۱۲ آوریل روز جهانی کودکان خیابان است

این تاریخ به ابتکار کنسرسیوم کودکان خیابان (Consortium for Street Children - CSC) در سال ۲۰۱۱، به نمادی برای افزایش آگاهی جهانی در مورد وضعیت اسفناک کودکان خیابانی تبدیل شده است. این روز فرصتی است تا به زندگی میلیون‌ها کودک در سراسر جهان که خیابان‌ها را خانه خود می‌دانند، توجه شود و برای حمایت از حقوق و بهبود شرایط زندگی آن‌ها اقدام شود.

واقعیت تلخ خیابان:

کودکان خیابانی آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه هستند. آن‌ها به دلایل مختلفی از جمله فقر شدید، خشونت خانگی، سوءاستفاده، جنگ، بلایای طبیعی و از هم پاشیدگی خانواده‌ها مجبور به ترک خانه و پناه بردن به خیابان‌ها می‌شوند. در خیابان، آن‌ها با خطرات بی‌شماری روبرو هستند:

خشونت و سوءاستفاده: آن‌ها در معرض انواع خشونت‌های جسمی، جنسی و عاطفی قرار دارند و اغلب توسط باندهای جنایتکار، قاچاقچیان و حتی افراد جامعه مورد استثمار قرار می‌گیرند.

بیماری و گرسنگی: شرایط غیربهداشتی خیابان، کمبود غذا و آب سالم، آن‌ها را در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلف قرار می‌دهد و سوءتغذیه سلامت آن‌ها را تهدید می‌کند.

بی‌هویتی و محرومیت از حقوق: بسیاری از کودکان خیابانی فاقد مدارک هویتی هستند و از حقوق اساسی مانند آموزش، بهداشت و حمایت قانونی محروم می‌مانند.

تبعیض و انگ: آن‌ها اغلب با نگاه تحقیرآمیز و تبعیض‌آمیز جامعه روبرو می‌شوند و به عنوان مجرم یا مزاحم تلقی می‌گردند.

چرا روز جهانی کودکان خیابان اهمیت دارد؟

نام‌گذاری ۱۲ آوریل به عنوان روز جهانی کودکان خیابان، حتی به صورت غیررسمی، اهمیت بسزایی دارد:

افزایش آگاهی: این روز توجه افکار عمومی، رسانه‌ها و دولت‌ها را به وضعیت دشوار کودکان خیابانی جلب می‌کند و ضرورت اقدام فوری برای حمایت از آن‌ها را یادآور می‌شود.

حمایت از حقوق کودکان: این روز فرصتی است تا بر حقوق کودکان خیابانی، که در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد به آن تصریح شده است، تأکید شود و خواستار اجرای کامل این حقوق شویم.

ایجاد همبستگی: این روز فعالان حقوق کودک، سازمان‌های غیردولتی، نهادهای دولتی و افراد دغدغه‌مند را گرد هم می‌آورد تا برای یافتن راه حل‌های پایدار برای مشکلات کودکان خیابانی تبادل نظر و همکاری کنند.

توانمندسازی کودکان: این روز می‌تواند به خود کودکان خیابانی نیز امید ببخشد و به آن‌ها نشان دهد که صدایشان شنیده می‌شود و افرادی در سراسر جهان به فکر آن‌ها هستند.

اقدام برای تغییر:

روز جهانی کودکان خیابان نباید تنها به یک روز یادآوری محدود شود. بلکه باید انگیزه‌ای برای اقدام مستمر و مؤثر برای بهبود زندگی این کودکان باشد. برخی از اقدامات ضروری عبارتند از:

حمایت از سازمان‌های فعال در زمینه کودکان خیابانی: کمک‌های مالی و غیرمالی به سازمان‌هایی که به طور مستقیم با کودکان خیابانی کار می‌کنند، می‌تواند تأثیر بسزایی در زندگی آن‌ها داشته باشد.

افزایش آگاهی عمومی: آموزش و اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت کودکان خیابانی و علل بروز این پدیده می‌تواند به تغییر نگرش جامعه و کاهش تبعیض علیه آن‌ها کمک کند.

فشار بر دولت‌ها برای اجرای قوانین حمایتی: دولت‌ها باید قوانین و برنامه‌های جامعی برای حمایت از کودکان خیابانی تدوین و اجرا کنند و از دسترسی آن‌ها به آموزش، بهداشت و سرپناه امن اطمینان حاصل کنند.

توانمندسازی خانواده‌ها: پرداختن به ریشه‌های اصلی پدیده کودکان خیابانی، از جمله فقر و خشونت خانگی، از طریق برنامه‌های توانمندسازی خانواده‌ها ضروری است.

شنیدن صدای کودکان: مشارکت خود کودکان خیابانی در طراحی و اجرای برنامه‌های حمایتی می‌تواند اثربخشی این برنامه‌ها را افزایش دهد.

نتیجه‌گیری:

۱۲ آوریل، روز جهانی کودکان خیابان، یادآور مسئولیت مشترک ما در قبال آسیب‌پذیرترین کودکان جهان است. این روز فرصتی است تا سکوت را بشکنیم، صدای آن‌ها باشیم و برای ساختن دنیایی امن‌تر و عادلانه‌تر برای همه کودکان، به ویژه آن‌هایی که در خیابان‌ها زندگی می‌کنند، تلاش کنیم. بیایید با هم برای پایان دادن به رنج و محرومیت کودکان خیابانی اقدام کنیم و آینده‌ای روشن‌تر برای آن‌ها رقم بزنیم.