كرد: این گفته از رسانه‌های ضد انقلاب و رادیوهای بیگانه و گروه‌های مخالف نظام نیست، یک مسئول اقتصادی دارد یک عددی را اعلام می‌کند، مبنی بر اینکه دو سوم صنایع کشور تعطیل شده‌اند، شاید بسیاری از افراد کشور با شنیدن این خبر شوکه شده باشند و یا ممکن است بعضی‌ها حتی متوجه این امر نشده باشند و برایشان مهم نباشد، اما کسانی که شغلشان را از دست داده‌اند، همسر یا فرزندان بیکاری در خانه دارند حتما این معنا را به خوبی متوجه می‌شوند. کسانی که زندگیشان به خاطر بیکاری متلاشی شده و گرفتار معضل طلاق شده‌اند، کسانی که به خاطر مشکلات اقتصادی در زندان به سر می‌برد، حتما متوجه این امر می‌‌شوند.
کمالی خاطرنشان کرد: وقتی تعداد معتادان در جامعه زیاد می‌شود این موضوع یک عدد و رقم و علائمی را نشان می‌دهد مبنی بر اینکه جامعه از لحاظ مسائل اجتماعی و اقتصادی دچار ضعف و بحران شده است و از لحاظ فرهنگی خوب اداره نمی‌شود.
او با اشاره به تصمیم گیری‌های اقتصادی مسئولان در آغاز انقلاب تصریح کرد: زمانی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید ما اقتصاد مارکسیستی و سوسیالیستی را به خاطر اینکه معتقد بودیم انگیزه‌ها و علائق فردی را از میان می‌برد و مانع شکوفایی استعداد‌ها می‌شود کنار گذاشتیم، اقتصاد غربی را هم نپذیرفتیم، گفتیم اقتصادی را که آدام اسمیت تدریس می‌کند و گسترش می‌دهد خشونت را در جامعه گسترش می‌دهد، در اقتصاد اسمیتی فقرا فقیر‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند و گرسنه می‌خوابند و اغنیا و ثروتمندان وضعیت بهتری دارند و فاصله طبقاتی با این روش کم نمی‌شود.
دبیر کل حزب اسلامی کار در خصوص تصمیم گیری‌های اقتصادی آغاز انقلاب ادامه داد: در آن موقع ما گفتیم که به دنبال اقتصاد اسلامی هستیم، اقتصادی از نوع سوم، که در آن ربا و رشوه و سودجویی‌های آنچنانی نباشد. مردم با هم برادر باشند و کارگر و کارفرما با هم صمیمی و دوست باشند، اقتصادی را جستجو می‌کردیم که باعث افتخار مردم ما باشد و وابستگی ما را به خارج کم کند. فروش ذخایر نفتی و یا وابستگی به فروش نفت را به حداقل ممکن برساند. یعنی قرار بود درآمدهای حاصل از فروش نفت را به حداقل برسانیم و درآمدهای کشور را در چارچوبهای مالیاتی در قالب کار و تولید جستجو کنیم. حتی برنامه بیست ساله که اخیرا به امضای رهبر انقلاب هم رسید بر همین امر تأکید داشت که سال به سال و دوره به دوره باید چند درصدی از وابستگی به نفت را کاهش دهیم تا به زمانی برسیم که دیگر به نفت وابستگی نداشته باشیم.
كمالی با اظهار تأسف از وضعیت به وجود آمده، توضیح داد: آنچه در برنامه و اجرای آن می‌بینیم امروز نسبت به گذشته وابستگی به نفت نه تنها کاهش پیدا نکرده است بلکه بیشتر هم شده است و در عین حال وضعیت اقتصادی هم تغییری نکرده است، در حالی که در صد سال گذشته نزدیک به هزار میلیارد دلار درآمد نفتی ایران بوده است و بیش از نصف این مبلغ معادل ۶۰۰ میلیارد دلار طی شش سال عاید کشور شده است. نتیجه این درآمد سرشار نفتی باید اقتصاد بهتر، کار بهتر، تولید بهتر و... می‌بود. اگر آمار اشتغال و بیکاری که خود مراکز دولتی دارند می‌دهند را حساب کنیم، می‌بینیم رشد بیکاری را داریم و چیزی حدود چهار میلیون بیکار در کشور وجود دارد.
