سهم جوان‌ها در بهترین های سال والیبال، صفر مطلق!
تیم منتخب سال والیبال در حالی اعلام شد که در بین بازیکنان خبری از جوان‌ها نیست و بازیکن های با تجربه ای مانند امیر غفور و محمد موسوی حضور دارند.
به گزارش ایلنا، لیگ برتر والیبال با تمام خوشی‌ها و ناخوشی‌هایی که داشت با قهرمانی تیم فولاد سیرجان به پایان رسید و طبق روال همیشگی بهترین‌های لیگ در پایان این مسابقات معرفی شدند.
تیمی که لقب رؤیایی را هم به خود اختصاص داد اما به نظر باید کمی بیشتر به این لیست فکر کرد و نگران آینده تیم ملی والیبال بود. اگر بنا باشد که خروجی لیگ برتر والیبال به تیم ملی برسد، از این تیم رؤیایی چند نفر می‌توانند به تیم ملی برسند؟
هفت بازیکن در تیم رؤیایی لیگ برتر قرار گرفتند که یک نفر لژیونر است و از والیبال پاکستان به تیم ملی رسیده است اما درباره شش نفر دیگر هم بحث زیاد است. از شش نفر باقی‌مانده در تیم رؤیایی جوان‌ترین عضو تیم 24 سال سن دارد که علی حاجی‌پور پدیده والیبال ایران است و مسن‌ترین هم علیرضا بهبودی است که با 47 سال سن بهترین پاسور لیگ برتر شد.
واقعاً سازندگی در والیبال ایران تا این اندازه از بین رفته که یک فردی در 47 سالگی باید به عنوان بهترین پاسور لیگ برتر انتخاب شود؟
از چهار نفر باقی‌مانده هم دو نفر 34 ساله هستند و یک نفر 38 ساله و نفر آخر هم با 27 سال سن وارد لیست شده است. محمد موسوی کاپیتان افتخارآفرین ایران که حالا مدتی است از تیم ملی خداحافظی کرده در 38 سالگی توانسته در تیم رؤیایی لیگ برتر بدرخشد و عنوان بهترین دفاع روی تور را به خودش اختصاص بدهد.
مسعود غلامی و محمد رضا موذن هم با 34 سال سن به ترتیب بهترین دفاع میانی و لیبرو لیگ را به خودشان اختصاص دادند. علیرضا اسفندیار هم با 27 سال سن به این تیم راه پیدا کرد.
تمام این نفرات برای درخشش در لیگ برتر زحمت کشیدند و این غیر قابل انکار است اما جوانان والیبال ایران کجا هستند؟ بنزین سبز والیبال کجا قرار است رونمایی شود؟ اگر نوجوانان و جوانان ایران در مسابقات ملی خودشان را نشان بدهند باید در همین لیگ برتر خودشان را شایسته حضور در تیم ملی نشان بدهند اما کجا هستند که دیده نمی‌شوند؟
یکی دیگر از چهره‌های درخشان لیگ که در فینال هم خوش درخشید، امیر غفور، بازیکن سابق تیم ملی بود که با 33 سال سن باز هم در بین بهترین‌ها قرار گرفت.
البته نقش باشگاه‌ها را هم در این امر نباید نادیده گرفت؛ همه چیز به قهرمانی ختم شده و کار سازندگی کاملاً در باشگاه‌های والیبال متوقف است و همه می‌خواهند یک جام به دست بیاورند و آن را بالای سر ببرند.
