بیانیه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت روز جهانی معلم:
معلمان جوان در نگرانی از تعدیل به سر میبرند/ نسبت به بیثباتسازیِ شغل معلمی معترضیم
یک تشکل عالی معلمان در آستانه روز جهانی معلمان به بیثباتسازی شغل معلمی و سیاستهای خصوصیسازی آموزش اعتراض کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یونسکو، شاخهی آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل به خاطر اهمیت نقش معلم در ساختار جامعه، ۵ اکتبر مصادف با ۱۳ مهر را روزجهانی معلم نامیده است. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در بیانیهای به مناسبت روز جهانی معلم، از سیاستهای فعلی آموزشی انتقاد کرد.
در این بیانیه آمده است: برای آن دسته از افراد و مسئولانی که از نامگذاری امسال به نام "معلمان جوان" درک درستی ندارند یا از کنار آن به سادگی میگذرند یادآور میشویم اگر امروز بنا بر گفته وزیر آموزش و پرورش با کمبود ۱۰۸ هزار معلم روبرو هستیم به خاطر سیاستگذاریهای اشتباه در آموزش و پرورش و بیتوجهی به امنیت شغلی و معیشتی معلمان است.
در ادامه این بیانیه به وضعیتِ «معلمان جوان» پرداخته شده است: از سویی وضعیت معلمان جوانی که از طریق ماده ۲۸ و آزمون استخدامی به کسوت معلمی درآمدهاند بهتر از فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان نیست. بخاطر صرفهجویی اقتصادی، این معلمان چنان که لازم و شایسته است دورههای مهارتآموزی را طی نکردهاند و چون استخدامشان رسمی نیست دارای امنیت شغلی و فکری نبوده و همواره خود را در معرض اخراج و تعدیل، احساس میکنند. دسته بعدی معلمان جوان با گسترش طرح غیرقانونی خرید خدمات آموزشی، از بین جوانان تحصیلکرده و جویای کار وارد این حرفهی حساس شدهاند. در این طرح که معلم و دانش آموز و مدرسه چون کالایی به بخش خصوصی واگذار میگردد، هدف گم شده و پیمانکار برای صرفه و سود بیشتر معلمان جوان را با کمترین دستمزد و گاها بیهیچ بیمه و تعهدی، استثمار میکند. اینگونه معلم با چنین طرحی کدام هدف آموزش و پرورش را مهیا میکند!؟
در ادامه «خصوصیسازی آموزش» مورد انتقاد قرار گرفته است: براساس ردیف ۴ تبصره ۱۹ و ردیفهای ۱ و ۳ بند «ب» تبصرۀ ۲۱ لایحۀ بودجۀ سال ۱۳۹۸، دولت مصوب کرده سالانه ۱۰ درصد دانشآموزان را از طریق طرح خرید خدمات آموزشی بگیرد و تا پایان سال ۱۳۹۹، حداقل ۵۰ درصد نیروی انسانی موردنیاز خود را از طریق معلمان خرید خدمتی تأمین کند. اگر چه این تبصرهها از سوی کمیسیون آموزش مجلس حذف شدهاند اما طی روزهای گذشته شاهد سپردن مدارس بزرگ حتی در تهران به پیمانکار بخش خصوصی تحت عنوان "مدارس حمایتی" بودیم که نشان از عزم جدی دولت برای بیثباتسازی شغل معلمی و تاراج آموزش اساسی دارد.