توقف تولید کارخانجات داروسازی بنگلادش با اعتصاب کارگران

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از روزنامه انگلیسی دیلی استار، جمعی از کارگران شرکت‌های داروسازی بنگلادش در اعتراض به‌ عدم تحقق مطالبات حقوقی و قراردادی خود، اعتصاب کرده و تولید دارو را در این کشور متوقف کردند. 

کارگران مدعی هستند که پس از کارگران غیررسمی حوزه پوشاک که بزرگترین صنعت این کشور است، بدترین وضعیت را نسبت به کارگران جامعه دارند. 

مطالبات کارگران کارخانه‌های داروسازی شامل موضوع افزایش حقوق، تنظیمات قرارداد شغلی و حق مرخصی دو روزه در ماه است. 

حمید عبدالمقتدر، رئیس انجمن صنایع داروسازی بنگلادش، گفت: ناآرامی کارگران تقریباً در تمام کارخانه‌های بزرگ داروسازی به طور ناگهانی مایه نگرانی است. این نشانه خوبی برای صنعت داروسازی نیست.

شرکت‌های داروسازی از کارگران خواسته‌اند تا اعتراض خود را متوقف کنند زیرا در حال حاضر امکان برآورده کردن مطالبات آن‌ها وجود ندارد. 

 رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت داروسازی اینسپتا، گفته است: کارگران حال و حوصله شنیدن حرف ما کارفرمایان و مدیران را ندارند. می‌خواهند ما را وادار کنند که خواسته خود را برآورده کنیم.

وی افزود که در نتیجه این اعتراضات، تولید در کارخانه‌های بزرگ منطقه قاضی‌پور بنگلادش متوقف شده است.

محب الزمان، مدیرعامل شرکت دارویی ای. سی. آی نیز گفت: کارگران فقط ۲۴ ساعت به ما فرصت دادند تا خواسته‌های آنها را برآورده کنیم.

کارگران قراردادی در تلاش برای دائمی کردن قرارداد مشاغل خود این جنبش را رهبری می‌کنند، در حالی که کارگران دائمی بیشتر خواهان افزایش حقوق هستند. این امر باعث شده یکی از کارخانه‌ها برای ایجاد تفرقه صرفا حقوق نیروهای دائمی را افزایش دهد. اما این شرکت باید خواسته‌های ۵۵۰ کارگر قراردادی خود را برآورده می‌کرد. 

حدود ۱۰ هزار کارگر در سراسر بنگلادش در این اعتصاب سراسری در صنایع داروسازی مشارکت دارند که اکثریت کارگران این صنعت را تشکیل می‌دهند. این کارگران خواهان افزایش ۳۰ درصدی حقوق مطابق با تورم این کشور هستند. 

رازکومان راتان، دبیرکل حزب جبهه سوسیالیست بنگلادش، در واکنش به انفعال دولت در قبال این اعتصابات گفت: جنبش کارگران در بخش داروسازی را برای بیش از یک هفته گویای واقعیاتی است که باید به آن تسلیم شد. کارگران در این بخش فکر می‌کردند که خواسته‌ها همیشه می‌تواند از طریق حرکت اعتراضی محقق خواهد شد. اما کارگران باید بدانند واقعیت این گونه نیست. باید کارفرمایان را پای میز مذاکره کشاند.

وی تاکید کرد: انتظار پاسخگویی یک شبه به مطالباتی که تنها چند روز است مطرح شده، انتظار نادرستی است و باید کار را با صبر و تامل پیش برد.