حسن صادقی به مناسبت روز خبرنگار در خانه کارگر:
متناسب سازی حقوق مستمری تامین اجتماعی حق مسلم بازنشستگان است / قلم خبرنگارانی که از جامعه کارگری می‌نویسند را می‌بوسیم
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: امروز هم هرکسی که وزیر کار باشد باید بداند تشکیلات کارگری و اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تا آخر پشتیبان مطالبات کارگران و بازنشستگان است و از مطالباتی مثل اجرای قانون کار و متناسب‌سازی عدول نمی‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم بزرگداشت روز خبرنگار عصر امروز در دفتر مرکزی خانه کارگر برگزار شد.
در این گردهمایی حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) با قدردانی از خبرنگارانی که صدای کارگران و بازنشستگان و مظلومیت آنان هستند، گفت: شغل خبرنگاری از مشاغلی سخت است که وقتی در خدمت محرومان قرار گیرد، ارزشی بسیار می‌یابد.
وی افزود: نگاه بازنشستگان این است که چیزی به نام متناسب‌سازی وجود دارد که باید به بازنشستگان و مستمری بگیران و بازماندگان هم تعلق بگیرد. اما جزییاتی از آن شنیده می‌شود که خلاف انتظار آنان را نشان می‌دهد.
معاون دبیرکل خانه کارگر تاکید کرد: مجموعه حداقل بگیران کشوری و لشگری ۳۰ هزار نفر است. اگر نفری یک میلیون تومان به آنان افزوده شود، نهایتا ۳۰ میلیارد تومان باشد. اما در تامین اجتماعی بیش از ۱ میلیون نفر حداقل بگیر با ۳۰ سال سابقه داریم و حدود این رقم هم زیر حداقل بگیر هستند. اما وقتی می‌گوییم همان ۱ میلیون را به حداقل بگیر تامین اجتماعی بدهید، می‌گویند تامین اجتماعی سازمان بیمه‌ای است و سازمان حمایتی و امدادی نیست!
وی تاکید کرد: کسانی هستند که هفت برابر حداقل در صندوق کشوری و لشگری می‌گیرند و متناسب‌سازی به آنان هم تعلق می‌گیرد، اما آیا امروز مبلغ متناسب‌سازی عادلانه به همه داده می‌شود؟ ما در خانواده دولت کسی را نداریم که در هنگام اجرای عدالت، نگاهی هم به بازنشستگان تأمین اجتماعی داشته باشد. چرا سقف بگیران حق دارند و کف بگیران حقی ندارند؟
صادقی به مصوبه‌ای در دولت سیزدهم اشاره داشت و گفت: بسیار جالب است در دولت آقای رئیسی یک قانون مضحک به مجلس ارسال شد و خنده‌دارتر این که مجلس هم آن را تصویب کرد تا از قبل از افزایش یک درصدی مالیات بر ارزش افزوده از ۹ به ۱۰ درصد، هزینه همسان‌سازی بازنشستگان صندوق‌های کشوری و لشکری تأمین شود؛ ولی بازنشستگان تامین اجتماعی از آن سهمی نبرند. در صورتی که اگر بخواهیم واقعیت را ببینیم، ۵۰ تا ۶۰ درصد جامعه را خانوارهای کارگری و بازنشستگان تأمین اجتماعی تشکیل می‌دهند و مالیات دهنده واقعی این افراد هستند. پس چطور از یک درصد بودجه برای متناسب‌سازی حقوق آن‌ها دیده نشده است!
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: ما نباید صورت مساله را پنهان کنیم و بگوییم استقراض نکردیم و بدهکار نشدیم و حقوق را به موقع دادیم. علم اقتصاد می‌گوید که املاک را نفروش ولو اینکه مجبور شدی که قرض و وام بگیری! اما آقای مدیرعامل تامین اجتماعی به جای استقراض سهام شرکت‌های خوب ما را واگذار کرده که پالایشگاه خلیج فارس و پتروشیمی شازند دو مورد شاخص آن است که امروز بانک رفاه حاضر نیست دیگر با ارزش روز، آن سهام که ارزشش چند برابر شده را به سازمان تامین اجتماعی باز گرداند. لذا عقل سلیم می‌گوید که اموال فروخته نشود و قرض گرفته شود. زیرا استقراض در اقتصاد تورمی بهتر از فروش اموال و دارایی است.
وی در ادامه به موضوع درمان بازنشستگان اشاره کرد و گفت: سازمان تأمین اجتماعی حیاط خلوت سیاسی دولت سیزدهم شده بود. چون بزرگترین هلدینگ خاورمیانه که همان هلدینگ شستا است و نیز بزرگترین هلدینگ دارویی خاورمیانه (TPCO) در اختیار تأمین اجتماعی قرار دارد. لذا اکنون که ناقوس کمبود دارو در ۶ ماهه دوم امسال به صدا در آمده است با احیای TPCO یقیناً می‌توانیم از بحران کمبود دارو جلوگیری کنیم.
صادقی گفت: چه آقای پزشکیان در پست ریاست جمهوری باشد که از ایشان حمایت کردیم و چه اینکه هر فردی در پست وزارت کار باشد، باز هم ما به مطالبه‌گری ادامه می‌دهیم. ما بخاطر همین از آقای محجوب به عنوان گزینه وزیر کار حمایت کردیم، چرا که کانون‌های قدرت از ایشان که روابط کار و تامین اجتماعی را می‌شناخت و به کسی هم وابسته نبود، می‌ترسیدند. امروز هم هرکس وزیر کار باشد باید بداند تشکیلات کارگری و اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تا آخر پشتیبان مطالبات کارگران و بازنشستگان است و از مطالباتی مثل اجرای قانون کار و متناسب‌سازی عدول نمی‌کند.
وی تاکید کرد: ما اصحاب جراید و صاحبان قلم را بخاطر همین نیاز داریم. جامعه کارگری و بازنشستگان کشور انتظار از اصحاب رسانه دارند که قلم و رسانه آنان صدای گروه‌های ضعیف و بی‌صدایی باشند که برای درمان و معیشت خود وا مانده‌اند. قلمی قابل ستایش است که امنیت خاطر برای فرودستان جامعه بیاورد. قلمی که در دفاع از زر و زور و تزویر و صاحبان ثروت است، لایق ستایش نیست. ما آن قلمی را می‌بوسیم که علیرغم همه خطرات و عواقب، از درمان و معیشت و مشکلات بازنشسته و کارگر می‌نویسد. کسانی که درباره امنیت شغلی و خصوصی‌سازی و بی‌سهمی طبقه کارگر می‌نویسند، دستشان را می‌بوسیم زیرا آنان یاری رسان ما هستند.
در پایان این مراسم، از خبرنگاران و اصحاب رسانه حامی کارگران و بازنشستگان تقدیر به عمل آمد.
