وطن خواه مطرح کرد؛
آیین‌نامه‌های اجرایی شوراهای اسلامی کار نیازمند اصلاح است
یک فعال کارگری گفت: تا وقتی که ایرادات قانون شوراهای اسلامی کار را نتوانیم رفع کنیم، کارگران نمی‌توانند مطالبات خود را در قالب تشکل‌های واقعی مطرح کنند.
عبدالله وطن‌خواه (فعال کارگری) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به اینکه در حال حاضر اصلاحیه‌ای از سوی فراکسیون کارگری و دبیر شوراهای اسلامی کار تهران برای اصلاح قانون شوراها به مجلس برده شده که نشان می‌دهد عدم تطابق قانون با مقاوله‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌های سازمان جهانی کار مشکل‌زا شده است، اظهار داشت: سازمان جهانی کار آیین‌نامه‌های اجرایی شورای اسلامی کار را به عنوان آیین‌نامه تشکل کارگری نمی‌پذیرد. چون در درون این شوراها نمایندگان کارفرمایی هم مجاز به حضور و تصمیم‌گیری هستند. انجمن‌های صنفی و مجمع نمایندگان کارگری ذکر شده در قانون نیز چنین وضعیتی دارند. سازمان جهانی کار این ایراد را وارد دانسته است.
وی افزود: شورای اسلامی کار یکی از سه شکل تشکل مجاز برای کارگران در ایران است. ایران عضو هیئت مدیره سازمان جهانی کار است و مقاوله‌نامه‌های (ILO) بر تشکل‌یابی کارگران تاکید دارد که در مقاوله نامه ۸۷ مصوب ۱۹۴۸ مقامات دولتی از هر گونه مداخله‌ای که ممکن است سازماندهی تشکل توسط کارگران را محدود کند، منع شده‌اند.
این فعال کارگری خاطرنشان کرد: در عین حال ممنوعیت حق انحلال یا توقیف سازمانهای کارگری و کارفرمایی از طرق اداری، حق تشکیل اتحادیه (فدراسیون و کنفدراسیون) و حق الحاق آنها به سازمانهای بین‌المللی کارگران و کارفرمایان از دیگر حقوق اولیه پیش‌بینی شده در این سند هستند.
وطن خواه با اشاره به اینکه تعدادی از بندهای قانون شوراهای اسلامی کار مخالف حقوقی است که سازمان جهانی کار به کارگران داده است و از این رو کارگران قدرت تشکل‌یابی مستقل و آزاد ندارند، تصریح کرد: البته نه فقط شوراهای اسلامی کار بلکه انجمن‌های صنفی و مجمع نمایندگان کارگری نیز همین ایرادات را دارند.
این فعال کارگری تصریح کرد: آیین‌نامه‌های اجرایی و انتخاباتی تشکل‌های صنفی کارگری توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشته می‌شود که از سال ۶۴ تاکنون این آیین‌نامه‌ها هیچ اصلاحی نداشته است. این مساله نیز قدرت انتخاب را از کارگران برای نوشتن قوانین و آیین‌نامه‌های مربوط به تشکل‌های خودشان را می‌گیرد.
وطن خواه در پایان خاطرنشان کرد: تا وقتی که این ایرادات را نتوانیم رفع کنیم، کارگران نمی‌توانند مطالبات خود را در قالب تشکل‌های واقعی خودشان مطرح کنند حال آنکه کارگران حق دارند تشکل‌های مورد نظر خودشان را داشته باشند.
