چه کسی میتواند هیجان شادی گل در کرونا را کنترل کند؟ (گزارش)

علیرغم تمام پروتکلهای سفت و سختی که برای شروع دوباره رقابتهای فوتبال در اروپا در نظر گرفته شده، بازیکنان سویا حرکت عجیبی را به نام خود کردهاند.
به گزارش ایلنا، سویا همین حالا قوانین را نقض کرده اما چه کسی میتواند سرزنشش کند؟ دستورالعملهایی که به تکتک باشگاههای لالیگا در آستانه شروع مجدد این رقابتها دادهاند، تأکید دارد بر اینکه «بازیکنان باید تماس فیزیکی را در شادیها به حداقل برسانند یا از آن خودداری کنند» اما وقتش که رسید نتوانستند جلوی خودشان را بگیرند و تعداد زیادی از آنها در گوشهای که معمولاً جای هواداران پرشورشان بود، جمع شدند.
هنوز نیم ساعت به پایان نخستین بازی شروع مجدد لالیگا مانده بود اما گل دوم، پیروزیشان مقابل رئال بتیس را قطعی کرد، حریفی که بیش از هر تیم دیگری دوست دارند در سانچس پیسخوان شکستش دهند.
خیلی برای این لحظه منتظر مانده بودند و واقعاً باشکوه بود. لوکاس اوکامپوس گل اول را روی یک پنالتی قابل بحث به ثمر رساند و حالا به گل دوم درخشان خود رسیده بودند. فرناندو آن را زد و اگرچه صدای طبلها را نشنید اما میتوانست فریاد همتیمیها درست در گوشش را خیلی خوب بشنود. صداها در ورزشگاه خالی میپیچید. چهار ضربه بعد از یک کرنر کوتاه با پشت پای هوشمندانه از اوکامپوس و ضربه سر عالی فرناندو کار را تمام کرد.
بعد از 93 روز فوتبال اسپانیا دوباره برگشته و سویا به پیروزی سزاوارانه دست یافت در شبی که از قبل هم معلوم بود خیلی چیزها در آن عجیب است. به آن عادت میکنیم اما بعد از سه ماه خیلی حواسمان را جمع کرده بودیم که ببینیم چه شکلی است و حس و حال بازیکنان در چنین بازی مهم و حساسی بدون تماشاگران چطور است. در پایان برای سویا حس خوبی داشت. در سوت پایان، اوکامپوس که از خوشحالی میخواست بال در بیاورد، ماسکش را درآورد و روی کول لوک دیونگ پرید. او گفت: «این پیروزی را تقدیم هوادارانی میکنیم که نتوانستند اینجا باشند.»
در آغاز تیمها هر کدوم از مسیری جداگانه آمدند، تعویضیها با دستکش و ماسک به جایگاه تماشاگران رفتند و هر کدام برای خودشان چند صندلی گرفتند و کنار نشستند تا بازیکنان حاضر در ترکیب اصلی به زمین بروند. حس غریبی داشت وقتی بدون فریاد و تشویق هواداران وارد شدند بخصوص در چنین شبی. بنر «دربی بزرگ» به چشم میآمد اما در زمین، بزرگی چندانی به چشم نمیخورد.
روبی، مربی رئال بتیس گفته بود: «این یک دربی تاریخی است، شاید دیگر هرگز چنین اتفاقی نیفتد». همه امیدوار بودند همینطور باشد.
تیمها یک راست به زمین خود رفتند، نه دستی با هم دادند نه عکسی گرفته شد، سرود سویا پخش شد که با امکانات بهتر ضبط شده بود. یک دقیقه سکوت قبل از بازی بود و 90 دقیقه سکوت در جریان بازی. البته تلویزیون اسپانیا صداگذاری کرده بود از شور و هیجان هوادارانی که جایشان را شال و بنر و عکس گرفته بود، این هواداران جدید زیاد تکان نمیخورند!
به هر حال یک مسابقه بود و وضعیت بهتری نسبت به آنچه تصور میشد، داشت. وقتی اوکامپوس گل اول را زد، مهندس صدا دکمه «هورا» و «تشویق» را فشار داد، همتیمیها دورش را گرفتند اما یک چیزی کم بود. گل دوم را هم زدند اما باز هم شادی کامل نشد. حداقلش این است که همه کسانی که سه ماه انتظار کشیده بودند، از بازگشت فوتبال خوشحالند.
حمایت مجازی
لالیگا از 20 اسفند تعطیل شد و حالا بعد از بوندسلیگا دومین لیگ در میان پنج لیگ ممتاز اروپایی است که از سر گرفته میشود. لیگ برتر لیگ بعد است. در اسپانیا هم مانند آلمان از جلوههای صوتی برای هیجان بخشیدن به مسابقه استفاده میشد اما بر خلاف بوندسلیگا، گاهی صدا خیلی کم بود و قابل شنیدن نبود. صندلیهای نقاشی شده به رنگ لباس هواداران برای «حمایت مجازی» تدارک دیده شد و گاهی هم در صندلیهای خالی پیام «ورزش ایمن، گردشگری ایمن، اسپانیا به شما خوشامد میگوید» نشان داده میشد. معلوم نیست سویا چه زمانی دوباره به خودش توریست ببیند اما لیگ قهرمانان به این شهر خیلی نزدیک است چون سویا با 6 امتیاز اختلاف نسبت به رئال مادرید در رده سوم است.
منبع: گاردین