کانون صنفی معلمان در بیانیهای مطرح کرد؛
چرخ زندگی "معلمان آزاد" با دستمزدهای مصوب وزارت کار نمیچرخد
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در بیانیهای به ناکافی بودن دستمزدهای معلمان آزاد انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در بیانیهای به ناکافی بودن دستمزدهای معلمان آزاد و شرایط معیشتی آنها انتقاد کرد.
در این بیانیه میخوانیم: همه میدانند میانگین دریافتی معلمان در میان حقوق بگیران دولتی جزو پایینترین دریافتیهاست و همه ساله تعداد قابل توجهی از آنان هم به دلیل کمبود نیرو به ویژه در مقطع متوسطه و به خصوص در تهران، برای رفع این کمبود نیرو و کسریهای حقوق ناچیز خود به ناچار ساعاتی را به صورت حقالتدریس، مشغول به کار میشوند. بازهم همه میدانند که تعداد قابل توجهی از اینان معلمان بازنشستهای هستند که شرایط دریافتیشان حتی از شاغلان نیز بدتر است و در سالهایی که لازم است به استراحت و تفریح بپردازند، به اجبار شرایط سخت معیشتی و البته نیاز آموزش وپرورش به صورت حقالتدریس به کار میپردازند.
در این بیانیه به شرایط شغلی «معلمان آزاد» اشاره شده است: معلمان آزاد در شرایطی بسیار نامطلوب از نظر حقوق و بیمه در مدارس غیرانتفاعی و... به کار مشغولند. البته با کمترین میزان امنیت شغلی و پایینترین میزان دستمزد. شرایط اسفبار این مجموعه که بسیاری از افرادی که تحت پوشش تأمین اجتماعی هستند نیز در کنار آنان قرار میگیرند، پیامد سیاست ارزانسازی نیروی کار است که دستکم در سه دهه گذشته توسط دولتهای مختلف دنبال شده است.
در ادامه آمده است: موضوع از این قرار است که جمع کثیری از مزدبگیران تامین اجتماعی، معلمان شاغل در بخش خصوصی هستند؛ از جمله معلمان آزاد (شاغل در غیرانتفاعیها)، معلمان آموزشگاهها و معلمان موسسههای آموزشی آزاد. این معلمان با توجه به ساعاتی که در مدرسه یا آموزشگاه حضور دارند و نیز قراردادی که موسسه با آنها میبندد، حتی میزانی کمتر از حداقل حقوق مصوب را دریافت میکنند. بسیاری از این معلمان تنها درآمد زندگیشان از همین راه است و بسیاری از آنها در وضعیت معیشتی نامطلوبی به سر میبرند. در این شرایط، اعضای شورای عالی کار در واپسین روزهای سال 97 تصمیم گرفتند حداقل حقوق کارگران و مزدبگیران تامین اجتماعی را از یک میلیون و صد و چهارده هزار تومان در سال 97 به یک میلیون و پانصد و شانزده هزار تومان در سال 98 افزایش دهند. این در حالی است که میانگین نرخ تورم در سال 97 بیش از 40 درصد و در برخی اقلام مانند خوراکیها و مسکن نسبت به سال قبل از آن بیش از 60 درصد بوده است و پیشبینیهای انجام شده توسط اقتصاددانان و دانشگاهیان در خصوص نرخ افزایش تورم درسال 98، با توجه به شرایط نابسامان اقتصادی کشور، رقمهای بالاتری را نشان میدهد. در این شرایط این میزان اندک افزایش حقوق مصوب شده، نه تنها چرخ زندگی کارگران و مزدبگیران تامین اجتماعی (ازجمله معلمان آزاد) را نمی چرخاند بلکه خود عاملی است که بسیاری از کارفرماها همین حداقل را مبنا قرار داده و از افزایش حقوق با توجه به نرخ تورم، خودداری کنند.