گاردین گزارش داد؛
استثمار کارگران در کشتارگاه‌های ایرلند/ ۳۶۰۰ کارگر شاغل در کشتارگاه‌ها مبتلا به کرونا شده‌اند/ بدرفتاری کارفرمایان با مبتلایان
کارگران مهاجری که در کشتارگاه‌ها مشغول به کار هستند، شرایط نامساعدی دارند و از سوی کارفرمایان به شدت استثمار می‌شوند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از گاردین، بسیاری از کارگران مهاجر در ایرلند جنوبی مجبور به تغییر شغل‌های خود هستند. ملیت این کارگران مهاجر هیچ اهمیتی برای کارفرمایان ندارد زیرا آنها تمامی نیروهای مهاجر را استثمار می‌کنند. دریافتی کارگران مهاجر در این کشور اروپایی ناچیز است؛ آنها حدود نیمی از دستمزد قانونی را دریافت می‌کنند. این کارگران شرایط سختی را متحمل می‌شوند تا بتوانند هزینه‌های زندگی خود و خانواده‌هایشان را فراهم کنند.
کارگران مهاجر در این کشورها به منظور یافتن فرصت شغلی مناسب، محل اشتغال خود را مدام تغییر می‌دهند تا فرصت شغلی مناسب‌تری به دست بیاورند. فضای مجازی مملو از آگهی جذب نیرو است که هرکدام شرایط فوق‌العاده خود را توضیح داده‌اند. اگرچه شرایط ایده‌ال آگهی‌های استخدام به ندرت ارائه می‌شود اما بازهم کارگران با هدف شرایط دست‌یابی به شرایط بهتر، به مشاغل جدید روی می‌آورند و محل کار قبلی خود را ترک می‌کنند.
کار در کشتارگاه، یکی از مشاغلی است که بسیاری از کارگران مهاجر در ایرلند را به سوی خود جذب می‌کند. یک آژانس تحقیقاتی در حوزه کار، وضعیت تمامی نیروهای شاغل در بخش‌های تامین مواد غذایی را مورد بررسی قرار داده است. بسیاری از کشتارگاه‌ها دستمزد هفتگی کارگران را برای ۷۰ ساعت کار حدود ۶۰ یورو اعلام می‌کنند؛ همچنین یک خانه در اختیار نیروهای خود قرار می‌دهند. اگرچه این وعده‌ها داده می‌شود اما به ندرت محقق می‌شوند.
بسیاری از کارگران مهاجر گزارش داده‌اند، عدم تسلط آنها به زبان انگلیسی تبدیل به ابزاری قدرتمند برای کارفرمایان می‌شود و از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند. کارفرمایان در هنگام عقد قرارداد با کارگران، قراردادی دیگر را در اختیار آنها قرار می‌دهند که با شرایط ذکر شده در آگهی‌های استخدام تفاوت دارد. پس از مدتی، کارگران از موضوع آگاه می‌شوند ولی نمی‌توانند از کارفرمایان شکایت کنند چون مفاد قرارداد را پذیرفته‌اند. علاوه بر این، شرکت‌های کاریابی هزینه زیادی به عنوان هزینه معرفی کارفرما دریافت می‌کنند.
بسیاری از کارگران مهاجر نمی‌توانند از حمایت‌های اجتماعی کشور میزبان استفاده کنند؛ این موضوع به دلیل قوانین تامین اجتماعی کشور ایرلند است. مواردی مثل غرامت ایام بیماری، کمک هزینه‌های نگهداری از فرزندان، کارت معاینات پزشکی به آنها تعلق نمی‌گیرد. این کارگران خود را نیروی انسانی نامرئی می‌دانند یعنی از هیچ حمایتی برخوردار نیستند.
