اشباح منچسترسیتی را تسخیر کردند (گزارش ویژ)

به گزارش ایلنا، لیون توانست با پیروزی برابر منچسترسیتی، برای دومین بار در تاریخش به مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کند. اما آنها اوضاع بسیار پیچیده‌ای دارند. لیون در لیگ یک فرانسه هفتم شده و برای اولین بار در سال‌های اخیر به رقابت‌های اروپایی نرسیده است. ژان-میشل اولا، رئیس آتشین‌مزاج باشگاه از تصمیم لیگ فرانسه برای تعطیلی زودهنگام به‌حدی عصبانی بود که از مقامات لیگ به دادگاه شکایت کرد و در یک نامه سرگشاده هم آنها را از زیر تیغ انتقادات گذراند. با در نظر گرفتن اینکه اکثر لیگ‌های معتبر اروپا فصل‌های خود را به پایان بردند، به نظر می‌رسد که حق با اولا باشد. با این حال واقعیت این است که اولا قصد دارد توجه‌ها را به سمت دیگری معطوف کند؛ لیون این فصل لیگ قهرمانان را در هر رده‌ای که به پایان برساند، با اوضاع دشواری روبرو است.

آنها در تابستان گذشته، بسیار بیشتر از فصل‌های پیش خرج کردند. از زمان فروش فاجعه‌بار یوان گورکوف، ادرسون و آلی سیسوکو، آنها هم در میدان ضعیف بوده‌اند و هم در حساب و کتاب باشگاه. البته پرورش بازیکنانی مانند الکساندر لاکازت، نبیل فکیر و کورنتن تولیسو در آکادمی، به آنها کمک کرد که این سال‌ها را سپری کنند.

آنها همین حالا هم چندین بازیکن جوان جذاب در تیم دارند، از جمله حسام عوار و مکسنس کاکره، اما باشگاه پولی که از فروش بازیکنان جوان (لوکاس توسار به هرتابرلین، ماریانو دیاز به رئال مادرید، تانگوی اندومبله به تاتنهام و فرلان مندی به رئال مادرید) به دست آورد را صرف خریدهای گران‌قیمت و بیهوده کرد. گران‌قیمت‌ترین سه بازیکن تاریخ لیون در تابستان گذشته به این تیم آمدند: جف رین-آدلاید با 5/27 میلیون یورو، یواخیم اندرسن با 24میلیون یورو و تیاگو مندس با 25میلیون یورو. هر سه نفر در بازی شنبه برابر منچسترسیتی نیمکت‌نشین بودند.

حتی رودی گارسیا که حالا مربی لیون است قرار نبود روی نیمکت این تیم باشد. زمانی که جونینیو پرنامبوکانو مدیر ورزشی این تیم شد، سیلوینیو، هموطن برزیلی‌اش را جانشین برونو ژنسیو به عنوان مربی تیم کرد. دوران سیلوینیو در این باشگاه فاجعه‌بار بود. او نه زبان بازیکنان را می‌دانست، نه تاکتیک مشخصی داشت، و نه می‌توانست بازیکنان را مدیریت کند. به این ترتیب بود که همان اواسط اکتبر، کار او در باشگاه به پایان رسید. لیون در زمان اخراج او در لیگ چهاردهم بود و در دربی هم برابر سن‌اتین باخته بود. آنها با اینکه گروه نسبتاً آسانی در لیگ قهرمانان داشتند، در آستانه حذفی سریع بودند.

تا اینکه گارسیا به عنوان یک مربی باتجربه آمد. او نتوانست لیون را در لیگ به رده‌های خوبی برساند، اما اگر فصل به صورت معمول به پایان می‌رسید، احتمالاً آنها را به لیگ اروپا می‌رساند. اما او در جام‌های حذفی بهتر عمل کرد. گارسیا با وجود غیبت رین-آدلاید و ممفیس دپای، با لیون به مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی و فینال جام اتحادیه رسید و در هر دو مرحله به پاری سن ژرمن باخت. او عملکرد خوب لیون در این دو جام را در اروپا هم ادامه داده است.

