رجستجوترین کلیدواژه‌ها در سال ۱۴۰۲ در «اسنپ‌پی» چه می‌گویند؟
سرمایه‌گذاری طلایی، اما قسطی!
در نوامبر ۲۰۲۳ میلادی (آبان ۱۴۰۲) بانک جهانی در گزارشی از گسترش فقر در سرزمین ما آمارهایی ارائه کرد.
براساس این گزارش، ۱۰ میلیون ایرانی در فقر مطلق و ۴۰ میلیون ایرانی در معرض فقر مطلق هستند. جمعِ این دو، معادل بیش از ۵۰ درصد جمعیت کنونی ایران است. در چنین وضعیتی، به تبع قدرت خرید افراد کاهش یافته و محدوده هر شکلی از فعالیت‌های اقتصادی پیرامون نیازهای ضروری و اولیه‌ی زندگی می‌گردد و طبیعتا، تولیدکننده نیز زمین بازی تولیدکننده نیز محدود می‌شود. با این وجود، کسب‌وکارهایی که بر اعتبار می‌چرخند، کوشیده‌اند تا با ارائه‌ی سرویس‌های اعتباری راهی برای خروج از این تنگنا باز کنند. کسب‌وکارهایی که خروجی‌شان توانسته توازن از دست‌رفته را تا اندازه‌ای احیا کند.
نیاز به بقای قدرت خرید، ظهور کسب‌وکارهای اعتبارمحور مانند «اسنپ‌پی» را منطقی ساخت تا امکان خریدن و فروختن برای خریدار و فروشنده همچنان فراهم بماند. حالا اگرچه کالاها در مقایسه با پنج یا ده سال پیش رشد قیمت چشم‌گیری داشته‌اند، اما با ورود این دست کسب‌وکارها به بازارهای مالی همچنان می‌توان روی رفع نیاز، تأمین میل به خرید و حتی سرمایه‌گذاری حساب کرد.
خریدهایی با هدف‌های متنوع
نگاهی گذرا به الگوی رفتاری خریداران در خرید اقساطی آگاهی‌های تأمل‌برانگیزی برایمان دارد.
گزارش سالانۀ اسنپ‌پی در گزارش سال گروه اسنپ (۱۴۰۲) گواهی می‌دهد که خریدارانِ استفاده‌کننده از خدماتِ «پرداخت اقساطی» به ۵ گروه کالا تمایل بیشتری نشان داده‌اند. این گروه‌کالاها بر اساس فراوانی خرید به این ترتیب‌اند: «ساعت»، «طلا»، «کفش»، «ساعت هوشمند» و «گوشی موبایل».
ساعت؛ عنصرِ عروسی
ساعت، کفش و گوشی موبایل را اگر در گروهِ بزرگترِ «نیازهای جایگزین‌ناپذیر» امروزی قرار بدهیم، می‌توان گفت خریداران ترجیح می‌دهند به‌جای زمین‌گیرشدن پشتِ دیوار قیمت‌های سر به فلک کشیده، از راهکار پرداخت قسطی برای رفع نیازهای ضروری‌شان بهره ببرند ولی کیفیت زندگی گذشته‌شان را قربانی نکنند.
ساعت اگرچه به‌ظاهر نوعی اکسسوری تلقی می‌شود، ولی در الگوی رفتاری ایرانی و سنت‌های رایج، یکی از کالاهای اساسی در فهرست خریدِ خانواده‌های نوپاست و پای ثابت خرید عروسی‌هاست. علاوه بر این، بسیاری از افراد ساعت را هدیه‌ای درخور می‌دانند که می‌توان به مناسبت‌های مختلف برای زن و مرد تهیه کرد.
طلا؛ سرمایه‌گذاری در روزگارِ رکود
غریزۀ انسانی به بقا متمایل است و «ترسِ منجر به تدبیر» زاییدۀ غریزۀ بقاست. هرچه وضعیت اقتصادی نشانه‌های ناپایداری و نامطمئنی بیشتری بروز بدهد، جامعه تمایل بیشتری به تدبیر برای گذر از پرتگاه پیدا می‌کند.
