یادداشت:
خبرنگاری، شخصیتی گمشده در برزخ مطبوعات
خبرنگاران قشر ارزشمندی از جامعه هستند که با تعهد به اصول كاری و شرافت حرفهای خود در راستای پیشبرد اهداف متعالی جامعه گام برداشته و بر اساس انگیزه و ندای باطنی خود طی طریق میکنند.
ایلنا: پیشرفت و تغییر هر جامعه در گرو کار و تلاش و صحیح نگار انسانهای آگاه و حقیقت طلبان متعهد و اصحاب رسانهی همان جامعه است.
یکی از هنرهای نظام مردم سالاری، پرورش انسانهایی حقیقت طلب است که برای آگاهی دادن به جامعه و رشد اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه همچون شهیدان راه آزادی از بذل جان نیز دریغ نمیورزند و چه افتخاری بالاتر از این روزنامه نگاران و خبرنگاران در این دنیای سردرگم و....، برای رسیدن به نام و نان و قدرت نمینویسند و خدمت فرهنگی را با ننگ سفارش نویسی و کوته بینی و تعصب آلوده نمی سارند آنها قلم میزنند و رنج و سختی را بر خود هموار میسازند تا جامعه را زیبا سازند.
«ن والقلم و مایسطرون»،نوشتن و به تحریر در آوردن یکی از نعمتهای بزرگ حق تعالی برای انسانیت است، وقتی خداوند تبارک و تعالی به قلم قسم میخورد ارزش ذاتی قلم از حدود نعمت نیز فراتر رفته و جایگاه رفیعی در جهان را به خود اختصاص میدهد که همه کانونهای انتشار علم و دانش و خبر بدون آن از امکان نشر برخوردار نیستند، اطلاع رسانی شفاف فرصتی درخشان از عرصه های اثرگذاری نوشتن است که بشر در قرن حاضر توانسته است آن را با بهکارگیری فن آوریهای نوین به فرآورده ای با ارزش و قابل انتقال برای عموم مردم در آورد.
سوگند به قلم در این آیه نشان از هویت اصیل آن در راستای تحققبخشی به رسالتی عظیم و با شأنیت دارد که محصور در زمان و مکان خاصی نیست.
احترام قلم و قلم به دست بودن در حدی است که در اسلام، برابر با خون شهدا قلمداد شده، خون شهیدانی که با فطرتی پاک و آزاد در راستای صیانت از عقاید حق، سپر گلولههای پرچمداران ظلم شدند و از پای نایستادند.
گردش زمین به دور خورشید و تحولات بی پایان در کهکشانهای متفاوت این دنیا؛ ما حاصلش برای خبرنگاران یك روز در سال شده و بقیه364 روز دیگر را مشغول نوشتن خبر،گزارش و...هستند.
در این 364 روز این قشر فرهنگی برای هر افتتاحیه، اختتامیه و.. چنان مرغی آماده قربانی شدن برای مدیران هستند و در آخر مسئول برپائی مراسم روز خبرنگار همان مدیران هستند.
سخن از خبرنگاران و روزنامه نگارانی است که با همهی تخصص و تعهد و سخت کوشی خود بر آنند که واقعیات را بی کم و کاست در قاب چشم مخاطبان خود بنشانند و در تحلیل و تفسیر و گزارشهای خبری به مدد تهذیب نفس و عقلانیت و جان حکمت اندیششان، بی هیچ ذرهای اعوجاج و انحراف، صداقت و راستی و آگاهی و اعتماد را برای مردم جامعهی خویش به ارمغان آورند.
برای این قشر از جامعه نوشتن، کار آسانی نیست. آنان که دائماً حقایق را به هنر خویشتن میآرایند و با قلمی مقدس بر صفحهی افکار عموم نگارش میکنند، آنچنان تنیده با دنیای کلمه و کلمات هستند که گویی ادب و بیان، همه از آنهاست و برای آنان.
خبرنگار، گمنامترین موجود زندهای است که با تحمل بیشترین آسیبها، نقش فرهنگی خود را با سعه صدر ایفا میکند، چرا که به معنی صحیح کلمه، عنصری است که زبانش میتواند شمشیری باشد که قدارهبندان روزگار و قدرتمندان دورانها را عاصی کرده و کجیها و کاستیهایشان را از نوک قلمش به تصویر کشد.
خبرنگار شخصیتی گمشده در برزخ مطبوعات است که هر یک ساز خود را سر داده و گویا فراموش کردهاند هدفی مشترک را که لازمه تحقق آن همگامی بیش از پیش این قشر است، چرا که عناوین نشریات و خبرگزاریها و یا هفته نامه و سالنامهها ارزشی ندارد به اینکه «هویت خبرنگاری» در جهنمی نامعلوم غوطهور شود و از رهیابی به تعالی بازماند.
خبرنگاران قشر ارزشمندی از جامعه هستند که با تعهد به اصول كاری و شرافت حرفهای خود در راستای پیشبرد اهداف متعالی جامعه گام برداشته و بر اساس انگیزه و ندای باطنی خود طی طریق میکنند.
اما دریغ و صد افسوس كه به دلیل برخی تنگ نظریها و افزایش خطوط قرمز نگاشتن مطلب، حیطه كار هر روز سختتر از دیروز میشود و این عدم عشق به اصول اطلاع رسانی است كه مسافران بی بلیط را در میانه راه پیاده یا از گردونه فعالیت خارج میکند. امید كه تنگ نظریها كاسته شود و مدیران كشوری و استان تحمل نقد را داشته باشند و از حضور افراد به نام خبرنگار كه برای چاپلوسی خدمت میرسند خودداری كنند.
روز خبرنگار، سرود ماندن در ورطه نوشتن، حکایت پابرجایی در دنیای کلمات و واژهها و عامل تابندگی دگرباره اندیشههای انسانی است؛ روز خبرنگار، روزی است که با طلوع خورشید آن فرا گرفتهایم و باید همچنان به رغم همه دشواریها و سختیها و همه موانع در راه پر تکاپوی روزنامه نگاری، خود را از این عرصه مردمی کنار نکشیم.
این روز، روز ماست؛ روز من و تو که راهمان را مینویسیم و نوشتههای ما طلوع حقیقت و بیان دردهای کسانی است که نمیتوانند بگویند و فریادشان بیصداست.
در پایان،17 مرداد كه یادآور قداست حرفه خبرنگاری و رعایت حریم قلم و اندیشه و روز تجلی تعهد و مسئولیت انسانی در وادی کلمات است را بر ساعیان عرصه اطلاع رسانی تبریك گفته و توفیقات روزافزون فعالان حوزه خبر را در راه دفاع از حقیقت و عدالت از درگاه بارى تعالى مسألت دارم.
................
شورش عزیزی