ایلنا گزارش میدهد؛
کشاورزان خواهان تنفس در بازپرداخت وامها و اعطای تسهیلات جدید هستند/ آیا تعداد محصولات خرید تضمینی افزایش مییابد؟
دهها هزار کشاورز به اشکال مختلف از شیوع کرونا در ایران خسارت دیدهاند. آنها انتظار دارند در زمره شاغلانی قرار گیرند که بناست دولت از آنها برای عبور از بحران حمایت کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، تصویر گلهایی که پرپر و له میشوند، چراکه در روزهای شیوع کرونا مشتری ندارند، شاید به اندازه زنده به گور کردن جوجههای یکروزه تاثر برانگیز نباشد، اما به هر حال در کنار تصاویر مختلفی که این روزها در شبکههای اجتماعی همرسانی میشوند، این تصاویر هم جزء تصاویر تلخ طبقهبندی شدهاند. اگر کمی عمیقتر به ماجرا نگاه کنیم، تلخی آن بیشتر هم میشود، چراکه گلهایی که صاحبانشان به دست خود نابودشان میکنند، نوک کوه یخ بحرانی را نشان میدهد که این روزهای کشاورزان با آن دست و پنجه نرم میکنند. مثل شاغلان بخشهای مختلف، کشاورزان نیز از شیوع کرونا به انحای مختلف زیان دیدهاند. در این بین گلخانهداران، چه کسانی که گلهای تزئینی پرورش میدهند و چه آنهایی که کاشت گلخانهای خیار، گوجه، بادمجان و ... دارند، بیش از سایر کشاورزان متحمل خسارت شدهاند. آنها اکنون با وامهایی که سررسیدشان رسیده و با کارگرانی که حقوقشان را میخواهند مواجه هستند؛ این در حالی است که خودشان با مشکل معیشتی روبهرو هستند.
کشاورزان چقدر زیان دیدهاند و چه انتظاری دارند؟
در یکی دو ماه اخیر که شیوع کرونا کسبوکارها را دچار مشکل کردهاند، جسته و گریخته فعالان صنفی این بخش خواستار ارزیابی و جبران خسارت بخش کشاورزی شدند.
چهاردهم اسفند سال گذشته قاسم سالاری (رئیس نظام صنفی کشاورزی کرمان) در گفتگو با ایلنا عنوان کرد: الان مباحثی درباره کمک به کسبوکارهای مختلف زیان دیده از شیوع کرونا مطرح است. کشاورزان نیز به نوبه خود از این اتفاق ضرر کردهاند و باید در مورد بازپرداخت وامها و مواردی از این قبیل معافیتهایی برای آنها در نظر گرفت.
یک ماه و نیم بعد از آن یعنی در ۲۸ فروردین امسال هم محمدجواد خاکزاد رستمی (رئیس نظام صنفی کشاورزی مازندران) گفت: دادن تسهیلات ارزان قیمت و امهال وامها ازجمله حمایتهایی است که میتوان صورت داد.
به نظر میرسد حمایتهایی نظیر تنفس در بازپرداخت وامهای کشاورزی و برخی معافیتهای ذکر شده نظیر معافیت بیمهای راهکارهای مناسبی باشند. این حمایتها در کوتاه مدت امکانپذیرند
انتظارات کشاورزان در بحبوحه کرونا هفتم اردیبهشت امسال در نامه رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور به رئیس جمهور دستهبندی شده و مورد تاکید قرار گرفته است.
محمدشفیع ملکزاده در این نامه با اشاره به اینکه شیوع کرونا ۱۵۰ هزار شغل کشاورزی را به خطر انداخته، خواستار تنفس شش ماه در بازپرداخت وامها، قبوض آب، برق گاز و تلفن و حق بیمهها شده است.
او همچنین درخواست تخصیص اعتبار برای جبران خسارات کشاورزی با سود تک رقمی و بازپرداخت چند ساله، تخصیص کمکهای بلاعوض، فروش اعتباری گاز و گازوئیل مورد نیاز واحدهای کشاورزی و حذف موانع صادراتی محصولات کشاورزی و تامین بستههای حمایتی شامل افزایش سقف اعتبارات فنی و آموزش را داده است.
کشاورزان و نوسانات قیمتی
از ابتدای اسفند سال گذشته یعنی زمانی که اعلام شد کرونا در ایران شیوع یافته است تاکنون، محصولات مختلف بارها دستخوش نوسانات قیمتی شدهاند. نوسانات قیمتی فقط ویژه مواد و اقلام بهداشتی نبوده، بلکه قیمت اقلام غذایی ازجمله میوهجات بارها بالا و پایین شده است. وقتی قیمت یک محصول کشاورزی بالا میرود شاید به نظر خیلیها سود حاصل از آن نصیب کشاورزان میشود، اما واقعیت این است که دلالان از این نوسانات سود میکنند و ضرر آن به این شکل که بعد گرانی لجامگسیخته، برای تنظیم بازار عرضه زیاد میشود، متوجه کشاورزان میشود. در واقع وقتی محصولی مثل خیار یا گوجه فرنگی گران میشود تلاشهایی برای تنظیم بازار صورت میگیرد. از طرف دیگر تقاضا نیز خود به خود کاهش مییابد. نتیجه، ارزانی یک دفعهای است، آنقدر که کشاورزان مجبور میشوند زیر قیمت محصولاتشان را به فروش برسانند تا مجبور به امحای آنها نشوند.