حفظ سرمایه با ترفندِ خرید کالاهای گرانبها، از دیرباز در جامعۀ پرماجرای ایرانی رایج بوده است. حالا هم، خرید طلا یکی از روش‌های محکم‌کاریِ بقای خانواده‌هاست. اگرچه بهای طلا در بازار ایران در طی یک دهه رشدی ۲۰ برابری داشته، ولی مردم ترجیح می‌دهند شیوۀ «طلا برای روز مبادا» را همچنان ادامه بدهند. خرید اقساطی یکی از بازوهای کمکی در این ترفندِ ایرانی‌ست.
به‌نظر می‌رسد خریدارانی که از خدمات خرید اقساطی اسنپ‌پی بهره می‌برند، در عینِ خرید، با خرید طلای اقساطی نوعی رفتارِ سرمایه‌گذاری پیش گرفته‌اند و در عمل خریدشان سرمایه‌گذاری‌ست. رد این میل به سرمایه‌گذاری از طریق خرید اعتباری اقساطی را به وضوح در محتواهایی که کاربران در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند هم قابل ملاحظه است.
کفِ هرم مزلو، کفش!
کفش از قلب دوم ما مراقبت می‌کند و در پایین‌ترین بخش از هرم مزلو جا دارد و جزو نیازهای اولیۀ انسانی تلقی می‌شود. از این گذشته، می‌توان تنوع در کفش را نشانه‌ای از میلِ خریداران به رعایت استایل و خوش‌پوشی در نظر گرفت، نشانه‌ای که می‌گوید مردم همچنان تمایل دارند علی‌رغم فشارهای اقتصادی، از خوش‌پوشی و آراستگی پا پس نکشند. وجه دیگر جستجوی کفش در اسنپ‌پی، بیانگر آن است که استفاده از شیوه‌های نوین پرداخت اعتباری، محدود به خرید کالاهای دیجیتال یا گرانقیمت نیست و کاربران از این امکان در زندگی روزمره‌ی خود هم استفاده می‌کنند.
ساعت هوشمند
یک دهه قبل، ساعت‌های هوشمند بیشتر نوعی کالای اعیانی به حساب می‌آمدند و بیشتر بابِ طبعِ مشتاقان فناوری و هوادارانِ گجت‌های پوشیدنی بودند. ولی امروز با گسترش کاربردهای ساعت‌های هوشمند، افراد می‌خواهند از قابلیت‌های این نوع ابزار در حوزۀ سلامت، تندرستی، ورزشی و سبک زندگی بهره‌مند باشند. آن‌ها می‌خواهند در زندگی بی‌تحرک مدرن بدانند چند قدم راه رفته‌اند، چقدر ورزش کرده‌اند، آب بدن‌شان در چه وضعیتی‌ست و خواب‌شان چه کیفیت و کمیتی داشته.
ساعت‌های هوشمند اگرچه هنوز کارکردِ اکسسوری جذاب فناورانه دارند، ولی گروهِ علاقه‌مند به به‌روزی و سالم‌زیستن به مشتاقان این ابزار افزوده شده‌اند و دیگر نمی‌توان ساعت هوشمند را صرفاً کالایی لوکس دانست، بلکه حالا کالایی در خدمتِ بقاست.
گوشی موبایل
میل به حضور در جامعه و هویت‌داشتن، میلی طبیعی‌ست. انسان از زیستن با جامعه و در جامعه هویت می‌گیرد. هیچکس طردشدگی مطلق را نه می‌پسندد و نه تاب می‌آورد. گوشی موبایل شاید تا دو دهه قبل صرفاً یک دارایی برتر بود، ولی امروز نداشتن گوشی همراه و در دسترس نبودن آغازی بر به حاشیه رفتن است.
اگرچه گوشی‌های کم‌قیمت و میانه‌قیمت رفته‌رفته وارد بازار شدند، ولی گرانی‌ها حتی به کم‌قیمت‌ها هم رحم نکرد.
امروز بسیاری از روش‌های کسب درآمد هم به گوشی موبایل وابستگی دارد. مردم ترجیح می‌دهند به جای پذیرش شکست، باقی باشند و ابزار کسب درآمد و ارتباط‌شان را با ترفندی دیگر تهیه کنند. و چه ترفندی کارامدتر از خرید اقساطی و به‌صورت اعتباری؟
