اندر احوالات مدیریت فوتبال ایران

به گزارش ایلنا، شنیده بودیم مومن تنبلی موقع خروج از حمام، با سگی روبه‌رو شد که در آب افتاده بود و با دست‌وپا زدن لباس‌های او را خیس می‌کرد؛ اما او که خواب را بر غسل ترجیح می‌داد، زیرلب گفت «ان‌شاالله که گربه بود» و به سمت منزل رفت.

مدیریت ایشالا-ماشالایی هم نه تنها هنوز از عدم صعود در جام جهانی شاکی است، که توقع قهرمانی آسیا در هر دو سطح ملی و باشگاهی را دارد و با دستی به کمر زدن، از دلاوری‌های استیلی و عزیزی می‌گوید؛ چرا که منتظر است تا اگر روزی هنوز قادر به بازی کردن برابر آمریکا و استرالیا بودیم، دوباره این معجزات تکرار شوند. احتمالا خیابانی هم برای یک دوره بیست ساله مجدد، پلی‌بک گزارشش را در شبکه‌های مختلف به اجرا خواهد گذاشت.

عادت مدیران پوپولیست، «ماشالا» گفتن به گذشته و «ایشالا» حواله آینده کردن است. همین می‌شود که آن‌ها برابر جدی‌ترین ضرب‌الاجلی که هنوز برای آن فرصت هست و معلوم نیست چرا تا دقیقه نود بلاتکلیف مانده است، حتی عزمی برای رسیدن به ددلاین ای‌اف‌سی ندارند و با تبصره تعطیلی و بین‌التعطیلین و استحقاقی و استعلاجی، ترس به جان نصف ملت می‌اندازند. بدی هم نیست؛ چرا که اگر هم فاجعه نشد، قهرمان داستان شده‌اند و نقش‌اول فن‌پیج‌ها!

محمدشفیع اعجازی