امیدبخشی در سینمای ایران باید اصل باشد

سعید الهی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میرو»، که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر در بخش سودای سیمرغ حضور دارد، درباره اهمیت ساخت فیلم‌های حرفه‌ای در شهرها و استان‌های مختلف کشور به خبرنگار ایلنا گفت: با وجود بسیاری از محدودیت‌ها و مشکلاتی که همواره در دستگاه‌های اجرایی برای تولید یک محصول فرهنگی وجود دارد و در عین حال خلاء یا نقصان‌هایی در حوزه زیرساختی برای خلق یک اثر سینمایی ممکن است در برخی مناطق کشور باشد که هرچه از تهران به عنوان پایتخت کشور دورتر شویم، این دشواری‌ها شاید بیشتر خود را نشان دهند. این حقیقتی انکارناپذیر است که یک محصول بصری و بطور مشخص فیلم سینمایی یا یک مجموعه تلویزیونی یک فرصت طلایی برای بازنمایی انواع ظرفیت‌های آن منطقه در منظری بسیار گسترده در جامعه است. 

وی ادامه داد: چه بسا که در سینمای جهان هم خیلی از دولت‌ها حتی با وجود روایات و قصه‌هایی نه چندان مثبت، ولی راضی به حضور کمپانی‌های مطرح دنیا مانند هالیوود در سرزمین خود برای فیلمسازی هستند و آشنایی مخاطبان بین المللی با حتی عنوان یک شهر برایشان اولویت دارد. 

الهی در پاسخ به این پرسش که «میرو» تا چه حد توانسته است در استان سیستان و بلوچستان به مقوله مهم پرداختن به موضوع جنگ و دفاع مقدس از نگاه نوجوانان و از زاویه متفاوت بپردازد و موفق باشد، بیان کرد: فیلم سینمایی «میرو» که با حمایت بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد سینمایی فارابی مبتنی بر ضرورت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت تولید شده، تلاش کرده تا بسیاری از ظرفیت‌های بومی این استان و به ویژه قوم شریف بلوچ را به نمایش بگذارد. لذا در اولین اقدام برای بازی از هنرنمایی هنرمندان بومی استفاده کرده و در لایه‌های آشکار و پنهان فیلم بر اساس یک راهبرد از پیش تعیین شده، سعی کرده انواع ویژگی‌های فرهنگی منطقه از جمله جذابیت‌های اجتماعی و حتی گردشگری استان را در قالب پوشش، غذا، لهجه، اماکن دیدنی، رنگ و لعاب، ارتباطات انسانی، آیین ها، موسیقی و… را به تصویر بکشد. 

وی افزود: «میرو» به نظر بنده فارغ از قصه و تکنیک و خلاقیت‌های مربوط به کارگردانی، یک بسته فرهنگی راهبردی در سینمای ایران است که علاوه بر تحقق اهداف سرمایه‌گذاران خود، ادای دینی به قوم غیرتمند ولی همیشه مهجور بلوچ یکی از اقوام وطن پرست و حامی نظام جمهوری اسلامی است. گذشت بیش از سه دهه از دوران جنگ تحمیلی و زایش نسل‌های جدیدی که دوران دفاع مقدس را با آن ویژگی‌ها و مولفه‌های خاص خود که حتی در میان جنگ‌های بزرگ دنیا هم بی‌نظیر بوده، هر هنرمندی را بر آن می‌دارد تا نگاهی متفاوت و باورپذیر در اثرش را برای مخاطب نوجوان و نوپا انتخاب کند. 

این تهیه‌کننده در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: طبیعی‌ست که برقراری ارتباط با نسل جوان درباره حوادث تاریخی زبان و شیوه روایت خاص خود را می‌طلبد و «میرو» هم از این امر مستثنی نبوده و لذا در نگارش فیلمنامه سعی شد با وجود محوریت کلی قصه مبنی بر نقش آن دوران خاطره‌انگیز در تحول نوجوانان آن مقطع که می‌تواند در شرایط فعلی هم تا حدودی برای مخاطب ما الگوساز باشد، استفاده شود اما از اصل قصه گویی با فراز و نشیب‌ها و تعلیق‌ها و وجه دراماتیک غفلت نشده است. باور بنده بر این است که تلفیق قصه جذاب با روایات مربوط به مقاطع تاریخی یکی از راه‌حل‌های ارتقای سینمای راهبردی در کشور است که البته متناسب با توانمندی‌های گروه کارگردانی و تولید می‌تواند امتیاز بالا یا پایین کسب کند. 

الهی در پاسخ به این پرسش که با توجه به موفقیت‌ در جشنواره سینماحقیقت در نگاه برخی از افراد، توقع از شما و انتخاب‌تان بالا رفته است، پس دلیل شما برای حمایت و همراهی فیلم «میرو» چه بوده است، توضیح داد: ماهیت تولید در سینمای مستند و داستاتی با هم متفاوت است و اساساً حجم کار در این دو دسته سینمایی به لحاظ استفاده از عوامل و مدت زمان فیلمبرداری و شرایط ساخت نمی‌تواند موفقیت در یکی از این بخش‌ها را ضامن پیروزی در بخش دیگر کند. اما وجه اشتراک این دو بکارگیری سیاست‌های کلان در طراحی فکرهای اولیه و سپس شیوه‌های اجراست که جزو وظایف هر تهیه کننده است. من تلاش کردم در هر دو اثر و حتی فیلم‌های قبلی مستند و تلویزیونی خود به این دو اصل پایبند و وفادار باشم و ضمن تبعیت از راهبردهای فرهنگی و در راس آن امیدبخشی و بصیرت افزایی در ذهن بیننده، در چارچوب اجرا هم به منافع جمعی گروه فکر کنم تا فردی!