گزارش خبری
گزارش حادثه منجر به مرگ ۴ کارگر در نیروگاه شیروان اعلام شد
در این حادثه شرکت توسعه یک و دو مپنا، شرکت ناظر پروژه (مشانیر)، شرکت پل و دژ (پیمانکار پروژه) و کارفرمای پروژه یعنی سازمان توسعه برق ایران با نسبتهای متفاوت مقصر شناخته شدند.
پس از گذشت نزدیک به چهل روز از حادثهٔ نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان که به کشته شدن 4 نفر و مجروح شدن یک کارگر منجر شد، سرانجام علت حادثه بصورت رسمی مشخص شد.
رییس اداره بازرسی کار خراسان شمالی با اعلام این خبر که در حادثهٔ نیروگاه شیروان هر پنج شرکت دست اندرکار پروژه مقصر شناخته شدند، گفت: در این حادثه شرکت توسعه یک و دو مپنا، شرکت ناظر پروژه (مشانیر)، شرکت پل و دژ (پیمانکار پروژه) و کارفرمای پروژه یعنی سازمان توسعه برق ایران با نسبتهای متفاوت مقصر شناخته شدند.
علیرضا خاکشور اضافه کرد: پس از بررسیهای انجام شده در آزمایشگاه بر روی قطعهای که دلیل اصلی ریزش قالبها بوده متوجه شدیم علت اصلی حادثه شکسته شدن قطعهٔ مصرفی «بولت» در بتنهای قالب ریزی بوده که در اثر فشارهای جانبی که به تدریج به بتن وارد میشود دچار شکستگی شده و منجر به ریزش قالبها میشود که در نتیجهٔ آن سقوط اتفاق میافتد.
گفته می شود برای اینکه قالب بتواند مقاومت کافی در برابر فشار جانبی بتن را داشته باشد در قالب بندی دیوارهای دو طرفه از قطعه ای به نام «بولت» استفاده میشود.
به گفتهی این مقام دولتی، قالبهای جهنده که برای پروژه استفاده شدهاند بسیار قالبهای محکمی هستند و با مشاهداتی که انجام شد مشخص شد این حادثه در رینگ ۱۵ و در قالب ۱۰ اتفاق افتاده که بولت دفنی که با چهار پیچ در داخل بتن قرار میگیرد، زمانی که عمل لیفت و بالارفتن ارتفاع انجام شده به دلیل فشارهایی که به پیچها وارد شده دچار شکستگی شده و در نتیجه چون کل وزن قالب روی این دو بولت بوده به قالب فشار وارده شده و قالب ریزش کرده است.
رییس اداره بازرسی کار در خصوص روند تامین قطعات این قالبها گفت: شرکت مپنا کلیه وسایل و تجهیزات جانبی به جز تجهیزاتی که مربوط به ترمز دستگاه و بولتهای دفنی بوده را از شرکت سازنده خارجی خریداری کرده و در اختیار پیمانکار خودش قرار داده اما به نظر می رسد قطعاتی که به آن اشاره شد در داخل کشور تامین شده و ساخت داخل بوده و استحکام لازم را نداشته است.
به گفته ی خاکشور،بولتهای دفنی قطعات مصرفی هستند که داخل دیواره قرار میگیرند بنابراین باید از لحاظ ساخت از کیفیت مطلوبی برخوردار باشند تا مشکلی از لحاظ استحکام نداشته باشند.
رییس اداره بازرسی کار خراسان شمالی میگوید، با درنظر گرفتن جمیع جهات و اینکه قطعه مورد نظر میبایست استحکام لازم را از نظر ایمنی دارا باشد اما متاسفانه این قطعه از یک شرکت داخلی تامین شده که متاسفانه از کیفیت خوبی برخوردار نبوده است.
در همین رابطه مدیر روابط کار خراسان شمالی پیرامون دلایل به وجود آمدن این حادثه گفت: متاسفانه دست اندرکاران پروژه ریسک خطرناکی در قبال تامین قطعات مصرفی پروژه انجام دادهاند ومشخصا تامین قطعات مصرفی که رغوبیت لازم را نداشته عامل شکستگی قطعه و وقوع حادثه بوده است.
قربان نباتیان افزود:قالبهای مورد استفاده در این پروژه از شرکتهای خارجی تهیه شد و قرار بوده که باقی تجهیزات مثل بولتها و موارد دیگر هم از طریق همان شرکت خارجی تامین شود اما به هردلیل این کار انجام نشده وشرکت مپنا هم بخشی از این قطعات (بولتها) را از تولید کنندهٔ داخلی خریداری کرده و در اختیار پیمانکار قرار داده که متاسفانه این قطعات کارایی لازم را برای کار در ارتفاع بالاتر نداشته است.
نباتیان در پاسخ به این پرسش که آیا بازرسیها به طور مرتب از این قطعات صورت گرفته بود یا خیر، گفت: پروژههای مربوط به شرکت مپنا معمولا از بازرسی ونظارت خوبی برخوردار است اما به نظر میرسد در این مورد همانطور که اشاره شد استفاده از قطعه مصرفی نامرغوب دلیل به وجود آمدن حادثه بوده است که مسولین پروژه به آن توجهی نکرده اند.
وی ادامه داد: در حال حاضر جرائمی که متوجه مقصرین حادثه است و طبق قانون به عدم رعایت مسائل ایمنی در حین کار مربوط است به دادگستری ابلاغ شده و محل برجهای خنک کنندهٔ نیروگاه هم از زمان وقوع حادثه تاکنون تعطیل است و هنوز اجازهٔ شروع به کار دریافت نکرده است.
گفتنی است در حادثهٔ سقوط کارگران در حین کار بر روی یکی از برجهای خنک کننده در نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان که در روز پنجشنبه بیستم فروردین ماه سال ۹۴ اتفاق افتاد، ۴کارگر کشته و یک نفر مصدوم شدند.
از میان چهار کارگر کشته شده در حادثه کار دو تن از نیروهای جوان پروژه و به ترتیب ۲۱ و ۲۲ ساله بودند و دو نفر دیگر که از نیروهای ماهر و غیربومی نیروگاه بودند به ترتیب ۴۹ و ۵۲ ساله بود.
مسولین اداره کار خراسان شمالی پیش از این هم گفته بودند، وجود اشکالاتی در سیستم نگه دارنده سکوهای قالب ریزی میتواند یکی از علل وقوع این حادثه باشد
شرکت توسعهٔ برق ایران این پروژه را به شرکت مپنا و گروه مشانیر واگذار کرده بود که آنها هم با شرکت پیمانکاری «پل و دژ» برای تجهیز این پروژه همکاری میکردند.