اکبر باقری (رئیس نظام صنفی کشاورزی قزوین) در گفتگو با ایلنا میگوید: شیوع کرونا باعث کاهش مشتری برای برخی از محصولات کشاورزی ازجمله گلهای زینتی و صیفیجات شده و به این ترتیب کشاورزان زیادی متضرر شدهاند.
حمایتهای کوتاهمدت و بلندمدت از کشاورزان
انتظارات کشاورزان برای گذر از بحران کرونا در نامه رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور فهرست شده است. رئیس نظام صنفی کشاورزی قزوین در این باره میگوید: بنا بر این شد که روسای نظام صنفی کشاورزی در استانهای مختلف برآورد کنند کدام دسته از کشاورزان و به چه میزان خسارت دیدهاند تا متعاقب نامه رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی آن را به اطلاع وزارت جهاد کشاورزی برسانیم.
او ادامه میدهد: مشاهدات ما نشان میدهد که به دلیل پایین آمدن خرید برخی از محصولات کشاورزی، کشاورزانی خسارتهای زیادی را متحمل شدهاند. با این همه اطلاعات دقیق بعد از ارزیابی کامل به دست میآید.
باقری در جواب این سوال که آیا روسای نظام صنفی کشاورزی استانها هم درباره راهکارهای جبران خسارت کشاورزان با رئیس نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی هم نظر هستند یا موارد دیگری را هم پیشنهاد میکنند، میگوید: به نظر میرسد حمایتهایی نظیر تنفس در بازپرداخت وامهای کشاورزی و برخی معافیتهای ذکر شده نظیر معافیت بیمهای راهکارهای مناسبی باشند. این حمایتها در کوتاهمدت امکانپذیرند.
او درباره حمایتهای بلندمدت مثل افزایش تعداد محصولاتی که خرید تضمینی میشوند، عنوان میکند: در حال حاضر چند محصول محدود مثل گندم، جو و ذرت خرید تضمینی دارند. برای اینکه یک محصول در زمره محصولاتی قرار گیرد که خرید تضمینی میشوند لازم است مراحلی طی شود. باید مجلس قوانینی را تصویب و به دولت ابلاغ کند و سازمان برنامه و بودجه برای آن بودجهای در نظر بگیرد. به نظر نمیرسد در کوتاه مدت این کار درباره محصولات جدید شدنی باشد و تا زمانی که این مراحل طی شود، فصل برداشت محصولات کشاورزان تمام شده است.
در این بین گلخانهداران، چه کسانی که گلهای تزئینی پرورش میدهند و چه آنهایی که کاشت گلخانهای خیار، گوجه، بادمجان و ... دارند، بیش از سایر کشاورزان متحمل خسارت شدهاند. آنها اکنون با وامهایی که سررسیدشان رسیده و با کارگرانی که حقوقشان را میخواهند مواجه هستند؛ این درحالیست که خودشان با مشکل معیشتی روبهرو هستند
رئیس نظام صنفی کشاورزی قزوین با اشاره به زنده به گور کردن جوجههای یکروزه که در روزهای اخیر بسیار خبرساز شده، میگوید: دلیل چنین اتفاقی کاهش تقاضا بوده است؛ واقعیتی که درباره محصولات کشاورزی هم رخ داده. خوشبختانه تاکنون در حوزه کشاورزی شاهد امحای محصول نبودهایم، اما کشاورزان برای سر پا ایستادن و تولید کردن، نیازمند حمایتهای ویژه هستند.
جایگاه کشاورزی حفظ شود
در یکی دو سال اخیر و با تشدید تحریمها علیه ایران بیش از پیش بر لزوم تولید داخلی به ویژه در مورد اقلام غذایی و استراتژیک تاکید شده است. کشاورزان اکنون رسالتی بیش از آنچه قبلا به دوش داشتهاند برعهده دارند و بحران کرونا که خود مزید بر علت شده تا واردات و صادرات به مخاطره بیفتد، باز هم این نقش را پررنگتر میکند. با وجود این، خبری از حمایت ویژه از کشاورزان نیست. انتظار کشاورزان این است که باتوجه به حساسیت فعالیت آنها توجه بیشتری به آنها بشود. حمایتهای کوتاهمدت برای سر پا نگه داشتن واحدهای کشاورزی ضروری است، همانطور که باید به حمایتهای بلندمدت عمق و شتاب بیشتری بخشیده شود.