داور دهمین جشنواره سراسری تئاتر مهر کاشان:
جشنواره بایستی محل تبادل افکار، گفتگوی فرهنگ ها و اقلیمهای گوناگون باشد
جشنواره بایستی محل تبادل افکار، آوردگاه ایدههای نو و گفتگوی فرهنگها و اقلیمهای گوناگون باشد.
داور دهمین جشنواره سراسری تئاتر مهر کاشان گفت: جشنواره بایستی محل تبادل افکار، آوردگاه ایدههای نو و گفتگوی فرهنگها و اقلیمهای گوناگون باشد.
در حالیکه جشنواره سراسری تئاتر مهر کاشان، هفتمین روز خود را سپری میکند به سراغ استاد مسلم قاسمی، داور دهمین جشنواره سراسری تئاتر مهر کاشان آمدیم آنچه میخوانید ماحصل این گفتگو با خبرنگار ایلنا در کاشان است: من نمیدانم چرا واژه جشنواره نیز مانند بسیاری از واژههایی که قداست خودشان را از دست دادهاند، دچار نوعی بیهویتی و سردرگمی شده است، در حالیکه فی نفسه جشنوارها و یا به تعبیری فستیوالها موقعیت یا فضاهای مناسبی هستند که تعدادی نمایش با ویژگیهای خاص به ارائه خلایتها و تواناییهای خود چه از نظر تکنیک و چه محتوا میپردازند، بازار مکارهای هستد که در این بازار مورد توجه کارشناسان و متخصصان و دبیران مختلف جشنوارههای دیگر قرار میگیرند و نهایت از این تریبون و منبر میتوانند حرف و پیام خود را ابلاغ و جایگاه خود را اعتبار بخشند.
مسئله جایزه و تقدیر نامه و… در درجات بعدی قرار گرفتهاند و برای یک گروه اندیشمند، هدفمند و پویا مورد اول از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود.
روح جشنواره مهمتر از جسم آن است و مسلما جشنوارههایی پا بر جا و هدفمند خواهند بود که دارای اهدافی تعریف شده و مشخص و مانا باشند بگونهای که با تغییرات مدیریتی و… راه خود را ادامه دهند و چه آرمانیتر که برخوردار از مدیران و دبیرانی پابرجا و ثابت باشند.
متاسفانه این آرزو در پایتخت تا بهحال آرزویی دست نیافتنی بوده و تابع سلیقه و هوس دبیران و مدیران فصلی و نوبتی شده است و این تغییرات نابجا، و… باعثصدمات و لطماتی بسیار مادی و معنوی به پیکره هنر و فرهنگ جامعه و این واژه شده است.
اما این مهم میتواند در شهرها و شهرستانها بهدلیل بافت همگرایی و همشهریگری و احساس رقابت و برابری با تهران از انسجام بیشتری برخوردار باشد.
باشناختی که من از کاشان دارم و پتانسیل خوب و فعال و جوانان باشعور و تحصیلکرده و سیستم اداری جمع و جورتر و مدیران فهیم، امید است، بتوانند از این فرصت برای جهت دارکردن و هدفمندتر کزدن این جشنواره چندین ساله بهترین بهره را ببرند و با تعریف و توضیح اهدافی قابل دسترس و نه شعاری فضای شهر را هر ساله با نشاط و طراوت این هنر پویا به میعادگاهی زیبا، صمیمانه و رو به جلو و موثر تبدیل کنند.
بازیگر و نویسنده مجرب، ضمن تاکید به تجربه فعالیتهای هنری خود در زمینه نمایشهای کودک و خیابانی افزود: با مطالعات و تجربیاتی که سال هاست در حیطه این دو مقوله دارم، به دلیل تخصصی بودن و ویژگی هر یک، ورود و حضور به این حوزه نیاز به آموزش، و پژوهش بسیاری دارند.
لازمه ورود به نوشتن و اجرای نمایش کودک بدون شناخت دنیای فاتتزی و کار با کودک ثمرهای مطلوب بجای نخواهد گذاشت، تئاتر خیابانی نیز دارای ویژگیهای است که در تئاتر صحنهای نیست، گذشته از نوع بازی و تسلط بر تمامی اعضای بدن و بیان و کاربرد صحیح هر کدام در مواجه با رهگذری که شکار شما میشود.
هوشیاری در طرح موضوع و توانایی پاسخگویی به مخاطب و بهره جستن از هر نوع پاسخ در حهت هدف اصلی و مهمتر از همه، تسلط بر موضوع و شناخت کامل هم بازی و همکاری دقیق با بازیگران دیگر در طرح مورد نظر و شناخت توان یکیدگر و… که همه این موارد احتیاج به ممارست در کار گروهی دارد.
قاسمی، اجرای برخی نمایشهای خیابانی که نوعی هیجان کاذب برای تماشاچی ایجاد میکند را یاد آور شد و گفت: بایستی از هرگونه معرکه گیری و حرکاتی که فضا را آلوده میکند دوری کرد و تلف کردن وقت مردم جفا بر آنها است.
این نویسنده و کارگردان مجرب، به دو مقوله بالا تعصب خاصی دارد زیرا تماشاگران آنها هردو به نوعی شکار نوبسنده و کارگردان و بازیگر میشوند، کودک که توسط مربی و اولیا بدون انتخاب خود به دیدن نمایش میرود و دیگری که به آن اشاره شد به نوعی شکار گروه بازیگر میشود.
در کارگاههایی که فبلا برگزار کردهام و انشالله در آینده قول برگزاری آن را دادهام، یک امتحان ورودی خواهد داشت و آن مطالعه دقیق کتبی است که خواندن آنها گام اولیه شرکت در این کارگاه هاست، ما بطور جدی در نوشتن، انتخاب متن و تکنیک در جهت خلق صحنههای بدیع و زیبا به دلیل تنبلی و یا ندانستن روش تحقیق در کمبود و فقر فاحشی به سر میبریم.
قاسمی، نخستین گام در جهت نوشتن و اجرای یک اثر را شناخت مناسب سوژه دانست که اکثر کارگردانان از آن گله دارند، اما به اعتقاد وی، بهقدری نمایشنامه و سوژه در اطراف ماست و ما را محاصره کرده که ما توان دیدن آنها را نداریم که انشالله در ارائه مقالهای که در این جشنواره دارم به شرح آن میپردازم و چگونگی کاربرد از آنها را توضیح خواهم داد.
وی، به نقش نمایش در تعلیم و تربیت اشاره کرد و تاکید کرد: سال هاست، دغدغه اصلی من تفهیم و تبیین این مهم به مسؤلان و برنامه ریزان آموزش و پرورش و نهادهای تربیتی است.
سالهاست کشورهای خرد محور و آینده نگر از عنصر مشاهده و نمایش در تعلیم و تربیت کودکان بهره میگیرند و اهداف استراتژیک خود را با استفاده از این ابزار در کودکان خود نهادینه میسازند.
دوران ۴ الی ۸ سالگی دوران طلایی برای یادیگری و ثبت علائم ماندگار در ذهن و روح کودکان است، دنیای فانتزی کودکان همواره با تقلید، نمایش و دیگری شدن بروز میکند، و اکثر گرهها، مشکلات و آرزوها و رویاهای کودک را میتوان با آگاهی از تکنیکهای نمایش خلاق شناخت و عکس العمل مناسب را در حل و ارائه راهکارهای مناسب بکار برد.
وی در پایان میگوید: ایجاد دورههای سه ماهه نمایش خلاق برای معلمان و مربیان تربیتی یکی از مهمترین برنامههای است که دانستن آن برای این طیف از ضروریات است.