نشست خبری نمایش «گالیله» برگزار شد؛
اثری که برای مخاطب قرن ۲۱ روی صحنه می‌رود
نشست رسانه‌ای نمایش «گالیله» صبح امروز با حضور شهاب‌الدین حسین‌پور کارگردان و فرهاد آئیش و دیگر بازیگران نمایش در سالن مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری نمایش «گالیله» صبح امروز ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ در تئاترشهر برگزار شد. کارگردان این نمایش شهاب‌الدین حسین‌پور است و آزیتا موگویی تهیه‌کنندگی آن را به عهده داشته است.
علاوه بر شهاب‌الدین حسین‌پور، فرهاد آئیش، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی و شهروز دل‌افکار بازیگرانی بودند که درا ین رویداد خبری حضور داشتند.
به خودم قول دادم با نمایش «گالیله» به سمندریان ادای دین کنم
شهاب‌الدین حسین‌پور در ابتدای این نشست گفت: این نمایش برای من ماجرای ارادت قلبی است که به استاد حمید سمندریان دارم و همه چیز از همین نقطه شروع شد.
او افزود: در مراسم خاکسپاری استاد سمندریان به خودم قول دادم که این نمایش را به عنوان ادای دینی به او روی صحنه ببرم. طی چند سال گذشته خیلی تلاش کردیم که اجرا برویم، اما با کرونا برخورد کردیم.
او بیان کرد: در سال ۱۴۰۱ یک بار دیگر به دلیل شرایط بحرانی کشور کار به اجرا نرسید و چند ماه پیش بود که برای سومین بار تمرین‌های خود را شروع کردیم.
او با اشاره به اینکه نمایش «گالیله» از فردا روی صحنه می‌رود گفت: یاد استاد سمندریان را گرامی می‌دارم. این کار ادای دین من است و قابل قیاس با این موضوع نیست که اگر آقای سمندریان امروز بودند چگونه این متن را روی صحنه می‌بردند. آقای سمندریان درباره این نمایش توضیح داده بودند که درام روزی به کمدی ختم می‌شود و این جمله بسیار برای من تامل‌برانگیز بود. مخاطب امروز دیگر حوصله نمایش ۳_۴ساعته ندارد و این متن به لحاظ دراماتیک برای نسل امروز دل‌زدگی و شعارزدگی دارد. ما با گفت‌وگوهایی که با گروه داشتیم متن را به سمت دیگری بردیم و متن از تراژدی تلخ دور شده است؛ درواقع این کار نگاهی متفاوت به «گالیله» است اما هرگز بی‌احترامی به متن نویسنده نیست.
نمایش ما سیاسی نیست
حسین‌پور گفت: آقای یاراحمدی چندین ماه برای دراماتورژی این نمایش به من کمک کردند. آقای آئیش کارهای زیادی را برای حضور در این نمایش رد کردند و از این بابت از ایشان بسیار سپاسگزارم. در نهایت از خانم آزیتا موگویی تشکر می‌کنم زیرا حضور او و تلاش و روحیه جنگنده او خاطر ما را آسوده کرد. افتخاری برای من است که هنرپیشگان و طراحان درجه یکی همراه ما هستند.
حسین‌پور در بخش دیگری از صحبت‌هاییش گفت: ما از اول اسفند تا الان تقریبا روزی ۱۲ ساعت تمرین کردیم؛ برخلاف برخی دوستان تازه‌وارد تئاتر که احترامی برای مخاطب قائل نیستند و با تمرین کم روی صحنه می‌روند. علیرغم تمام تلاشی که برای کوتاه کردن زمان اجرا کردیم، اما در نهایت زمان نمایش ما ۱۳۰ دقیقه است و به همین دلیل، پس از مدت‌ها که چنین کاری انجام نشده است، تصمیم گرفته‌ایم که وسط نمایش یک استراحت کوتاه به مخاطب بدهیم.
این کارگردان در پایان بیان کرد: نمایش ما سیاسی نیست. من به شخصه چندین جلسه با شورای نظارت داشتم و در نهایت نمایشنامه را به سمتی بردیم که گروه‌های مختلف را راضی نگه دارد و در عین حال هیچگونه آسیبی به دغدغه ما و نمایشنامه نرسید.
من عاشق نمایش «گالیله» هستم
در ادامه فرهاد آییش گفت: شخصا در روند کار هیچ مشکلی با شورای نظارت نداشتم به این دلیل که متن «گالیله» از نظر دراماتوروژی، قصه و مفاهیم کاملا از قلب من نشات گرفته است. من عاشق این نمایش هستم با تمام ساختارهایش. درواقع می‌خواهم بگویم چیزی در نمایش اصلی نبوده که من دلم بخواهد آن را بگویم و این اجازه را نداشته باشم.
فرهاد آییش افزود: این نمایشی نیست که آقای سمندریان روی صحنه می‌بردند بلکه کاملا نمایش آقای حسین‌پور است. نمایشنامه برشت کاملا سوبژکتیو است و باید با مخاطب امروز در قرن بیست‌ویکم ارتباط برقرار کند. ما به مخاطب باج ندادیم اما این ساختار برای نسل امروز جواب می‌دهد.
آئیش بیان کرد: ما مجبور شدیم در این نمایش کمی جلوی ایدئولوژی برشت بایستیم. فکر می‌کنم که برشت در این نمایشنامه کمی با خشم یا حتی بی‌انصافی نسبت به گالیله برخورد کرده است. ازطرفی دو شخصیت اصلی زن در نمایشنامه اصلی بسیار نادیده گرفته شده‌اند.
صحبت‌های بازیگران درباره نمایش «گالیله»
صدف اسپهبدی نیز بیان کرد: اتفاق جالبی که در این کار رخ داده، رابطه‌ای است که در متن اصلی وجود ندارد. و اینکه بسیار کم به آن پرداخته شده . من نقش کاراکتری به نام خانم سارتی را بازی می‌کنم و به نوعی برای همه سورپرایز است.
نورا هاشمی هم به حاضران گفت: نقش ویرجینیا را من قبلا بازی کرده بودم. ولی دلیل قبول نقش تغییراتی است که در شخصیت فعلی داده شده است.
شهروز دل‌افکار دیگر بازیگر این نمایش نیز گفت: من با عشق این نمایش را بازی کردم و به خاطر عوامل آمدم تا این نمایش پس از سال‌ها اجرا برود. برای اولین‌بار اصلا به نقش فکر نکردم و دوست داشتم در کنار بزرگانی مانند آقای آئیش باشم و این نمایش را بالاخره روی صحنه ببریم.
شهاب‌الدین حسین‌پور در پایان درباره اینکه ترس از جنگ چقدر می‌تواند بر میزان مخاطبان این نمایش تاثیر بگذارد، گفت: بالاخره عوامل بحران‌زا باعث می‌شود اراده آدم‌ها سست شود اما ما در این چن سال گذشته بحران‌ها و تلخی‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم که فکر می‌کنم امروز مساله دیگری نمی‌تواند مانع مخاطبان تئاتری شود.