یک کارگر مهاجر که در کشتارگاه طیور و در بخش بسته‌بندی اشتغال دارد، روزانه ۲۰ هزار مرغ را بسته‌بندی می‌کند. به دلیل اینکه موادغذایی فاسد نشوند، محیط کارگاه بسیار سرد است و مشکلات جسمانی فراوانی برای نیروهای شاغل در این کارگاه ایجاد می‌شود. بسیاری از کارگران با مشکلات کلیوی دست و پنجه نرم می‌کنند در حالی که هیچ خدمات درمانی در اختیارشان قرار نمی‌گیرد.
به گفته کارگران، اگر آنها برای چند دقیقه خط تولید را رها کنند به دلیل کسر ساعات کاری از دستمزد آنها کسر می‌شود. کسر حقوق، امری بسیار رایج است، کارفرمایان حقوق ناچیز کارگران را پرداخت نمی‌کنند و با بهانه‌های واهی سعی در کاستن پرداختی به نیروی انسانی تحت فرمان خود دارند. حقوق دریافتی خالص یک کارگر معادل دریافتی یک نیروی انسانی است که در روستاهای دورافتاده اشتغال دارد.
تقریبا ۱۵ هزار نفر در کشتارگاه‌ها و کارخانه‌های فرآوری محصولات پروتئینی ایرلند اشتغال دارند که حدود ۷۰ درصد از این جمعیت را کارگران مهاجر به ویژه نیروی کار مهاجر اروپای شرقی تشکیل می‌دهند. صنعت گوشت و دامداری در ایرلند ۴ میلیارد یورو ارزش دارد که نیمی از گوشت قرمز و ۷۰ درصد طیور در انگلستان را تامین می‌کنند. اگرچه پول زیادی در این صنعت وجود دارد اما دریافتی کارگران بسیار ناچیز است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی وزارت کار ایرلند، تمام کارگران به صورت مستقیم با کارفرما وارد قرارداد می‌شوند و هیچکدام از این نیروها به صورت پیمانکاری قرارداد ندارند. اگرچه این ادعا از سوی وزارت کار این کشور اروپایی مطرح شده اما فعالان حوزه کار و اشتغال باور دارند، حدود ۶۵۰۰ کارگر به صورت پیمانکاری اشتغال دارند.
بسیاری از فعالان کارگری در ایرلند، کار در کشتارگاه‌ها را سخت قلمداد می‌کنند. آنها همچنین باور دارند، این مشاغل می‌توانند سلامتی کارگران را به خطر بیندازند.
بازرسان کار در گزارش‌های خود نوشته‌اند: نقض قوانین کار در کشتارگاه‌ها به وضوح آشکار است و دستمزد قانونی به راحتی پایمال می‌شود. مدت زمان کار بسیار زیاد است و کارگران تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستند. حدود ۴۰ درصد از کارفرمایان در این بخش هیچ اعتقادی به حقوق کارگران ندارند.
پس از پاندمی کرونا در سطح جهان، حدود ۳۶۰۰ کارگر شاغل در کشتارگاه‌ها مبتلا به کرونا شده‌اند. تنها ۱۲۶ کارگاه ابتلای نیروهای خود به این ویروس را گزارش داده‌اند؛ به طور قطع، تعداد مبتلایان به کووید ۱۹ بیشتر از میزان مخابره شده است.
به گفته فعالان کارگری، کارگرانی که مبتلا به کرونا شده‌اند، بدترین رفتارها از سوی کارفرمایان را تجربه کرده‌اند. این در حالی است که کارفرمایان ادعای فعالان کارگری را کذب محض می‌دانند. کارفرمایان معتقدند که تمامی موارد جهت خدشه‌دار کردن اعتبار آنها مطرح شده است.
دبیر اتحادیه کارگری مستقل ایرلند درباره شرایط این کارگران گفت: استثمار، تنها روشی است که علیه نیروی کارگر مهاجر به کارگرفته می‌شود. آژانس‌های کاریابی در قراردادهای کار دست‌درازی می‌کنند تا منافع بیشتری از قراردادهای کارگران مهاجر به دست بیاورند. کارگران به راحتی شغل خود را از دست می‌دهند و امنیت شغلی برای این گروه بی‌معنا است.
