همسر ابوالقاسم سرحدیزاده:
مرحوم سرحدیزاده در زندگی چهره کریه زندان و صورت زیبای مردم را تجربه کرد/ همسرم عروجی عارفانه و عاشقانه داشت
همسر ابوالقاسم سرحدی زاده گفت: «کاش یک نفر از مسئولان بپرسد که به کجا میروید. ابوالقاسم این حفاظت و حراست را از خود به گونهای انجام داد که تمام مظاهر دنیا را با جلوهگریشان پس زد. متاسفانه عدهای به دلیل ترجیح دادن مقام خود نتوانستند صدای عدالتخواهی او را منعکس کنند.»
به گزارش خبرنگار ایلنا، همسر ابوالقاسم سرحدیزاده در مراسم یادبود چهلمین روز از درگذشت «ابوالقاسم سرحدیزاده» که شب گذشته (سهشنبه/۴ شهریور) در محل مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی برگزار شد، گفت: «آقای سرحدیزاده در طول دوران زندگیاش، چهره کریه زندان و چهره زیبای مردم را تجربه کردند.»
وی افزود: «کسانی که با آقای سرحدیزاده نشست و برخاست داشتهاند، سلوک ایشان را میشناسند. آقای موسوی بجنوردی از عرفان انقلابی مرحوم سرحدیزاده سخن گفتند و من از عرفان شبانگاهی ایشان سخن میگویم که در روزهای خانهنشینی بسیار ملموس بود.»
همسر ابوالقاسم سرحدیزاده افزود: «آقای سرحدیزاده شب را به نیایش میگذراندند و شبها، تنها ۲ ساعت خواب داشتند. ۴۰ روز است که چراغ اُنس با قرآن و نماز شبانه مرحوم سرحدیزاده خاموش شده است. ایشان در آن سلوک به مقامی رسیدند که تا انتهای عمر از آن حفاظت کردند.»
وی افزود: «آقای سرحدیزاده در طول دوران زندگیاش، چهره کریه زندان و چهره زیبای مردم را تجربه کردند اما امروز میبینیم که عدهای پولهایی میبرند که مردم به طنز میگویند حتی نمیتوانیم صفرهایش را بشماریم.»
همسر ابوالقاسم سرحدیزاده افزود: «آقای سرحدیزاده فقر را تا چشیدن خامه صبحانه هم تجربه کردند؛ اما در همین حال به این فکر میکردند که کارگر مهاجر شاغل در ساختمان در حال تکمیل اطراف خانه، چیزی برای خوردن دارد.»
وی افزود: «یک نفر از اطرافیان آقای سرحدیزاده تعریف میکرد که شخصی یک کیسه طلا آورد و از ایشان خواست کاری را برایش انجام دهد اما او را رد کردند. این حفاظت و حراست بود که ایشان را به این سلوک رساند و موجب شد که عروجی عارفانه و عاشقانه داشته باشند؛ عروجی که مالامال از عشق و محبت بود.»
همسر ابوالقاسم سرحدیزاده افزود: «کاش یک نفر از مسئولان بپرسد که به کجا میروید. ابوالقاسم این حفاظت و حراست را از خود به گونهای انجام داد که تمام مظاهر دنیا را با جلوهگریشان پس زد. متاسفانه عدهای به دلیل ترجیح دادن مقام خود نتوانستند صدای عدالتخواهی او را منعکس کنند.»
وی در پایان گفت: «مرحوم سرحدیزاده خصایل خود را در میان فرزندانش به ودیعه گذاشت. آنها هم مانند پدرشان چشم به دنیا ندارند. امیدوارم که خداوند لیاقت خدمتگذاری به آنها را به من عطا کند.»