ایران از نظر آب، خاک و هوا شرایط مطلوبی ندارد

به گزارش ایلنا، مسعود تجریشی به مناسبت هفته دولت با اشاره به وظایف معاونت محیط زیست انسانی گفت: وقتی انسان را محور می‌‌‌‌‌گیریم، آنچه پیرامون انسان شکل می‌گیرد، درحوزه معاونت محیط زیست انسانی قرار می‌گیرد. آب، خاک وهوا که مجموع آنها می‌شود محیطی که انسان بر آن اثر می‌گذارد و بر اساس عملکردش از آن اثر می پذیرد.

وی افزود: اگر آب و خاک و هوا را بخواهم به عنوان سه رکن اصلی مطرح کنیم می بینیم در هیچ کدام شرایط خوبی نداریم.

معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست با تاکید بر این که بالاترین نرخ برداشت آب را در دنیا داریم، اظهار داشت: نحوه الگوی مصرف و استفاده از آب به سمتی رفته که در پنج دهه اخیر از کشوری که می‌توانستیم مصارف بهینه منابع آبی داشته باشیم به سمتی رفتیم که آب‌های سطحی و منابع آبی زیرزمینی را به بیشترین شکل استفاده و به وسیله پمپ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها استخراج کردیم. در حال حاضر شاهد مصرف ۱۱۰ درصدی آب‌های تجدیدپذیر هستیم.

تجریشی با طرح اینکه بالاترین نرخ فرسایش خاک را نیز ایران دارد، تصریح کرد: تمام اتفاقات در محیط‌های انسانی به سیاست و مدیریت خود ما بازمی‌گردد. فرسایش خاک به واسطه فعالیت‌های کشاورزی و چرای نامحدود دام است.

وی با اشاره به اینکه کلانشهرهای ایران بالاترین نرخ آلودگی هوا را دارند نیز خاطرنشان کرد: عمده مشکلات و معضلات زیست محیطی به عدم هماهنگی دستگاه‌ها و الگوی زندگی بازمی‌گردد.

معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست به آلودگی شدید هوا و وضع نامطلوب کیفیت آن اشاره کرد و ابراز داشت: در بحث هوا نیز برخی سیاست‌‌‌‌ها، نحوه نگاه، تصمیم‌‌‌‌گیری‌ها و سبک زندگی ما تاثیر عمیقی گذاشته است. در تهران و کلانشهرهای دیگر الگوی تک‌‌‌‌سرنشینی و استفاده از خودروی شخصی بر استفاده از وسایل حمل نقل عمومی غالب شده که همین امر باعث افزایش آلودگی هوا در کلانشهرها شده است. البته می‌‌‌توانیم  تهدیدها را به فرصت‌های خوبی تبدیل کنیم.

تجریشی اضافه کرد: وقتی به جایگاه جهانی‌‌‌مان نگاه می کنیم در بین ۸۰ تا ۱۱۰ کشور هستیم که عمده آن به عدم هماهنگی بین دستگاه‌ها داریم و از منابع طبیعی به عنوان موتور توسعه استفاده کردیم و مردم کم کم احساس کردند محیط زیست وظیفه دولت است. فرصت‌‌‌‌هایی هم هست می‌‌‌‌بینیم می‌توانیم این تهدیدها را به فرصت‌‌‌هایی تبدیل کنیم. اول باید به این جمع‌‌‌‌بندی برسیم که مشکل وجود دارد و خودمان این مشکل را ایجاد کردیم و باید به دنبال راه کار حل این مشکلات باشیم.