وی با طرح پرسش‌هایی در خصوص تصمیم گیری‌های کلان و غیر منطقی مسئولین در خصوص منابع ملی کشور گفت: منابع نفتی متعلق به چه کسی است و چه کسی باید در مورد آن تصمیم بگیرد؟ آیا متعلق به دولت است و دولت باید در مورد آن تصمیم بگیرد؟ نفت متعلق به مردم است و دولت به نمایندگی از مردم نفت را اداره می‌کند و باید طوری آن را بین مردم توزیع کند که به همه برسد. نه به شکلی که سه هزار میلیارد آن را یک نفر بردارد، ۱۷ هزار میلیارد ان مشکل دار شود و امثال آن. در این خصوص ساختارهای ما مشکل دارد و هر دولت دیگری باشد به علت اینکه ساختار‌ها دچار مشکلند قادر به اداره امور نخواهد بود.
وزیر اسبق كار و امور اجتماعی در ادامه به تشریح وضعیت اقتصادی موجود کشور پرداخت و گفت: اقتصاد ما مشکل دارد و غیر رقابتی است، از ابتدای انقلاب بحث بر سر این بود که اقتصاد ما باید برون گرا شود و صادرات داشته باشد و سال‌ها روی برنامه صادرات کار کردیم ولی هیچگاه به این فکر نکردیم چه نوع صنعتی می‌تواند کالا‌هایش را به خارج صادر کند، هیچگاه نرفتیم به دیگران نگاه کنیم و از آن‌ها یاد بگیریم که چگونه اقتصادشان را اداره می‌کنند. همین کشور ترکیه که در حال حاضر تبدیل به قدرت بر‌تر شده است، خیلی از عقب‌تر بوده است، کشور امارات که گردنکشی می‌کند هشتاد سال پیش اصلا وجود نداشته است.
کمالی راهکارهای کشورهای صنعتی و ایجاد تفکر صنعتی و نقد صنعتی در کشور را بهترین راهکار برای حل مشکلات موجود دانست و اظهار داشت: باید ببینیم آن‌ها چه کرده‌اند که در اقتصاد و صنعت و کشاورزی می‌توانند پیشرفت کنند و ما نمی‌توانیم. نزدیک به صد سال پیش عباس میرزا، شاهزاده قاجار از خودش پرسید که چگونه است که مایی که دین داریم و خدا داریم و شجاعت داریم و مذهب داریم وضعیتمان اینگونه است و پیروز نمی‌شویم اما این روسهایی که مشروب می‌خورند و مذهب ندارند بر ما پیروز می‌شوند. عباس میرزا از خودش سوال کرد، چرا ما هنوز نتوانسته‌ایم از خودمان سوال کنیم، که چرا نمی‌توانیم موفق شویم؟
وزیر اسبق کار بیان کرد: جامعه بی‌سوال مرده است، جامعه ساکت مرده است. مشکل، مشکل جامعه و فرهنگ ما است، که یاد نگرفته‌ایم که کار علمی کنیم، گفتگوی علمی کنیم، با هم جنگ و جدل می‌کنیم اما حرف علمی و گفتگوی صمیمانه برای حل مشکلات علمی کشورمان نداریم. اگر رسانه‌ها آزاد بودند و می‌توانستند در مورد مسائل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی بنویسند قطعا حرکت‌های مثبتی در جامعه صورت می‌گرفت. من شنیدم که یکی از ارگان‌ها با بعضی از رسانه‌ها و مطبوعات قرارداد بسته، که خبر منفی در مورد ما ننویسید، خبر مثبت بنویسید، اگر هم خبر مثبت نخواستید بنویسید، چیزی ننویسید.
