هشدار سازمان جهانی کار به کامبوج، لائوس و ویتنام به دلیل فقر ازکارافتادگان و معلولان
طبق گزارش سازمان جهانی کار، در حوزه گسترش حمایت دولت از سلامت و تامین اجتماعی، افراد دارای معلولیت و ازکارافتادگان در لائوس، ویتنام و کامبوج از پوشش کافی برخوردار نیستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از پایگاه ILO، سازمان جهانی کار در اطلاعیهای هشدارآمیز از کامبوج، لائوس و ویتنام خواست تا حقوق معلولان و ازکارافتادگان را رعایت و ارزش مستمری آنها را حفظ کند.
طبق گزارش سازمان جهانی کار، علیرغم پیشرفتهای حاصل شده در گسترش حمایت دولت از سلامت و تامین اجتماعی، افراد دارای معلولیت و ازکارافتادگان شغلی در این سه کشور همسایه در جنوب شرقی آسیا همچنان از پوشش کافی برخوردار نیستند.
بر اساس گزارش جدید سازمان جهانی کار (ILO)، اصلاحات هدفمند برای رفع شکافها در پوشش تامین اجتماعی و دسترسی افراد دارای معلولیت در کامبوج، جمهوری دموکراتیک خلق لائوس و ویتنام ضروری است و وضعیت این سه کشور در این حوزه اضطراری است.
گزارشی تحت عنوان «تقویت پوشش اجتماعی: ارتقای حمایت از سلامت و مستمری افراد دارای معلولیت در کامبوج، لائوس و ویتنام» تجزیه و تحلیل دقیقی از وضعیت این سه کشور ارائه کرده که توسط مرکز پژوهشهای سازمان جهانی کار تهیه شده است. این گزارش همچنین توصیههای عملی برای تقویت شمول و پوشش بیمهای و همینطور بهبود دسترسی به مراقبتهای بهداشتی-درمان یبرای افراد ازکارافتاده در منطقه ارائه میکند.
گزارش تاکید دارد که در گذشته برخی کشورها مانند کامبوج در عمل به سیاستهای ریاضتی و دست راستی، مقولاتی مانند بیمه ازکارافتادگی کارگران را نداشتهاند!
این نشان میدهد که علیرغم پیشرفت قابلتوجه کشورهای این منطقه برای گسترش پوشش طرحهای حمایت از سلامت اجتماعی، تلاشهای بیشتری لازم است تا اطمینان حاصل شود که افراد دارای معلولیت و ازکارافتادگان به شیوهای عادلانه از این پیشرفتها بهرهمند میشوند.
افراد دارای معلول و ازکارافتاده نیازها و هزینههای درمان بالاتری برخوردار هستند که اغلب منجر به افزایش ضعف جسمانی، فقر بیشتر و سوءتغذیه خود و اعضای خانواده ایشان میشود. در حالی که هر سه کشور در این مطالعه تعهدات قانونی به حقوق مراقبتهای بهداشتی برای افراد دارای معلولیت دادهاند، این مقررات عمدتاً در قوانین حاکم بر سیستمهای حمایت از سلامت اجتماعی وجود ندارد.
پوشش جمعیت بهعنوان یک عامل تعیین کننده دسترسی برای افراد دارای معلولیت ظاهر میشود. ویتنام و لائوس به لطف چارچوبهای قانونی جامع، بیش از ۹۰ درصد پوشش را از جمله در میان افراد دارای معلولیت به دست آوردهاند. اما کامبوج به دلیل سیاستهای ریاضتی و پولیسازی با شکافهای گستردهتری مواجه است. کمتر از نیمی از جمعیت معلول و از کارافتاده کامبوج از تامین اجتماعی برخوردار هستند که این در نوع خود یک فاجعه محسوب میشود. این درحالی است که خدمات درمانی در کامبوج از گرانترین خدمات شرق آسیا محسوب میشود.
البته این گزارش ILO خواستار اصلاحات جامعی است. توصیههای گزارش شامل گسترش پوشش همگانی جمعیت، حذف آزمونهای معیشت برای افراد دارای معلولیت، و ادغام نیازهای خاص معلولیت در بستههای مزایا است. این گزارش بر اهمیت سیاستگذاری فراگیر، تقویت سیستمهای شناسایی معلولان و از کارافتادگان و سرمایهگذاری در خدمات توانبخشی تاکید میکند. تقویت چارچوبهای بیمهای و درمانی طولانیمدت و پرداختن به موانع سیستمی مانند کیفیت خدمات و دسترسی نیز به عنوان اولویتها شناسایی شدهاند.