در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
آیا بازهم مزد واقعی کارگران کاهش مییابد؟ / ما فقط تامین اجتماعی، اتحادیه تعاونیهای مصرف و قانون کار را داریم اما برخی میخواهند اینها را نابود کنند
مازیار گیلانینژاد با انتقاد از سیاستهای کلان اقتصادی گفت: اگر تصمیمگیریها در عرصه کلان تغییر نکند، بازهم شاهد افول سطح معیشتی کارگران خواهیم بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در آخرین ساعات سال ۹۷، پایه حداقل دستمزد کارگران با ۳۶.۵ درصد افزایش به ۱ میلیون و ۵۱۶ هزار تومان رسید؛ سوال اساسی این است که آیا این افزایش، میتواند دغدغههای معیشتی کارگران را در سالی که تازه آغاز شده، تا حدودی مرتفع نماید؟
مازیار گیلانینژاد (فعال کارگری) در پاسخ به این سوال میگوید: تورم رشد یابنده سطح دستمزد واقعی کارگران را به شدت کاهش داده است. بهتر است نگاهی به لیست قیمت اقلام ضروری خانوار بیاندازیم؛ قیمت هر کیلو مرغ به حدود ۱۸ هزار تومان و هر کیلو گوشت گوسفندی به حدود ۱۲۰ هزار تومان رسیده و یک کیلو پنیر ۱۹ هزار تومان و قیمت یک کیلو پیاز بیش از ۱۰ هزار تومان است؛ در نتیجه گرانیها، این اقلام از سفره بسیاری از خانوادههای کارگری حذف شدهاند.
بازهم مزد واقعی کارگران کاهش مییابد
وی ادامه میدهد: کمیته مزد شورای عالی کار که در سالهای اخیر، خود هزینه سبد معیشت کارگران را محاسبه میکند، اسفند سال گذشته هزینه سبد معیشت خانوار کارگری را ۳ میلیون و ۷۵۹ هزار تومان تعیین کرد. پیشبینیها برای سال آینده باز هم افزایش بیشتر قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز کارگران و کاهش بیشتر مزد واقعی کارگران است. هم اکنون گوشت نسبت به مدت مشابه در سال گذشته ۶۰ درصد گران شده و با این دستمزد تنها حدود ۱۰ کیلو گوشت میتوان خرید.
گیلانینژاد تاکید میکند: با این دستمزد بیتردید کارگر از بهداشت و درمان و کیفیت غذایش خواهد کاست و مجبور است برای تامین زندگیاش دست به اضافهکاری بزند یا از بیمه درمانیاش صرفنظر کند. اینها همه نشانههایی از افول سطح زیستی کارگران است.
دستور فروش مجموعه شستا، نگرانکننده است
او ادامه میدهد: نمونههای بسیاری از تلاش برای دستاندازی به اموال کارگران در دست داریم. دستور برای فروش مجموعه شستا، یعنی فروش اموال کارگران به سرمایهداران و این اولین قدم در این راستاست. اینها دستورات صندوق بینالمللی پول و از مضرات اجرای نئولیبرالیسم در تمامی دنیاست. صندوق فولاد، فرهنگیان، تامین اجتماعی و آینده ساز همگی در صف ورشکستگی قرار دارند.
او در ادامه بازهم به موضوع «دستمزد» بازمیگردد: دستمزد کارگر فقط بخش ریالی آن نیست که مورد هجوم واقع گشته است بلکه ایمنی، کیفیت بیمه درمانی دفترچه تامین اجتماعی، کفش کار، رستوران، شیر و بسیاری موارد دیگر را میخواهند حذف کنند. با این شیوه هر روز از کیفیت دستمزدمان کاسته میشود.
آموزش رایگان، درمان رایگان و مسکن رایگان، جزیی از دستمزد ماست
گیلانینژاد ادامه میدهد: در همین شرایط موسسات به اصطلاح خیریهای هم هستند که عقیده دارند یک خانواده کارگری میتواند با ۵۰۰ هزار تومان زندگی کند. خب نظر ایشان این است که کارگر فقط باید نان خشک داشته باشد و زن و فرزندش هم باید کار کنند، فرزند کارگر که نباید درس بخواند؛ مریض هم که شد؛ مهم نیست چراکه به سادگی دیگری جای او را خواهد گرفت!
او تاکید میکند: ما معتقدیم آموزش رایگان، درمان رایگان و مسکن رایگان، جزیی از دستمزد ماست که در قانون اساسی آمده است. «ایمنی» بخش مهم دستمزد ماست که به آن اهمیت داده نمیشود و به همین خاطر حوادث شغلی هر ساله افزایش مییابد. خب اینها را ما جزیی از سبد معیشت میدانیم ولی برای برخی از دولتیها و کارفرمایان، این موارد برای کارگران، زیادی و «لوکس» است!
به امید بُن نمیتوان زندگی کرد!
او دلبستن به یارانه و سبد کالا را نادرست میداند و میگوید: کارگر در ازای کارش باید دستمزد عادلانه بگیرد؛ نمیتوان به امید یارانه و بُن زندگی کرد؛ یارانه از ابتدا تا امروز مبلغش فرقی نکرده است، بن کالا هم که قرار بود تا آخر سال ۳ بار به کارگران داده شود فقط یکبار داده شده است پس دل بستن به این موارد، کاری عاقلانه نیست. حق مسکن شده ۱۰۰ هزار تومان، ما میگوییم شما دستمزدی که حق ماست را بدهید ما احتیاجی به این ۱۰۰ هزار تومان که هزینه اسبابکشی هم نمیشود، نداریم.
این فعال کارگری در پایان به «داشتههایی» اشاره میکند که به زعم او در معرض خطر قرار گرفتهاند: ما سازمان تامین اجتماعی داریم که در منطقه بینظیر است. اتحادیه تعاونیهای مصرف را داریم که امکان یک سیستم توزیع عادلانه ضد سرمایهداری را فراهم میکنند که متاسفانه نابودشان کردهاند. قانون کاری داریم که اگر اجرا شود خیلی از مصائب از جمله عدم امنیت شغلی، دستمزد حقیرانه و سرمایهسالاری از بین میرود؛ منتها هرگز همتی برای بهرهگیری و احیای این فرصتها وجود نداشته است.