بازی سرنوشت برای استراماچونی و استقلال در جدال با منصوریان
یکی از بهترین فیلمهایی که به موضوع شانس پرداخته «مچپوینت» وودی آلن است. این کارگردان نابغه برای واکاوی این موضوع پیچیده صحنهای از یک مسابقه تنیس را مثال میزند که توپ آخر بازی به لبه تور خورده و بسته به اینکه به کدام سمت تور بیفتد، سرنوشت مسابقه تعیین میشود.
به گزارش ایلنا، وودی آلن با همین شروع، موضعش را مشخص میکند که به نقش شانس در زندگی کاملاً باور دارد و در پایان فیلم هم قاتل با خوششانسی و برخورد سکه به لبه میله کنار رودخانه، مشابه آنچه در سکانس تنیس دیده بودیم، از محکومیت و مجازات خلاص میشود.
در فوتبال هم نمیتوان نقش شانس را انکار کرد، بخصوص وقتی مربی هستید و برای هر لحظه بازی مجبورید اضطراب زیادی را تحمل کنید. عکسی که از استراماچونی پس از شهرآورد در اتوبوس تیم منتشر شد نشان میدهد که سرمربی ایتالیایی استقلال فشار زیادی را تحمل میکند. او چشمانش را بسته، سرش را پایین انداخته و با یک دست صورتش را فشار میدهد.
استقلال در شهرآورد بدتر از حریفش بازی نکرد، ولی یک بار دیگر اتفاقات به زیان تیم بود و دست خالی زمین را ترک کرد. گل دقیقه 96 ماشینسازی، گل ثانیه آخر فولاد و پنالتی از دست رفته شهرآورد، لحظات کلیدی بازیهای این فصل استقلال است که گردش توپ به زیان تیم بوده. به اینها صحنه گل پرسپولیس را هم اضافه کنید که سناریوی پنالتیهای برزیل - فرانسه در جام جهانی 1986 تکرار شد و توپ پس از برخورد به تیر و دروازهبان به درون دروازه چرخید.
در فوتبال نتیجه گاهی تمام واقعیت نیست و باید به نشانههایی که در بازی تیم دیده میشود، اعتماد کرد. بازیکنان استقلال با برنامههای استراماچونی به هماهنگی نسبتاً خوبی رسیدهاند و در آخرین بازی هم از نظر موقعیت ندادن به حریف و خلق موقعیت برتری نسبی داشتند.
نسخهای که مربیان در چنین شرایطی به کار میگیرند این است که به برنامهشان ادامه بدهند و امیدوار باشند بخت بد دست از سر تیمشان بردارد. فشار شرایط بحرانی گاهی چنان زیاد است که مربیان روشنبینی و منطق را کنار میگذارند و سراغ تصمیمات احساسی و اشتباه میروند. برای خروج از بحران خیلی مهم است که بتوانید مشکل تیمتان را درست تشخیص بدهید و راه حل مناسبی انتخاب کنید.
هرچند عکس استراماچونی پس از شکست شهرآورد نشان میداد که تحت فشار زیادی است، ولی در تمرین دیروز استقلال تلاش کرد خودش را آرام نشان دهد و این آرامش را هم به تیمش تزریق کند. او طبق معمول با کاغذهایی که در دست دارد وارد زمین شد و برنامههای تمرین را برای بازیکنان تشریح کرد. این خلاف رویهای است که معمولاً مربیان در ایران در پیش میگیرند و بعد از شکست در بازیهای بزرگ یک یا چند نفر از بازیکنان را سیبل میکنند، ولی او همانطور که در نشست خبری پس از بازی تأکید کرد به پروژهای که شروع کرده باور دارد و امیدوار است که ایرادها و البته بدبیاریها هرچه زودتر از اطراف تیمش کنار بروند.
بازی بعدی خیلی زود از راه میرسد و استقلال پنجشنبه میهمان ذوبآهن است. هنوز کمی زود است که بگوییم جدال فولادشهر برای استراماچونی حکم مچپوینت یا بازی سرنوشت را دارد، ولی نتیجه نگرفتن در این بازی فشار روی سرمربی ایتالیایی را به اوج میرساند و شاید اعتمادی که بازیکنان به او دارند هم با ادامه این روند از دست برود.
استراماچونی هرچند در این بازی هم دیاباته را ندارد، ولی میتواند روی اسماعیلی و چشمی حساب کند و شاید این بار شانس به او و تیمش لبخند بزند.