دبیر کل حزب اسلامی کار پنهان کاری و کتمان کردن و بیان نکردن واقعیت‌های را یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات سیاست‌های مسئولان در کشور توصیف کرد و پرسید: آیا با نگفتن‌ها و عیب پوشاندن‌ها می‌خواهیم مشکلات جامعه را حل کنیم؟ با سکوت و آرامش مردابی جامعه با جایی نمی‌رسد باید بگذاریم جامعه حرف و سخن و گفتگو داشته باشد. صدا وسیمای به جای نمایش دادن فیلمهای بی‌محتوا و غیر سالم که تمام محتوایش اعتیاد و جرم و جنایت است بهترین کاری که می‌تواند انجام دهد این است که فیلم‌های سازندگی و اموزنده به مردم ارائه دهد، فیلمهایی باید ساخته شوند که به جوان‌ها کمک کنند راه‌شان را پیدا کنند، یا اینکه در خصوص مسائل اقتصادی یا مشکلات شغلی یا گرفتاری‌های اجتماعیشان صحبت کنند، نه اینکه با نگفتن‌ها باعث شوند افراد درون ریز شوند. نتیجه نگفتن‌ها افسردگی جامعه است.
وی در ادامه سخنانش افزود: پنهان کردن یک سری از آمار و ارقام خطاست. من معتقدم که مردم باید و ضروری است که از درد همدیگر اطلاع داشته باشند تا به حل مشکلات جامعه کمک کنند. من این مشکلات را مشکلات فرهنگی می‌دانم، در اروپا هم تا زمانی که انقلاب فرهنگی صورت نگرفت، انقلاب صنعتی به وجود نیامد. در اروپا تا خرافه گرایی را کنار نگذاشتند و حرف‌های بی‌محتوای کلیسا را دور نریختند و به تفکر علمی روی نیاوردند به جایی نرسیدند.
کمالی خاطرنشان کرد: انقلاب صنعتی زمانی شکل گرفت که افکار افراد آزاد شد، ما چه کاری می‌کنیم؟ بدون اصلاح فرهنگی جامعه به جایی نمی‌رسد. باید راستگویی را در درون خودمان نهادینه کنیم، در کشورهای متمدن به علت اینکه راستگویی رواج دارد انسان‌ها حرف همدیگر را باور می‌کنند و اگر در کشور خارجی بگویند رئیس اداره نیست همه باور می‌کنند اما در کشور ما کسی باور نمی‌کند، اگر بگویند پول نداریم وام بدهیم همه باور می‌کنند اما اگر در ایران بانک‌ها بگویند وام نداریم کسی باور نمی‌کند، راستی و راست گویی را باید آن‌ها از ما که مسلمانیم یاد بگیرند.
وی در ادامه به ادبیات و نوع تصمیم گیری مسئولان سابق در خصوص جامعه کارگری و مشارکت دلسوزانه آن‌ها در اداره کارخانه‌ها اشاره كرد و افزود: سی سال پیش ما اعلام کردیم که در خصوص تولیدات کارخانه‌ها باید با کارگران مشورت شود، رئیس وقت اتاق بازرگانی این ایده را رد کرد و مدعی شد که کارگران توانایی اداره کارخانه‌ها و مشارکت در مدیریت آن را ندارند و با یک تشبیه نابجا کارگران را به اسب عصاری تشبیه کرد که بی‌جهت به دور خود می‌چرخند و سر از چیزی در نمی‌اورد. سوال ما اینجاست که کسانی که اسب عصاری نبودند، و مدعی بودند، چرا اینگونه اداره کردند؟ مبحث فهمیدنی را چنین فهمیده‌اند به قول پروین اعتصامی و بعضی از این مسئولین مثل کشتی بانی که در دریا دچار طوفان می‌شود در اولین اقدام مسافران را در داخل دریا می‌اندازند به جای اینکه بار اضافی را خالی کنند و در اولین اقدام کارگران را اخراج می‌‌کنند.
