پناه بر طنز از شر گرانی و ناامیدی؛
چرا این روزها بیش از هر زمانی به تماشای فیلمها و سریالهای طنز نیاز داریم؟

در شرایط کنونی جامعه با توجه به نوع بازیگران، سابقه فعالیت طنز کارگردان و قوی بودن مسیر داستانی که ساخت ایران 2 نمایش میدهد، این سریال رسالتی فراتر از سرگرم ساختن مخاطب دارد و میخواهد تلخی ناامیدی و نگرانی این روزها را با عوض کردن جهت نگاه بیننده، به سمت لبخند و شیرینی سوق دهد.
به گزارش ایلنا، ارتباط، سرگرمی، رها شدن در زمان و مکان و فاصله گرفتن از موقعیت کنونی از کارکردهای سینما و تلویزیون است. کارکردی که با شگفتی زیادی همراه است و درگیری مخاطب تا ساعتها و حتی روزها پس از مشاهده یک محتوا را با خود به همراه دارد. در معنای عام وسایل ارتباط جمعی این وظیفه را بر دوش دارند اما تنوع آنها باعث میشود تا هر کدام مسیر متفاوتی را در پیش گرفته و کارکرد متفاوتی هم داشته باشد. همین تفاوت از یکسو رسانهها را به وجود میآورد که منبعی برای انتشار اخبار منفی هستند و از سوی دیگر سینما و تلویزیون را به وجود میآورد که میتواند با تولید و پخش محتواهای کمدی تاثیر اخبار منفی را کم کند.
در دنیای امروز اما گستردگی وسایل ارتباط جمعی به قدری است که نه میتوان از اخبار بد دورترین کشورها بیخبر ماند و نه میتوان از پرطرفدارترین فیلمها و سریالهای طنز که در گوشه و کنار جهان ساخته میشوند، بیبهره ماند. برای مثال شرایط فعلی را درنظر بگیریم که افراد در معرض هزاران اخبار و سرگرمی قرار دارند. اخباری که سرعت انتشارشان از همیشه بیشتر شده و حتی فرصت انتخاب را از مخاطب میگیرد و سرگرمیهایی که به واسطه پیشرفت تکنولوژی دیگر محدودیت زمانی و مکانی مانع عملی شدن آنها نمیشود. بارها از نزدیکانمان شنیدهایم و یا خود را در این موقعیت دیدهایم که برای رها شدن از بار روانی اخبار و اتفاقها میخواستیم موبایلها را از خود دور کرده و شبکههای خبری را برای همیشه قطع کنیم.
در چنین مواردی پناه آخر سرگرمی است. فیلم و کتاب و تئاتر و سریال. تمام آن چیزی که میتواند دست ما را بگیرد و برای مدتی از فکر گرانی، بالارفتن نرخ ارز، وعدههای عملی نشده، اعتصاب کارگران، نابسامانی اشتغال و مسکن و چه و چه دور کند. کار بزرگ را هم کارگردانان، نویسندگان، بازیگران و دستاندرکارانی انجام میدهند که آنها هم با وجود تمام این نگرانیها و ناامیدیها و فشارها، به فکر ایجاد سرگرمی برای مردم کشورشان هستند.
البته در فضای کاری ایران صدا و سیمایی وجود دارد که بزرگترین نقد در تزریق ناامیدی به جامعه به آن وارد است. نهادی که حتی با سریالها و محتواهای مناسبتیاش هم گاهی به ترویج اندوه و غم دست میزند، اما خوشبختانه در کنار آن شبکه نمایش خانگی وجود دارد که محتوای آزادانهتری را منتشر میکند. برای مثال این روزها سریال ساخت ایران 2 در همین شبکه نمایش خانگی پخش شده است که با بازی بازیگران پرطرفداری مثل محمدرضا گلزار و امین حیایی و موقعیتهای طنز فراوانی که به وجود میآورد، گویی میخواهد نشاط را دوباره به جامعه برگرداند.
ساخت ایران 2 در ادامه فصل اول آن تولید شده و با لوکیشنهای متعددی در خارج از ایران ازجمله کشور چین یک سریال با ریتم بالا و با موقعیتهای طنز بسیار سرگرمکننده را ساخته است. البته که سریالهای طنز دیگری هم تا پیش از این و هماکنون در شبکه نمایش خانگی منتشر شدهاند اما به نظر میرسد که در شرایط کنونی جامعه با توجه به نوع بازیگران، سابقه فعالیت طنز کارگردان و قوی بودن مسیر داستانی که ساخت ایران 2 نمایش میدهد، این سریال رسالتی فراتر از سرگرم ساختن مخاطب دارد و میخواهد تلخی ناامیدی و نگرانی این روزها را با عوض کردن جهت نگاه بیننده، به سمت لبخند و شیرینی سوق دهد.