اما حالا بخش سخت ماجرا از راه می‌رسید. گارسیا بهترین گزینه برای پیش بردن باشگاه نیست. واگذاری مالکیت توپ به رقیب و تلاش برای استفاده از ضدحملات، راهکاری نیست که برابر امثال متز و آنژه جواب بدهد.

تیم او همچنان روی نبوغ فردی بازیکنان تمرکز دارد؛ مانند گل مکسول کورنه و پاس گل عوار روی گل دوم موسی دمبله برابر سیتی. با این حال، او توانسته تیمی که کاملاً ازهم‌گسیخته شده بود را گرد هم آورد. برای مثال، او توانست مارسال را تبدیل به یک مدافع میانی متمایل به سمت چپ کند. او همچنین تحول لیون را بدون خریدهای گران‌قیمت جونینیو رقم زده است.

اندرسن در لیون فاجعه‌ای تمام‌عیار بوده است. او نتوانست با سرعت بالای بازی در فرانسه کنار بیاید، و بازیکنان پشت سرش بارها عذاب کشیدند. کانه مصدوم شده و از این جهت بداقبال بوده است، اما زمانی که آماده بوده هم کار خاصی نکرده است. با توجه به اینکه ملوین بار، بازیکن آکادمی لیون خوش درخشیده و کورنه هم در پست مدافع چپ خوب بوده، کانه تبدیل به گزینه سوم شده است. مندس هم پایین‌تر از انتظارات بوده است. لوکاس توسار و حالا برونو گیمارش در پست هافبک دفاعی بهتر از او عمل کرده‌اند.

گیمارش پیش از شیوع ویروس کرونا بسیار عالی بود، ولی حتی او هم بعد از ازسرگیری مسابقات افت کرده است. او البته هنوز جوان است و می‌تواند پدیده خط میانی لیون شود، هرچند که به نظر می‌رسد پست هافبک باکس-تو-باکس که در حال حاضر کاکره در آن بازی می‌کند، بیشتر مناسب او باشد. البته از رین-آدلاید نمی‌توان زیاد انتقاد کرد و او احتمالاً فصل بعد، و با جدایی احتمالی عوار، نقش پررنگ‌تری در تیم خواهد داشت. تینو کاده‌وره، که در ژانویه از لوهاور به عنوان بهترین گلزن لیگ 2 آمد، شاید نشان دهد که خرید خوبی بوده است. و کارل توکو-اکامبی، که از ویارئال به صورت قرضی به لیون پیوست و سپس قراردادش با 5/11 میلیون یورو دائمی شد، گزینه خوبی در خط حمله بوده است، هرچند که 27ساله است و لیون نمی‌تواند با فروش او به درآمد بالایی برسد.

در کل، جونینیو در بازار ضعیف عمل کرده است، به‌ویژه که باشگاه او 8 میلیون یورو صرف خرید ژان لوکاس، هافبک برزیلی کرد که امیدی به حضور در ترکیب اصلی تیم در فصل بعد ندارد. اولا گفته که لیون ژن خاص خود را دارد، و این حرف او درست است، چرا که باشگاه همچنان به استعدادهای جوان اتکا دارد. جونینیو باید این موضوع را می‌دانست، چرا که سال‌ها برای لیون بازی کرده بود، اما عملکرد او در بازار نشان نمی‌دهد که شرایط باشگاه را درک کرده باشد.

هرچه گارسیا در لیگ قهرمانان بیشتر به جلو برود، اشتباهات جونینیو در بازار پررنگ‌تر دیده می‌شود. گارسیا بازی‌ها را علیرغم خریدهای جونینیو می‌برد، نه به کمک آنها و این موضوع برای باشگاه دردسرساز می‌شود، به‌ویژه که ممکن است در پایان فصل لیگ قهرمانان، جمع زیادی از بازیکنان این تیم بروند. اولا تصمیم سختی پیش رو دارد. او علاقه‌ای به اخراج جونینیو ندارد که اسطوره باشگاه است. اما او 71 سال دارد و باید جانشینی پیدا کند که نقش مدیریت باشگاه را به عهده بگیرد، و به او این فرصت را بدهد که از باشگاه کنار برود. اگر لیون فاتح این فصل لیگ قهرمانان شود، چالش‌های اولا بیشتر خواهد شد.

منبع: گاردین