حل مساله قدیمی ریاضیات توسط دانش آموخته دانشگاه تبریز
سعید جهاندوست، دانشجوی دکتری دانشکده علوم ریاضی دانشگاه تبریز با دفاع از رساله دکتری خود با عنوان «ایده آلهای اول فرامجانبی و مدولهای کوهمولوژی موضعی» موفق به حل این مسئله شد.
ایلنا: دانش آموخته دانشگاه تبریز، در رسالۀ دکتری خود، یکی از مسایل قدیمی در جبر جابجایی را حل کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سعید جهاندوست، دانشجوی دکتری دانشکده علوم ریاضی دانشگاه تبریز با دفاع از رساله دکتری خود با عنوان «ایده آلهای اول فرامجانبی و مدولهای کوهمولوژی موضعی» فارغ التحصیل شد.
سعید جهاندوست در این باره گفت: یکی از نظریههای مهم و مشکل در جبر جابجایی، نظریه بستار صحیح ایده آل است و یکی از مسایل مهم در این نظریه، درک و مطالعه بستار صحیح توانهای ایده آلهاست.
وی با بیان اینکه این نظریه ریشهای بسیار قدیمی و تاریخی دارد، افزود: پروفسور شینزل، ریاضیدان آلمانی در سال ۱۹۸۶ نشان داد برای کدام مجموعههای بسته ضربی S از یک حلقه نوتری R، توپولوژی تعریف شده توسط توان سمبلیک یک ایده آل I نسبت به S ضعیفتر از توپولوژی تعریف شده توسط بستار صحیح توانهای I است.
این دانش آموخته دانشگاه تبریز در ادامه با بیان اینکه بعد از آن در سال ۱۹۸۷، پروفسور مک آدام، ریاضیدان مشهور آمریکایی، برای همان مجموعههای بسته ضربی نتایج جالب و قوی تری را کسب کرد، تصریح کرد: او برای اثبات نتیجه خود از نظریه مهم ایده آلهای مجانبی و جبرهای ریس استفاده نمود و سپس این سوال را مطرح نمود که آیا بدون استفاده از این نظریه میتوان نتایج فوق را به دست آورد؟
جهاندوست با بیان اینکه یکی از بخشهای مهم رساله دکتری خود را به این سوال قدیمی اختصاص داده است، گفت: با همکاری استاد راهنمای خود، با به کارگیری نظریه حلقههای ارزهای ریس موفق به ارایه یک راه حل ساده برای حل این سوال شدند و علاوه بر آن، توانستند یک توصیف جدید و جالب از مجموعه ایده آلهای اول مجانبی به دست آورند.
سعید جهاندوست، دانش آموخته رشته ریاضی محض گرایش جبر جابجایی گروه ریاضی محض دانشکده علوم ریاضی دانشگاه تبریز میباشد و راهنمایی رساله وی را دکتر رضا نقیپور و دکتر علی اکبر مهرورز از اساتید دانشگاه تبریز و مشاوره آن را دکتر کمال بهمنپور از دانشگاه آزاد اسلامی تبریز بر عهده داشتند. همچنین دکتر رحیم زارع نهندی از دانشگاه تهران و دکتر نعمت الله شیر محمدی و دکتر محمد شهریاری از دانشگاه تبریز داوران این رساله بودند.
شایان ذکر است: این پژوهش از طرف دانشگاه تبریز و پژوهشگاه دانشهای بنیادی(IPM) حمایت مالی شده است.