علی نیکبخت:
لیگ یک پشتوانه خوبی برای لیگ برتر نیست/ ترک تحصیل سخت‌ترین تصمیم زندگی‌ام بود
سرمربی نیم فصل اول سرخپوشان پاکدشت، از عدم ساختار مناسب در این باشگاه سخن گفت و عنوان کرد که اگر روزی بتواند تغییری در فوتبال ایران ایجاد کند، افرادی را بر روی کار خواهد آورد که گوشت و پوست تنشان، فوتبالی بوده باشد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، علی نیکبخت که همواره در تیم‌های لیگ دوئی نتایج بسیار خوبی را با تیم‌های تحت هدایتش کسب کرد، در این فصل به تیم سرخپوشان پاکدشت رفت و علیرغم کسب نتایج درخشان، به دلیل مشکلات مالی و مالکیتی، نتوانست در این تیم ادامه دهد و از جمع سرخپوشان جدا شد.
سال 98 چگونه بود؟
شروع خوبی بود. یک تیم خیلی خوبی بستیم که همین الان هم نتایج خیلی خوبی دارد می‌گیرد با همان اسکلت بندی و نفرات فقط فرقش این است که در آن زمان ما امکانات خیلی خوبی نداشتیم و تشکیلات اصلا نداشتیم ولی نتایجمان اصلا بد نبود. دو سه تا بازی را 4 گل زدیم. به مس کرمان در زمین خودش 4 گل زدیم و کلا از کارمان راضی بودیم.
از سرخپوشان پاکدشت برایمان بگوئید. چگونه بود؟!
هم خیلی خوب بود و هم خیلی بد. یک فوتبال خیلی منظم و مرتب را به رخ همه کشیدیم. دنبال ضد فوتبال نبودیم ولی بخاطر وضعیت مالی و وضعیت اقتصادی مدیریت باشگاه تصمیم گرفت که تیم را بفروشد.
پس از چند سال به لیگ یک برگشتید. سطح لیگ را چگونه دیدید؟
سطح لیگ یک آنگونه که باید به فوتبال ما کمک کند، نیست. انتظار می رود که رده دوم فوتبال ما کمک حال سطح اول فوتبال ما باشد، در صورتی که اینگونه نیست. من یکی دو تا تیم را دیدم که واقعا فوتبال بازی میکردند. بقیه دنبال فقط کسب امتیاز و راه های میان بر برای کسب امتیاز بودند. این باعث توقف رشد بازیکنان می شود و این به فوتبال ما ضربه میزند.
نظرتان درخصوص آقای علیرضا کبیری چیست؟
ایشان مدیر خیلی خوبی هستند. کسی است که قبلا فوتبال بازی کرده مدارک مربیگری دارد ولی شما بالاترین سطح مدارک فوتبالی را داشته باشی ولی وقتی حمایت نشوی و ساپورت مالی نشوی ضربه خواهی خورد. از جذب بازیکن تا براورده شدن امکانات ما ضعف داشتیم. بعد از 13 بازی به ما میگویند که پول نداریم و میخواهیم تیم را بفروشیم. آدم یا نباید وارد گود شود و یا اگر می‌شود تا آخر باید برود جلو. پاکدشت کارخانه های خیلی قوی داشت که میتوانست به داد این تیم برسد و به ساده ترین کار که فروش تیم بود بسنده کردند.
در تمریناتتان کمی درگیری و اختلاف نظر بین بازیکنان صورت می‌گرفت. حقیقت دارد؟
تا زمانی که من آنجا بودم سابقه نداشت که بچه هایمان باهم درگیر شوند و مشکل داشته باشند. تیم داشت به سمتی پیش میرفت که حاشیه بر چیزهای دیگر اولویت داشت چون پولی نبود تا با آن بشود برای بازیکنان انگیزه ایجاد کرد. ما بهترین بازی ها را کردیم. میتوانید از سرمربیان حاضر در لیگ بپرسید که سطح فنی تیم ما چگونه است. ما مشکلات تشکیلاتی داشتیم.
اگر قرار باشد یک تغییر در فوتبال ایران ایجاد کنید آن چه چیزی بود؟
تغییر مدیریتی. مدیریت حرفه ای از سطح کلان فدراسیون گرفته تا در باشگاه‌ها.
سخت ترین تصمیمی که در زندگیتان گرفتید چه بود؟
درس را گذاشتم کنار. فوق دیپلم را که گرفتم درس را ول کردم و چسبیدم به فوتبال.
با ارزش ترین عیدی که در عمرتان گرفتید و با ارزش ترین عیدی که در عمرتان دادید؟
باارزش ترین عیدی که گرفتم کتاب بود که از پدرم به اسم «معراج الحیات» گرفتم. باارزش ترین عیدی که دادم یک جلد کلام الله مجید بود که به فرزندم دادم.
به فوتبال نمی‌آمدید الان چه شغلی داشتید؟
متخصص یا پزشک بودم. خیلی علاقه به گروه پزشکی داشتم و قطعا یک آزمایشگاه می‌زدم.
بهترین خاطره فوتبالی؟
من با آلومینیوم اراک رفتم خرم آباد و خیبر را آنجا بردم و همان فصل از اراک جدا شدم رفتم خیبر و رفتم اراک و آنجا آلومینیوم را شکست دادم. هر دو تیم همان سال از لیگ دو به لیگ یک صعود کردند.
الگوی داخلی یا خارجی شما کیست؟
گواردیولا.
صحبت پایانی.
آرزوی سلامتی میکنم برای همه انسان های کره زمین و انشالله هرچه زودتر از این ویروس ناخوانده رهایی پیدا کنیم و آرزو میکنم که همیشه همه جا همه ایرانی ها سلامت باشند.