كمالی در خصوص اجرای ناقص و غیر اصولی قانون کار نیز اظهار داشت: آمدند گفتند برای ایجاد اشتغال لازم است تغییراتی در قانون کار ایجاد کنیم،‌‌ همان موقع گفتند اگر قانون کار در مناطق آزاد و کیش و قشم اجرا نشود دو میلیون شغل ایجاد می‌کنیم، در حالی که یک چهارم این ادعا را هم نتوانستند تأمین کنند. دوباره گفتند کارگاه‌های زیر پنج نفر را از شمول قانون کار خارج کنیم پنج میلیون شغل ایجاد خواهد شد، اما ما غیر از بیکاری چیزی ندیدیم.
حسین کمالی گفت: برخی از مسئولین نمی‌خواهند باور کنند مدیریت نمی‌دانند و به درد مدیریت نمی‌خورند و نمی‌توانند کار کنند. اخراج کردن کارگر و بیکار کردن مردم و مصیبت درست کردن برای خانواده‌ها صحیح نیست، تعداد بسیار زیادی از زندانیان کشور به خاطر مشکلات اقتصادی درگیر زندان‌ها شده‌اند. ۳۴ درصد از زندانیان کشور به خاطر اعتیاد در بندند. فکر می‌کنید این زندانی‌ها چه کسانی هستند؟ فرزندان من و شما، آشنایان من و شما، در هر ساعت در کشور ۱۶ طلاق ثبت می‌شود که درصد بالایی از آن‌ها به خاطر مشلات اقتصادی است. آیا صدا و سیما و دیگر رسانه‌ها وقتی برای برسی این مسائل ندارند یا اجازه ورود به این مسائل را پیدا نمی‌کنند.
كمالی دلسوزی واقعی برای مردم و نظام و اسلام و انقلاب را اینگونه توصیف کرد: دلسوزی برای این انقلاب به این معناست که مسئولان کاری کنند که انقلاب باقی بماند، دلسوزی برای اسلام باید اینگونه باشند که کاری کنیم که گرایش افراد به اسلام بیشتر شود، دلسوزی برای مملکت این است که کاری کنیم که مملکت محکم و استوار بر سر جای خود باقی بماند، دلسوزی این نیست که عیب‌ها بپوشانیم و بگوییم مردم دم نزنند، باید مشکلات را حل کرد.
وی با اشاره به پیش بینی اقتصادی‌اش از شرایط فعلی کارخانه‌ها خطاب به مردم نیشابور گفت: من ده سال پیش در مورد وضعیتی که امروز صنایع پیدا کرده‌اند مقاله نوشته و پیش بینی کرده بودم که این اتفاق خواهد افتاد و همه واحدهای تولیدی ما که مزیت تولیدی ندارند تعطیل خواهند شد. الان هم این را به جامعه کارگری می‌گویم که باید قدر خودشان را بدانند و در کنار هم قرار بگیرند و برای حل مشکلات صحبت کنند.
کمالی در پایان پیشنهاد داد: باید هنجارهای جامعه را مورد بررسی قرار دهیم، کسانی که پیشرفت کرده‌اند، تحملشان را نسبت به حرف مخالف و مخالفین بالا برده‌اند، عیبهای خودشان را می‌گویند و به سمت اصلاخ و پیشرفت حرکت می‌کنند. کسانی که کار می‌کنند هرچند حقوق پایینی دارند باید به چهار میلیون فردی فکر کنند که هیچ نانی نمی‌توانند به خانه‌هایشان ببرند، من از مسئولین تقاضا می‌کنم بی‌مسئولیتی و بی‌تعهدی را کنار بگذارند و به مشکلات مردم فکر کنند. در پایان آرزو می‌کنم که با فکر کردن در خصوص مشکلات و با در کنار هم قرار گرفتن و همراه و همصدا شدن بتوانیم به حل مشکلات مردم کمک کنیم.