۳ سال است رئیس انجمن جوجیتسو را ندیدهام؛
اکبری: مجبورم از دنیای قهرمانی کنار بروم / مسئولان به وعدهها عمل نکردند
من متاهل هستم و در خانه استیجاری زندگی میکنم اما نه شغلی دارم و نه آیندهای. پس دلیلی نمیبینم به ورزش قهرمانیام ادامه دهم.
قهرمان جوجیتسوی جهان گفت: در تمامی اعزامها مدال گرفتهام که مهمترین آن کسب نشان طلا در مسابقات کامبت گیمز روسیه به عنوان المپیک هنرهای رزمی جهان است، اما هیچ آینده ای ندارم. به همین خاطر می خواهم ازدنیای قهرمانی کنار بروم.
به گزارش ایلنا، مجتبی اکبری که چندی قبل در رقابت های کامبتگیمز روسیه به نشان طلا دست یافت، در گفتوگویی که پیش از این با ایلنا داشت، گفت که برای ۵ مدال جهانی تنها ۵ میلیون تومان گرفته که اگر وضعیت به همین منوال باشد، شاید برای ادامه حضورش در تیم ملی جوجیتسو تجدیدنظر کند. حالا اکبری تصمیم خود را گرفته و میخواهد با دنیای تاتامی خداحافظی کند.
قهرمان جوجیتسوی کامبتگیمز روسیه به خبرنگار ایلنا گفت: من برای کسب مدال طلای کامبت گیمز ۴ سال زحمت کشیدم و شبانه روز در اردو بودم. در روسیه هم بهترین بازیها را انجام دادم و موفق به کسب مدال طلا شدم و این مدال ارزشمند را از دست روسها خارج کردم اما این همه افتخارات برای من فایدهای نداشته است.
وی افزود: من متاهل هستم و در خانه استیجاری زندگی میکنم اما نه شغلی دارم و نه آیندهای. پس دلیلی نمیبینم به ورزش قهرمانیام ادامه دهم.
قهرمان سابق جودوی آسیا ادامه داد: بخشی از دلایل این تصمیم به مسائل مالی مربوط می شود. اما بخش دیگر و مهمتر آن به بی توجهی مسئولان مربوط است. متاسفانه مسئولان افتخارات قهرمانان را نمی بینند و فقط چند رشته توپی برای آنها مهم است.
اکبری تصریح کرد: به واسطه تمامی این بی مهریها مجبورم در اوج قهرمانی و در شرایطی که میتوانستم سالها برای کشورم افتخار آفرینی کنم، از تیم ملی جوجیتسو خداحافظی کنم چون دیگر راهی برایم نمانده است.
عضو تیم ملی جوجیتسو در پاسخ به این سوال که رئیس انجمن جوجیتسو چه اندازه از تو و سایر قهرمانان حمایت می کند، گفت: سه سال است وی را ندیدهام. البته پس از مسابقات کامبتگیمز با من تماس گرفت و تلفنی تبریک گفت!
وی در مورد عدم حمایتهای فدراسیون ورزشهای رزمی اظهار داشت: آنها هم پولی ندارند چون میگویند وزارت ورزش پولی به آنها اختصاص نداده است. به هرحال هیچ یک از مسئولان ورزش به وعدههای خود عمل نکردهاند.
اکبری در پایان یاد آور شد: در این چند سال فقط سید امیر خوشبین و سید حسام حسینی سرمربی و مربی تیم ملی از من و سایر بچهها حمایت کرده اند و علیرغم تمامی کمبودها، تیم ملی را آماده حضور در مسابقات مختلف کردهاند که جا دارد از زحمات این عزیزان تشکر کنم.