آیا مستمریبگیران میتوانند در بخش خصوصی شاغل باشند؟
قبلا سازمان تامین اجتماعی به استناد بند ۱۵ ماده ۲ قانون تامین اجتماعی اشتغال بکار مجدد بازنشستگان را ممنوع و در صورت اشتغال، حقوق بازنشستگان قطع و حق بیمه از کارفرما اخذ میشد.
به گزارش ایلنا، به لحاظ اجرای مقررات قانون کار؛ اشتغال به کار افراد بازنشسته سازمان تامین اجتماعی در واحدهای بخش خصوصی منع قانونی ندارد و در صورت بکارگیری آنان در کارگاههای مشمول قانون کار، این قبیل کارگران همانند سایر کارگران شاغل در آن واحد از کلیه حقوق و مزایای قانون کار از جمله بن کارگری و افزایشهای مزدی ناشی از مصوبات شورایعالی کار نیز برخوردار خواهند شد.
قبلا سازمان تامین اجتماعی به استناد بند ۱۵ ماده ۲ قانون تامین اجتماعی اشتغال بکار مجدد بازنشستگان را ممنوع و در صورت اشتغال، حقوق بازنشستگان قطع و حق بیمه از کارفرما اخذ میشد.
این امر مورد اعتراض شدید بازنشستگان به علتعدم تکافوی حقوق بازنشستگی و یا تخصص شغلی آنها قرار گرفت و با شکایت به مراجع مختلف و بویژه دیوان عدالت اداری تظلم خواهی میکردند تا اینکه با شرایطی و با محدودیتهایی اشتغال برخی از آنها با در نظر گرفتن شرایط برخی از آنها با در نظر گرفتن شرایط زیر پذیرفته شد.
آراء وحدت رویه دیوان عدالت اداری به شمارههای ۹۰ و ۱۲۴۳ و همچنین بند ب ماده ۶۵ قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی مستند این استدلال میباشد.
اما نه عملکرد سازمان تامین اجتماعی مطابق فوق بود و نه خواست بازنشستگان تامین شد.
نکته بسیار مهم در خصوص اشتغال بکار بازنشستگان تامین اجتماعی طبق رای عدالت اداری سازمان تامین اجتماعی دستورالعمل شماره ۲۱۱۰۶ مورخ ۱۳۸۸/۸/۶ را به شرح زیر اعلام نموده است: با توجه به جلسه مورخ ۱۳۸۸/۷/۶ کمیته فنی ایجاد وحدت رویه و موارد مطرح شده در جلسه مذکور که به تایید نمایندگان معاونت فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی نیز رسیده است. بدینوسیله دستوالعمل شماره ۳ کمیته فنی ایجاد رویه شرح زیر جهت اجراء ابلاغ میگردد. در خصوص بازنشستههای مشمول تامین اجتماعی مقرر گردیدطبق رای دیوان عدالت اداری به شماره ۱۸۳۱ مورخ ۱۳۷۸/۹/۲۲ که به شرح زیر میباشد عمل گردد و در صورتیکه شاغل بازنشسته به شغلی که قبل از بازنشستگی در آن محل به آن شغل اشتغال داشته اشتغال یابد مشمول حق بیمه و در سایر موارد غیر مشمول تلقی میگردد.
رای دیوان:
به استناد بند ۱۵ ماده ۲ قانون تامین اجتماعی بازنشستگی عبارت است ازعدم اشتغال بیمه شده به کار به سبب رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در این قانون و با توجه به اینکه خق بازنشستگی برای کسی که بازنشسته میشود یک امر مسلم و محرز است و اشتغال به کار جدید برای تامین هزینههای زندگی و یا بهرهرسانی از تخصص منافاتی با آن ندارد و مفاد فوق در مقام نفی یا اثبات اشتغال پس از بازنشستگی در کاری دیگر به منظورهای یادشده نیست، بلکه فقط تعریف بازنشستگی نسبت به کاری است که شاغل بازنشسته قبل از بازنشستگی به آن اشتغال داشت.
در هر حال سازمان تامین اجتماعی در این زمینه روش روشنی نداشته و سلیقهای عمل میکند و اغلب کارفرمایان نیز این بکارگیری را مخفی و یا با پرداخت حق بیمه افشا نمیکنند.