در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
ضرورت تقویت کنترل درونی دانش آموزان در مواجهه با ممنوعهها/ در مراجع تصمیمگیری کشور درباره خصوصیسازی کامل آموزش و پرورش بحثی مطرح نیست
وزیر اسبق وزارت آموزش و پرورش گفت: یکی از نقاط ضعف آموزشی ما که اصلا به امروز برنمی گردد و از گذشته نیز وجود داشته و گاهی وقتها شدت آن زیاد و گاهی کم شده، این است که در روشهای تعلیم و تربیت خود کمتر به روشهای موثری مانند کنترل دورنی میپردازیم. باید فرزندان خود را به این مرحله برسانیم و از این نظر تقویت کنیم.
«محمد بطحایی» وزیر اسبق وزارت آموزش و پرورش، در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در مورد مردمیسازی یا به تعبیری دیگر، خصوصیسازی آموزش و پرورش و آسیبهای احتمالی در چنین مسیری، اظهار کرد: در هیچ یک از قوانین و مقررات جاری کشور به این نکته اشاره نشده که آموزش و پرورش کاملا به بخش خصوصی سپرده شود. البته که مردم نگرانیهایی دارند و از این رو شایعاتی پیرامون موضوع مردمیسازی مطرح میشود که ناشی از دل نگرانی افراد است.
وزیر اسبق آموزش و پرورش در ادامه گفت: تقریبا در هیچ کشوری نمیتوان موردی را پیدا کرد که آموزش و پرورش دوران مدرسه؛ یعنی مقاطع دبستان و متوسطه را کاملا به بخش خصوصی بسپارند. حتی در کشورهایی که اقتصاد کاپیتالیسم را دنبال میکنند و اقتصاد باز زیربنای توسعه آنهاست هم چنین رویکردی نسبت به آموزش و پرورش وجود ندارد و در کشورهای اروپایی توسعه یافته نیز نمیبینیم که مدرسهای را صفر تا صد به بخش خصوصی واگذار کرده باشند.
بطحایی با بیان اینکه حساسیتهای خاصی در دوران مدرسه وجود دارد و حتما باید در بخشهایی از آموزش و پرورش تمرکز وجود داشته باشد، عنوان کرد: در مراجع تصمیم گیری کشور ما نیز موضوع خصوصیسازی کامل آموزش و پرورش هیچ گاه مورد بحث قرار نگرفته است و فکر میکنم با وجود چنین ساختار قانونی، نگرانی برخی از افراد در این خصوص کمی بیجاست.
وزیر اسبق آموزش و پرورش در بخش دیگری از صحبتهایش در مورد اختیار دادن به مدیران مدارس در خصوص ارجاع دانش آموزان به مشاوره و روانشناس یا همراه داشتن یا نداشتن تلفن همراه و جایگاه حقوق دانش آموزی در چنین شرایطی، توضیح داد: در فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی و دینی خودمان این نکته را داریم که کودکان و نوجوانان در فرایند تربیت باید به مرحلهای از رشد برسند که خودشان انتخاب کنند. یعنی اگر به عنوان مثال همراه داشتن موبایل در کلاس درس برای دانش آموزان مضر است، باید فرایند تربیت ما به گونهای باشد که خود بچهها به این نتیجه برسند و در حقیقت به کنترل درونی دست پیدا کنند و این کنترل درونی عامل عدم استفاده آنها از موبایل در کلاس درس باشد نه کنترل بیرونی.
بطحایی تاکید کرد: تجربه نیز نشان داده کنترلهای بیرونی شاید در کوتاه مدت بتوانند اثرگذاری داشته باشند، اما حتما در بلندمدت موثر نخواهند بود و به ضد خود تبدیل میشوند. تعبیر حرف من این است که اگر ما به اجبار و با فشار بخواهیم دانش آموزان را از آوردن موبایل منع کنیم، ولو اینکه توپ را به زمین مدیران و مدارس بیندازیم، حتما آثار ضد تربیتی زیادی را باید بپذیریم.
او در ادامه گفت: شاید ابتدا با کنترل بیرونی خوشحال شویم که دانش آموزان موبایل به مدرسه نیاورده اند، اما دهها برابر چنین هزینهای را باید به شکل دیگری جای دیگری پرداخت کنیم از این رو به نظر میرسد لازم است در فرآیندها و روشهای تعلیم و تربیت به گونهای عمل کنیم کودکان و نوجوانان به نقطهای برسند که بدانند همراه داشتن موبایل و استفاده از شبکههای مجازی نامحدود به آنها صدمه میزند و مشکلات فراوانی را برای آنها ایجاد میکند.
وزیر اسبق آموزش و پرورش خاطرنشان کرد: البته باید گفت یکی از نقاط ضعف آموزشی ما که اصلا به امروز برنمی گردد و از گذشته نیز وجود داشته و گاهی وقتها شدت آن زیاد و گاهی کم شده، این است که در روشهای تعلیم و تربیت خود کمتر به روشهای موثری این چنینی میپردازیم چراکه کنترل دورنی بسیار مهم است که باید فرزندان خود را به این مرحله برسانیم و از این بعد تقویت کنیم.
بطحایی یادآوری کرد: دانش آموزان در مورد حقوق خود نیز باید به چنین آگاهی و کنترل درونی برسند. در منابع تعلیم و تربیت همانطور که برای معلم حقوقی مترتب هستیم، برای دانش آموز نیز حقوقی مشخص شده و باید این حق تامین شود.
بطحایی افزود: نمیگویم همراه داشتن موبایل یا نداشتن آن را باید تنها حقوق دانش آموز بدانیم بلکه تاکید من روی کنترل درونی است تا موفقیتها کوتاه مدت نباشد. ما نمیخواهیم شواهد و موفقیتهای ما در تعلیم و تربیت کوتاه مدت باشد بلکه نیاز به اقداماتی داریم که نتایج آن در درازمدت نیز پایداری داشته باشد.