تعویق ۵ ماهه حقوق کارگران خط ۶ متروی تهران/شهرداری به تعهدات خود در قبال پیمانکاران عمل نکرده است

حسن خلیل آبادی (عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درخصوص وضعیت مطالبات کارگران شاغل در خط در حال تکمیل ۶ متروی تهران گفت: در بازدیدی که طی روزهای گذشته از انتهای مترو خط ۶ از دولت‌آباد به حرم حضرت عبدالعظیم داشتم، کارگران اعلام کردند که چند ماه است حقوق خود را دریافت نکرده‌اند.

وی با بیان اینکه حقوق این کارگران به طور متناوب از سه تا ۵ ماه به تعویق افتاده است، تصریح کرد: اکثر کارگران به طور میانگین حداقل سه ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده‌اند و با پرس‌وجو مشخص شد به دلیل مشکلات مالی پیمانکار حقوق کارگران به تعویق افتاده است.

خلیل آبادی در ادامه تصریح کرد: پیمانکارانی که با شهرداری در حال کار هستند به دلیل تحریم‌ها و افزایش هزینه‌ها با بحران روبرو هستند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا شهرداری به صورت قانونی با پیمانکارانی که حقوق کارگران خود را پرداخت نمی‌کنند، برخوردی ندارد؟ گفت: اگر کارفرما نتوانتد به تعهدات خود عمل کند، شهرداری باید با آن برخورد کند، اما بخشی از این تعهد نیز شهرداری است که به تعهد خود در مقابل پیمانکار عمل نکرده است. اگر شهرداری به پیمانکار پول داده باشد و آنها حقوق کارگران را پرداخت نکرده باشند، با پیمانکاران برخورد می‌شود، اما وقتی شهرداری به وعده خود عمل نکرده و آنها طلبکار هستند، با کسی که باید برخورد قانونی انجام شود، شهرداری است.

عضو شورای شهر تهران افزود: پیمانکار خط ۶ متروی تهران از شهرداری طلبکار است و مدت زیادی است که در این خط مشغول به کار است، اما شهرداری بخش زیادی از مطالبات آنها را که حدودا بالای ۳۰ میلیارد تومان است، پرداخت نکرده و این بدهی به کارگران منتقل شده است.

خلیل آبادی گفت: یکی از راه‌های برون رفت از این مشکل این است که شهرداری بخشی از سهم فروش اوراق قرضه را به انتهای خط ۶ اختصاص دهد. معاونت حمل ونقل وترافیک موافق این امر است و باید نظر مثبت معاونت مالی و اقتصادی شهرداری را جلب کنیم.

وی با اشاره به اینکه شهرداری می‌تواند از بخشی از دارایی‌های خود منطقه برای حل مشکلات توسعه خط ۶ مترو استفاده کند، تصریح کرد: شهرداری باید بخشی از دارایی‌های منطقه را به پیمانکار واگذار کند و از امکانات غیرنقدی منطقه برای تامین مالی پیمانکاران شاغل در این خط استفاده کند که معاونت مالی و اقتصادی شهرداری تهران باید مجوز آن را صادر کند تا شهرداری منطقه با پیمانکار توافقنامه‌ای امضا کند و یکی از املاک موجود در منطقه را که ارزش ریالی مناسبی دارد نیز در اختیار پیمانکار قرار دهد تا هم هرچه سریعتر ایستگاه‌های انتهایی خط ۶ راه‌اندازی شوند و هم حقوق معوقه کارگران پرداخت شود.

این عضو شورای شهر تهران در این باره که وقتی شهرداری نمی‌تواند، طلب پیمانکاران را پرداخت کند، چرا قرارداد می‌بندد، اظهار داشت: اکنون در مساله مدیریت شهر دو رویکرد را می‌توان در پیش گرفت، یا شهر را بدهکار کنیم و پروژه‌ها را ادامه دهیم و یا به میزان درآمد قابل پیش‌بینی شهر را اداره کنیم. رویکرد مدیریت قبلی اجرای پروژه و طلبکار گذاشتن پیمانکاران بود و سود مناسب بانکی به طلب پیمانکار اضافه و هر سال مبلغی به آنها پرداخت می‌کرد و با سرمایه پیمانکار پروژه را اجرا می‌کرد.

خلیل آبادی ادامه داد: این کار از سال ۹۳ به بن‌بست رسید و شهرداری تهران دیگر نمی‌توانست این روش را ادامه دهد. اکنون طلب پیمانکاران از سال ۹۰ انباشته شده است.

وی افزود: اما مدیریت جدید شهری با پول پیمانکار پروژه را افتتاح نمی‌کند و متناسب با سرمایه دراختیار خود قرارداد می‌بندد. از طرفی ظرفیت این کار اشباع شده است و پیمانکار حاضر به اجرای این کار نیست. در نتیجه ظرفیت شهرداری برای همکاری با پیمانکاران به صفر رسیده است و اگر این مدل همکاری با پیمانکاران در ده سال گذشته جوابگو بود،‌ اما اکنون اینطور نیست.