در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
دولت ۳۰۳ هزار هکتار برداشت از جنگل‌های صنوبر گیلان را به چوب و کاغذ مازندران واگذار کند/ امکان بهره‌مندی از چوب‌های شکسته را نداریم
رئیس شورای کارگری صنایع چوب و کاغذ مازندران تاکید کرد که حمایت از چوب و کاغذ مازندران، حمایت از منافع ملی است و دولت باید به نگرانی‌های این کارخانه با ۱۷۰۰ کارگر توجه کند.
خشایار سالار در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: دولت در سال ۹۶ با اجرای قانون تنفس در جنگل‌های شمال که سه سال زودتر از موعد اجرا شد، شرکت چوب و کاغذ مازندران را به عنوان یک قطب تولیدکننده تولید کاغذ دچار مشکل کرد.
رئیس شورای کارگری صنایع چوب و کاغذ مازندران با بیان اینکه در مجموعه چوب و کاغذ مازندران حدود هزارو ۷۰۰ کارگر مشغول کارند که از این تعداد ۷۰۰ نفر بصورت غیرمستقیم تحت مسئولیت چندشرکت اقماری همکاری دارند، افزود: شرکت چوب و کاغذ مازندران به عنوان یکی از مجریان طرح جنگلداری حدود ۳۰۳ هزار متر مکعب چوب از دولت طلبکار است که همزمان با اجرای طرح تنفس جنگل، در وصول این مطالبه دچار مشکل شده است.
او افزود: قرار بود طرح تنفس جنگل‌ها از سال ۹۹ اجرایی شود تا واحدهای تولید کاغذ شمال کشور همانند شرکت چوب و کاغذ مازندران در تامین چوب به عنوان ماده اولیه تولید کاغذ با مشکل مواجه نشوند اما با یک بخشنامه وزیر وقت جهاد کشاورزی، تمام برنامه‌های تولیدی این شرکت برهم ریخته شد و با ادامه این روند تا امروز مسئولان مربوطه هیچ چاره‌ای برای برطرف کردن مشکلات تولیدکنندگان کاغذ از جمله چوب و کاغذ مازندران نکرده‌اند.
وی ظرفیت اسمی تولید انواع کاغذ در این واحد تولیدی را در سال ۱۷۵ هزار تن اعلام کرد و گفت: متاسفانه این مجموعه تولیدی علارغم تلاش مدیریت آن همچنان با مشکل تامین مواد اولیه مواجه است و بخش زیادی از چوب مورد نیاز خود را از منابع باغی و بخش کم باقیمانده را با واردات چوب تامین می‌کند.
سالار با بیان اینکه شرکت چوب و کاغذ مازندران در حال حاضر با نیمی از ظرفیت خود (حدود۵۰ تا ۶۰ درصد) به تولید کاغذ ادامه می‌دهد و در این زمینه نیازمند کمک دولت هستیم، گفت: تنها مطالبه این شرکت، برداشت ۳۰۳ هزار هکتار چوب مطالبه خود از ۷۰۰ هزار هکتار جنگل‌های صنوبر استان گیلان است که با برداشت آن موافقت نمی‌شود.
او همچنین در خصوص مشکلات این کارخانه در ارتباط با واردات چوب گفت: در خصوص واردات چوب چندین مشکل وجود دارد؛ یکی موضوع گشایش اعتبارات مالی (ال سی) است و دیگری ممنوع بودن واردات چوب‌های با پوست است. دولت به دلیل آفت‌زا بودن؛ اجازه واردات چوب‌های با پوست را که ارزانتر هستند را نمی‌دهد. با این حال شرکت ناچار است چوب‌های بدون پوست وارد کند که قیمت دوبرابری به نسبت چوب‌های با پوست دارند. موضوع گرانتر بودن چوب‌های بدون پوست نیز درنهایت باعث افزایش قیمت کاغذهای تولیدی می‌شود.
به گفته وی؛ سازمان مراتع و جنگلداری نه امکان بهره‌مندی از چوب‌های شکسته در جنگل را به این کارخانه می‌دهد و نه امکان برداشت درختان صنوبر گیلان را برای تامین مواد. در ارتباط با واردات چوب هم با افزایش قیمت مواجهیم.
این فعال کارگری با تاکید بر اینکه علارغم همه مشکلاتی که در پیش رو داریم از دولت در خواست داریم در حمایت از واحدهای تولید کاغذ هرچه سریعتر «طرح جایگزین جنگل» را اجرا کند، افزود: طرح جایگزین جنگل قرار بود همزمان با طرح تنفس اجرایی شود که هنوز به دلیل اعتبارات مالی اجرایی نشده است.
به گفته وی؛ این طرح اعم از جنگل‌کاری، مرمت جاده‌ها و عملیات پرورشی و در مجموع اقدامات مربوط به حفاظت از جنگل را شامل می‌شود.
او در ادامه گفت: انتظار داریم دولت به‌جای واگذاری چوب‌های صنوبر گیلان به شرکت‌های اقماری، واسطه‌ها و دلالان، بخش خیلی کمی از این منبع عظیم چوب را به شرکت‌های چوب کاغذ مازندران واگذار کند تا هم مشکل کمبود کاغذ و هم افزایش قیمت آن در بازار جبران شود.
سالار همچنین با اشاره به پیام رهبر معظم انقلاب درخصوص ضرورت رفع موانع تولید و حمایت همه دستگاه‌ها از ارکان تولید گفت: مشکل بزرگ تولیدکنندگان و کارآفرینان، موانع و عدم پشتیبانی نهادها و سازمانهای مسئول است که فقط شعار می‌دهند.
نماینده کارگران شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران در بخش دیگری از سخنان خود درباره وضعیت کارگران و پرداخت حقوق آن‌ها گفت: حقوق همه کارگران این شرکت که شماری در بخش تولید و شمار دیگری به عنوان قرقبان برای محافظت از در ختان در جنگل فعالیت دارند، به صورت منظم پرداخت می‌شود اما تامین منابع مالی حقوق قرق بانان با سازمان مراتع و جنگلداری است که با واسطه شرکت چوب کاغذ به حساب کارگران واریز می‌شود.
