ادای احترام به شهدای بهزیستی یکی از اهداف «بچه مردم» بود

به گزارش خبرنگار ایلنا، محمود کریمی کارگردان فیلم درباره مستند بودن روایت فیلم، گفت: فیلم بر اساس تجارب یوسف اصلانی است، یوسف اصلانی فرد بیماری است که تمام عمر خود را صرف کودکان شیرخوارگاه و بهزیستی کرده است، ما در معرض تحقیقات در مورد سوژه فیلم قرار گرفتیم و باتوجه به اینکه منابع در این خصوص بسیار بسیار محدود بود، دست ماهم در مرحله تحقیق و پژوهش بسیار خالی بود. می‌توانم بگویم بین ۹۰ تا ۹۵ درصد فیلم و فیلمنامه از تخیل ما پدید آمده است.

کریمی در پاسخ به پرسشی درباره استفاده از استوری برد در کارگردانی، عنوان کرد: بله، در بخش‌هایی که پلان‌های متعددی وجود داشت به علت سختی کار از استوری برد بهره گرفتیم.

وی در پاسخ به پرسشی درباره شیوه انتخاب بازیگر، تصریح کرد: آقای صلاحی بسیار در انتخاب بازیگر به ما کمک کردند و مشورت‌های ایشان در مورد بازیگرهای آماتور و یا ناشناس بسیار کاربردی بود و وظیفه بازیگردانی نیز با ایشان به عهده داشتند.

کریمی درباره انتخاب اسم این فیلم سینمایی، گفت: بسیار اتفاقی در هنگام نگارش فیلمنامه واژه «بچه‌ مردم» مطرح شد که من پیشنهاد کردم. قرار بود که اسم موقت باشد و سپس داستان «بچه‌ مردم» جلال آل احمد را خواندم و متوجه قرابت روایی این داستان با فیلمنامه خود شدم و پس از آن این نام را برای این فیلم قطعی کردیم.

تهیه کننده فیلم سینمایی «بچه‌ مردم» در مورد تجربه ساخت این فیلم افزود: واقعا همانطور که آقای کریمی گفتند این بر اساس تجارب یوسف اصلانی است و در کنار آن ادای احترامی به شهدای بهزیستی که مغفول مانده‌اند نیز از اهداف ما بود.

کریستف رضاعی نیز درباره تجربه همکاری با پروژه «بچه مردم» عنوان کرد: تجربه بسیار لذت بخشی برای من بود، سختی این فیلم برای من در حجم بالای موسیقی مورد نیاز و آف‌های زیاد صدا در میان دیالوگ‌ها بود که کار من را سخت‌تر کرده بود، از آقای آبنار ممنونم که با صداگذاری و صدابرداری درست سبب شدند تا موسیقی این اثر دیده شود.

در بخش دیگر نشست مهبود جهان‌نوش  اظهار کرد: بعد از مدتی از فعالیت در تصویر و تئاتر ناامید شده بودم و با فراخوان این فیلم روبه‌رو شدم و پس از اتمام ساعت تست با ناامیدی خود را به محل تست رساندم و پس از اعلام نتایج و قبول شدن در این فراخوان بسیار خوشحال شدم.

پرویز آبنار نیز اظهار کرد: پس از خوانش فیلمنامه، متوجه فوق‌العاده بودن این فیلمنامه شدم و بسیار جذاب بود اما بقیه عوامل فیلم را نمی‌شناختم. پس از مکالمه با بابک کریمی‌طاری پیشنهاد حضور در این اثر را پذیرفتم. قسمت اول این فیلم برای من بسیار جذاب بود و با استقبال مخاطبان در اکران امروز خستگی من کاملا در رفت.

نازنین خزاعی، طراح لباس گفت: روز اولی که من به دفتر رفتم و فیلمنامه را خواندم، دیدم آقای کریمی همه دوره‌های زمانی فیلمنامه را روی شیشه نوشته بود. وقتی من فیلمنامه را خواندم ساختن این پروژه به نظرم پیچیده آمد. درنهایت بعد از جلساتی بسیار فیلم ساخته و لباس‌ها طراحی شدند.

بابک کریمی طاری، طراح صحنه فیلم نیز درباره طراحی آن توضیح داد: من با فیلمنامه‌ای مواجه شدم که حس کردم به‌عنوان طراح صحنه می‌توانم در آن به‌خوبی مانور بدهم. ضمن این که فکر کردم با تهیه‌کنندگی آقای احمدی فضای بازی برای ما ایجاد می‌شود و این اجازه به ما داده می‌شود که برای طراحی صحنه هزینه کنیم. از سوی دیگر محمود کریمی هم یکبار فیلم را در ذهنش ساخته بود و همه این ماجرا من را به همکاری در این فیلم مجاب کرد. تلاش کردیم از کلیشه‌های صحنه‌سازی در آن تاریخ خاص دور شویم و از سبک آرت دکو بهره بگیریم.

او ادامه داد: صفر تا صد پرورشگاه را خودمان ساختیم و بعد با تغییراتی در همان دکور خانه‌ها، مغازه، و…. را طراحی کردیم. در این اثر همه عوامل با دلگرمی کار کردند. حتی در پلان‌های خارجی نیز سعی می‌کردیم همه این مسائل را رعایت کنیم.

میلاد پرتوی، مدیر فیلم‌برداری بیان کرد: من آخرین نفری بودم که به این پروژه اضافه شدم و باید خودم را به دیگر بچه‌های گروه می‌رساندم. فرم دوربین در سینمای ما خیلی رایج نیست؛ اما من فکر می‌کردم باوجود ریسک تنها فرم خوب برای این فیلم، همین نوع از فیلم‌برداری است. خدا را شکر می‌کنم که نتیجه نهایی کار مطلوب بود.

سید علی احمدی در پایان گفت: خیلی به فروش فیلم امیدوار هستم. باید بگویم عزیزانی بانی شدند و برای کار سرمایه‌گذاری کردند تا بعد از اکران، درآمد حاصل از فروش فیلم به «بهشت امام رضا (ع)» اهدا شود.

علی ربیعی، دستیار اجتماعی رییس جمهور که مهمان ویژه این نشست بود در بخش پایانی اظهار کرد: من آمدم این فیلم‌ را ببینم‌ چون بخشی از زندگی کاری من با کودکان بهزیستی‌ درگیر بوده است و این فیلم فراتر از یک موضوع اجتماعی است.  

وی افزود: شهدای بهزیستی جزو شهدای بی‌چشم و انتظاری هستند که هیچ‌وقت کسی به دنبال آنها نبوده است و اینها هیچکس را نداشتند. خوشبختانه این فیلم طنازی خود را به گونه‌ای پیش برد که تلخی آن زیاد قالب نشد.