علیرضا بیرانوند رهبری قابل اعتماد با بازوبند کاپیتانی

به گزارش ایلنا، برای آگاهی از این ماجرا ابتدا باید اتفاقات پیش فصل و حرکتی که او انجام داد تا حواس‌ها را به خودش جمع کند و نشان دهد باشگاه پرسپولیس برای حفظ بهترین دروازه‌بان ایران باید دست بجنباند، کنار بگذارید.

بیرانوند در بازی‌های اخیر پرسپولیس و در شرایطی که امیری و عالیشاه مصدوم و دور از شرایط مسابقه بوده‌اند بازوبند را به دست بسته و هر هفته خصایل و ویژگی‌های مثبت بیشتری از کاپیتانی تیم بزرگ پرسپولیس را عیان می‌کند. بیرو نسبت به دیگر کاپیتان‌های پرسپولیس و حتی نفرات قبلی در این موقعیت مثل کمال کامیابی‌نیا فعال‌تر است و شاید اگر کاریزمای سیدجلال حسینی را داشت از او هم در این پوزیشن بالاتر قرار می‌گرفت.

بیرانوند مثل همه دروازه‌بان‌ها در تیم خود بازیکن متفاوتی است اما از این تفاوت برای کاپیتان بودن بیشترین بهره را برده است. فقط کافی است به دو بازی اخیر پرسپولیس و آنچه در ورزشگاه اتفاق افتاد دقت کنید تا ببینید او چطور رگ خواب هوادار جماعت را به دست آورده که در روز شکست و حذف تیم هم تشویقش می‌کنند.

شوخی، بذله‌گویی و طنازی‌های بیرانوند در تمام سال‌هایی که برای پرسپولیس و تیم ملی بازی کرده باعث شده بود تا همبازیان او نگاهی جدی به این بازیکن نداشته باشند اما بیرو در موقعیت کاپیتان پرسپولیس درس‌هایش را خوب یاد گرفته و اتفاقاً در این نقش جدی است و شخصیتی متمایز دارد. او حتی قبل از این، وقتی که کاپیتان پرسپولیس هم نبود نشانه‌هایی از علاقه‌اش برای لیدر بودن بین بازیکنان و در مواجهه با هواداران و رسانه‌ها را بروز داده بود اما حالا با آن بازوبند به آنچه در پی‌اش بود دست یافته است.

در مورد بیرانوند و خصوصیات اخلاقی‌اش که بعضاً با یک استوری و پست عجولانه در اینستاگرام به سرعت بروز پیدا می‌کند دو نظر متفاوت وجود دارد. برخی معتقدند او فوتبالیستی صاف و ساده است که هر چه در دل دارد را می‌گوید و سفره دلش را راحت پهن می‌کند اما برخی نیز معتقدند بازیکنی سیاستمدار است و تمام این رفتارها ناشی از سیاست اوست.

با این حال هرچه باشد به نظر می‌رسد او کاپیتانی شایسته برای پرسپولیس بوده و می‌تواند باشد. او در هفته‌های اخیر به لیدری مقبول بین بازیکنان پرسپولیس تبدیل شده و از وجوه ستارگی خود استفاده کرده تا بازیکنان جوان‌تر و جدیدتر را تحت تأثیر خود قرار دهد که ظاهراً موفق هم بوده است. چند نمونه‌اش در همین بازی اخیر با هوادار رؤیت شد. یکی آنجایی که سر علی نعمتی فریاد کشید و به او تشر زد که جایش را خالی نگذارد و بعد خیلی زود از دلش درآورد، نوبت دیگر دخالت در تعیین زننده ضربه ایستگاهی که باعث شد به خواسته او حسین کنعانی پشت توپ بایستد و سوم بعد از سوت پایان بازی که علی‌رغم مخالفت چند بازیکن پرسپولیس آنها را به سمت سکوهای بانوان هوادار برد تا کل تیم از آنها قدردانی کنند.

غیر از اینها او ضمن برخورداری از همان وجه سادگی یا سیاست پیشگی در مواجهه با هواداران خشمگین خیلی خوب توانست با کلام خود این فضا را مدیریت کند و ضمن حق دادن به آنها برای اعتراض‌شان، حرکت‌شان در مواجهه با تیم و یحیی گل‌محمدی را تقبیح کند. بیرو در تمام اتفاقات حاشیه‌ای بعد از بازی با الدحیل سعی داشت سکوها را کنترل کند چرا که ظاهراً تنها فرد مقبول سکوها او بود و می‌توانست در نقش یک میانجی وارد عمل شود که با حواس جمع کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داد.

دیگر ویژگی مثبت علیرضا بیرانوند در موقعیت کاپیتان پرسپولیس پاسخگویی و صحبت کردن او در شرایط بحرانی است. بیرو معمولاً حتی بعد از ناکامی‌ها و در دوران بحران پرسپولیس –‌که البته به ندرت اتفاق افتاده‌– تنها بازیکنی بوده که خبرنگاران حاضر در میکسدزون منتظر مصاحبه‌اش می‌مانند و همین می‌تواند وجه و اعتبار او را حتی بیرون از رختکن نزد اهالی رسانه بالا ببرد.

حالا تصور کنید بازیکنی که از نظر فنی بهترین است و می‌شود روی او اسم ستاره گذاشت در مواجهه با بازیکنان و فضای رختکن مقبولیت یافته و مثل یک لیدر می‌ماند، محبوب سکوهاست و قبل و بعد از هر بازی او را بیشتر از همه تشویق می‌کنند و البته توانسته رضایت و نظر مثبت اهالی رسانه را هم بگیرد، حالا در نقش کاپیتان وظیفه سنگینی هم به دوش می‌کشد اما در هفته‌های اخیر چیزهایی از خود بروز داده که نشان می‌دهد حتی اگر اهل شو کردن باشد، خیلی خوب کاپیتانی می‌کند و برای این مأموریت مهم بهترین گزینه است.